#4df17: Sven Ratzke pakt zijn publiek moeiteloos in
Theatrale vaudeville in een tentje op het Eiland
Wellicht een vreemde eend in de muziekbijt van 3voor12 maar feitelijk kunnen we niet om het Nijmeegse theaterfenomeen Sven Ratzke heen. Deze ras-entertainer toert het grootste deel van het jaar met zijn band de wereld rond, maar heeft zijn roots nog altijd in Nijmegen liggen. Zoals hij zelf zegt: “Hier is het begonnen en begin ik steeds weer.” Elke nieuwe show wordt in Nijmegen uitgetest. Binnenkort gaat hij op tournee met Homme Fatale en vanavond dient hij alvast een voorproefje op.
Ratzke ziet eruit als een diva, zingt net zo makkelijk Bach als Bowie en spreekt bij vlagen in een onnavolgbaar koeterwaals Duits, Frans of Amerikaans. En net als het publiek denkt: “Waar hééft die man het over?” zegt hij met zijn normale stem dat er onder de stoelen een briefje ligt dat het publiek mag invullen als ze iets niet hebben verstaan. De bij het koeterwaals horende mimiek is magistraal.
Het ene moment is hij serieus aan het zingen en het volgende moment knoopt hij een gesprekje aan met iemand in het publiek of voert hij een maffe sketch op. Terwijl hij regelmatig voor uitverkochte schouwburgzalen staat, is deze kleine feesttent geen moment te min voor hem. Een show van Ratzke is serieus en kolderiek, cabaret en vaudeville, gevoelige chansons en moderne pop.
Naar zijn eigen zeggen stond hij overigens hoogstpersoonlijk aan de wieg van dit Eilandfestival, toen nog Havana aan de Waal geheten, en speelde hij al op de Valkhof Affaire. Dus eigenlijk toch niet zo’n vreemde eend in de Vierdaagsefeesten.
Het moment:
Als Ratzke zijn laatste nummer aankondigt, reageert het publiek massaal: “Ahhhh.” Waarop hij droog antwoordt: “Oké, dan krijgen jullie een toegift.” Het mooiste nummer van de avond is zijn versie van ‘Perfect Day’ van Lou Reed, gevoelvol gebracht, maar met grapjes tussendoor. Zo zingt hij niet “animals in the zoo” maar “de dieren in Ubbergen”, en wordt het niet varende pontje vanaf de Kaaij, waar hij al eerder commentaar op had, moeiteloos in de tekst verwerkt.
Het publiek houdt van Ratzke, en Ratzke houdt van zijn publiek.