De uitvalsbasis van The Kickers is een groot, statig maar vervallen pand aan de Hereweg in Groningen. Drummer Eli Padmos (19) woont er onder de noemer van anti-leegstand. Anti-kraak wil hij het niet noemen. Geen verkeerd woord over krakers; gitarist/zanger Steven van der Werff (18) is er zelf één. Bovendien spelen The Kickers maar al te graag op kraakfeesten. Het is tekenend voor de band: ze houden wel van de vibe van de underground. Als je naar de vuige punkrock, gevuld met een klein beetje blues luistert, als je bassist Jeroen Padmos (22) hoort benadrukken dat hij van weinig kan rondkomen, als de band praat over hun streven net als de Eindhovense rockers van Peter Pan Speedrock in een tourbus te willen leven en overal te willen spelen, weet je waar je aan toe bent. Het gaat hier om onopgesmukte rock ‘n’ roll, waaraan zweetlucht en bierwasem onlosmakelijk verbonden zijn. Hoe jong ze ook zijn, The Kickers weten wat ze willen en ze doen het ook. Onlangs speelde de band in de Melkweg in Amsterdam ter gelegenheid van de finale van de Grote Prijs van Nederland. Jeroen declameert trots een deel van de recensie die in De Volkskrant verscheen: “De Volkskrant schreef: ‘de twintigste editie van de Grote Prijs dreigde een oersaaie avond te worden, maar dankzij twee bands: Jag uit Arnhem en The Kickers uit…’ Nee, zo zei hij het niet… ‘Jag met de zanger waar wat dreiging van uit ging en The Kickers die de zaal tot een kookpunt brachten.’” De recensent had het daarmee niet aan het verkeerde eind. Vanaf de traditionele opening van hun optreden, waarbij de band het altijd meegebrachte groene motorblok voorop het podium aan het draaien brengt, tot het einde toe, twintig minuten later, zetten The Kickers een strakke en muzikaal begaafde show neer. Opvallend is dat drummer Eli en gitarist Steven binnen een nummer moeiteloos van positie wisselen zonder dat de muziek aan kwaliteit inboet. Met dit en andere elementen wordt het publiek moeiteloos bereikt. The Kickers bestaan in de vorm van het huidige drietal sinds twee jaar. Opgericht door Steven en Eli werd de oudere broer van de laatstgenoemde erbij gevraagd. Jeroen: “Ik had de bas al een tijdje niet meer aangeraakt, maar toen ik The Kickers voor het eerst hoorde, dacht ik echt wel dat het de moeite waard was om er serieus mee bezig te gaan. Toen ging het los. OD Babe, vrienden van ons waar we vaak een gezamenlijke oefenruimte mee hebben gehad, vond het leuk om met ons te spelen en heeft ons een tijdje meegesleept bij optredentjes.” Waarna de band al snel verzelfstandigde en alle kroegjes en zaaltjes in Groningen aandeed: de Walrus, de Oude RKZ, Simplon, Shadrak, De Kar, De Asbestbar en zo verder. Een weg die menig Groningse band aflegt. The Kickers zijn echter op het punt beland dat er meer gaat spelen. Een tijd geleden stond de band met het Texaanse Pink Swords in de grote zaal van Vera, binnenkort worden de Effenaar en Tivoli bezocht. Ook Eurosonic, halverwege januari, heeft zijn optreden van The Kickers. Hierbij had de band echter gehoopt op het bijbehorende maar meer gerenommeerde Noorderslag te staan. Gitarist Steven: “We zouden dit jaar misschien daar staan, omdat wij de Groninger Popprijs hebben gewonnen. Daarbij zat 750 euro aan promotiegeld, zoals Groverpop dat noemt. Maar daar hebben ze nooit wat mee gedaan en daar hebben we nooit wat van gehoord.” Het is een onderwerp dat als spraakwater werkt voor de bandleden die eenmaal van het podium ietwat schuchter zijn. Eli: “Ze zeiden daar echt zo ‘de winnaar van de Groninger Popprijs wint 2000 euro, waarvan 500 euro cash, 750 euro voor studiotijd en 750 euro als promotiemateriaal.” Jeroen: “ Wij dachten aan stickers, t-shirts en dat soort shit.” Eli: “Ze zeiden dat zij van dat geld energie in ons zouden steken om ons te promoten en ons op festivals aan te brengen, maar…” Jeroen: “…daar hebben we niks van vernomen. Dan regelen we zelf een optreden bij De Kar en dan komen we erachter dat De Kar in een samenwerkingsverband zit met Groverpop.” Van de 750 euro die The Kickers voor studiotijd kregen, hebben ze de opnamekosten van hun debuutalbum betaald, welke in 2005 uit moet komen. Met behulp van een boeker wordt er hard gezocht naar een label om het uit te brengen. Een eerste single, ‘Koprot’, is via de website van Platex Records verschenen. In veel opzichten klinken en zijn The Kickers het prototype van een jonge garagerockband. Veel lawaai en veel branie. Maar het talent is er ditmaal wel. In de repetitieruimte in de kelder van het pand aan de Hereweg probeert de band door oefening tot grotere hoogtes te stijgen. Af en toe onderbroken door een Chinees vrouwtje van het naastgelegen restaurant dat in een zijden jurkje binnenkomt en in volkomen cultuurshock vraagt: “Zijn jullie met muziek bezig?”