Waar ze vroeger negen minuten voor nodig hadden, doen ze het nu in vier

Drummerwisseling maakte het geluid van Lawn toegankelijker

Rob Broere, ,

Het gaat goed met Lawn. Hun single Fix, waaraan The Gathering-zangeres Anneke van Giersbergen haar prachtige stemgeluid leende, wordt regelmatig gedraaid op Kink FM en de band schopte het dit jaar - na drie keer Eurosonic – eindelijk tot Noorderslag. De band lijkt met het aantrekken van een nieuwe drummer zijn draai gevonden te hebben. Door de bezettingswisseling(en) is Lawns weidse, zinderende postrock compacter, explicieter en toegankelijker geworden.

Drummerwisseling maakte het geluid van Lawn toegankelijker

Lawns vorige album Lawn-dro-mat (2001) verscheen bij het Haagse Grond Records. Dat de nieuwe uitkomt op My First Sonny Weissmuller Recordings, het platenlabel dat ook The Travoltas, NRA, The Riplets en stadgenoten Green Hornet en Whipster uitbrengt, heeft volgens zanger-gitarist Job van ’t Veer een professionele reden. “We hebben het idee dat Sonny Weissmuller de zaken strakker aanpakt. Grond werkt meer vanuit hobbyisme.” Volgens zijn broer Titus is het vooral een kwestie van dichter bij het vuur zitten. “We delen de stal nu met bandjes die al wat verder zijn.” Zelf is Lawn trouwens ook al een tijdje goed bezig. Hun Motorpsycho-cover Manmower werd in 1999 gedraaid op de Noorse en Duitse radio, ze stonden drie keer op Eurosonic, traden veel op in het midden en zuiden van het land en namen hun vorige album Lawn-dro-mat met producer Pieter Kloos (Motorpsycho, Peter Pan Speedrock, Beef) op in studio The Void. Voor de opname van het in oktober uitgebrachte, tweede album Backspace reisde de band opnieuw af naar Eindhoven. Twee keer zelfs. Want bij de eerste sessie in de zomer van vorig jaar bleek er iets niet goed te zitten. Job: “Onze drummer Thys zat met een andere intentie in de band dan wij. Het werd hem te serieus, kostte teveel tijd. Omdat Lawn voor ons op de eerste plaats komt, zelfs belangrijker is dan werken, besloten we een vervanger te zoeken.” Dat werd aanvankelijk André Gubbels van de cajunband Cochon Bleu. Die maakte ooit deel uit van het onvolprezen slowcorebeest Tympanic, dus was vertrouwd met intense gitaarmuziek. Maar Gubbels kreeg het begin dit jaar, toen de opnames in de eindfase waren, te druk met Cochon Bleu. Hij werd opgevolgd door Okkie Bult (ex-Mobile en -sevenHz). Bult kwam nog net op tijd om de drumpartijen van de laatste aanvullingen te voorzien. De bezettingswisselingen hebben hun sporen nagelaten, zegt Job. “De muziek is compacter geworden. De nummers hadden geen tijd om te groeien. Ze waren al geschreven toen Thys vertrok, dus moesten ze met beide nieuwe drummers opnieuw ingestudeerd worden. Vroeger voeren we op de chemie die er is tussen vier mensen die al heel lang samen spelen. Nu moesten we alles juist op scherp zien te krijgen.” Op een gegeven moment kregen ze het gevoel dat ze een coverband van zichzelf werden. Toch heeft de geforceerde manier van werken volgens Titus ook een positieve uitwerking gehad. “De songs komen nu rechtstreeks uit de oefenruimte. Daardoor zijn ze explicieter geworden, hebben ze meer structuur gekregen. Waar we vroeger negen minuten voor nodig hadden, doen we het nu in vier.” Backspace is toegankelijker dan zijn voorganger. Rustiger, ook. Zinderende gitaarmuren en hard-zacht contrasten zijn nog steeds Lawns handelsmerk. Maar ze hebben een andere plek in het geheel gekregen. Ging het voorheen puur om sfeer, nu staat het liedje voorop en is er meer ruimte voor details. En dat Lawn in staat is hitgevoelige nummers te maken, bewijst Fix.