Een dromerige avond
In Julia’s Mind-Scene mag het wat gekker
De Sofa Salon is het culturele huiskamerpodium van Merleyn op de maandagavond. Op 12 juli is het de beurt aan In Julia’s Mind-Scene. Het persbericht nodigt op enthousiaste wijze uit: “Voor je het weet ben jij hip en kende jij Julia al ‘van vóór de hype’!” We gingen kijken.
De salon is aangenaam gevuld en de band klinkt op papier veelbelovend. Zo begint het optreden ook. Na een mooi akoestisch gitaarintro valt de rest van de band in met een nummer dat qua sfeer doet denken aan The American Analog Set.
Het tokkelende gitaarspel van zanger-gitarist Mark wordt ondersteund door contrabassist Daniël en drummer Martijn. De toevoeging van flügelhorn- en trompetspeler Niels geeft het bandgeluid een bijzondere klank. De muziek is breekbaar en de verwantschap die de jongens voelen met Nick Drake is vooral terug te horen in het gitaarspel en de wat lijzige zang.
Na een tijdje blijken de vaak lang uitgesponnen liedjes de aandacht toch niet goed vast te kunnen houden. Dit is vooral te wijten aan de voorspelbare en aarzelende invulling van de nummers, die rond het gitaarspel zijn opgebouwd. Ook mist de band relativeringsvermogen. Dat resulteert in een paar wat al te melodramatische momenten.
De combinatie van instrumenten en enkele onverwachte wendingen zorgen gelukkig voor de nodige verrassing. Als aan het einde van het korte optreden de remmen even worden losgelaten, blijkt dat deze verandering in dynamiek hun muziek enorm ten goede komt. Ook al mist de band vooralsnog overtuiging, In Julia’s Mind-Scene heeft zeker potentie.