Wat krijg je als je de noise van Doodseskader en de doom van Amenra in de blender gooit, daar een snufje jeugdvriendschap overheen strooit en het geheel vervolgens een pandemie lang laat sudderen? Doodseskader inderdaad, het passieproject van een stel jeugdvrienden. Met hun mix van doom, grunge, industrial, noise en trap doen ze vandaag een serieuze poging om het hele Valkhofpark systematisch met de grond gelijk te maken.
>>> lees verder
Het is weer voorbij na, voor de verandering, drie dagen lopen en zeven dagen feesten. We maken de balans op van een week lang live-muziek op talloze Nijmeegse podia. Waarbij meer dan tevoren opvalt dat de spannendste acts op het Valkhof stonden; de toevoeging van het Bloem-podium bleek daarbij een sterke zet. Hier is de top twintig van de 3voor12 Gelderland redactie.
11. Doodseskader
10. Neptunian Maximalism
Is de muziek al niet in een genre te vatten, dan zijn de muzikanten van Neptunian Maximalism dat al helemaal niet. Vervreemdend en toegankelijk gelijk, houdt NNMM moeiteloos de aandacht vast met een occulte mix van onder meer jazzy saxofoonspel, stoner drumritmes, en woordloze zang.
9. Beak>
Twee minuten voordat het feestje afgelopen moet zijn, zet Beak> nog hun laatste nummer in. Het zorgt voor wat consternatie in de coulissen, waar de stagemanager en de tourmanager van de band met elkaar in discussie gaan. Als Beak> vijf minuten later nog steeds doorspeelt, signaleert de tourmanager naar drummer Geoff Barrow dat het echt afgelopen moet zijn. Barrow en consorten weigeren - zelfs als het geluid hardhandig wordt afgekapt - nog steeds te stoppen.
>>> lees verder
8. LUMER
Bij het tweede nummer van de set ‘Blood On Suites’, een single uit 2018, haalt zanger Alex Evans al flink uit met een bravoure en agressie in zijn stem die wordt opgejaagd door de snelle, donkere basloopjes van Benjamin Morrod. De band, die hoorbaar de inspiratie haalt uit bands als Bauhaus en Protomartyr, solliciteert hier naar een plek op het nieuwe Zeitgeist-festival in Doornroosje begin december.
>>> lees verder
7. King Buffalo
Moderne psychedelica in een samensmelting van progressieve ritmes, zwevende melodielijnen en begeleidende stroomstoten vanuit de stevige percussie. Klinkt als gesneden jaren zeventig stoner-koek, maar het drietal van King Buffalo brengt het meer als iets van nú dan als muziek uit het verleden. Denk All Them Witches meets clutch, en dan retestrak gebracht.
>>> check de foto's
6. Ascendant Vierge
Je zou zeggen dat op dag 6 de ergste knaldrang inmiddels is ingeruild voor brakke koppies en zere voeten. Je zou ook verwachten dat de omschrijving "gabber-opera" op de Valkhof-website niet direct tot een vol park leidt. Maar als het duo van Ascendant Vierge het door blacklight verlichte podium oploopt, slaat alle brakheid al snel om in collectief enthousiasme.
©
Hans van Wijk
Wat valt er nog te zeggen over Psychonaut wat niet al gezegd is? Debuutalbum Unfold The God Man schopte het meer dan terecht tot de eindejaarslijstjes en de show op Soulcrusher in 2021 was meer dan overtuigend. De verwachtingen zijn zo hoog, eigenlijk kunnen de Belgen alleen maar tegenvallen. Maar dat doen ze natuurlijk niet.
©
Marijn Davids
Vanaf opener 'Bandje' wordt meteen duidelijk dat we hier een retestrakke festivalshow voorgeschoteld krijgen. De instrumentale intermezzo's tussen de nummers door zijn niet te kort en niet te lang, de babbel van frontvrouw Jeanne ietwat stuntelig maar altijd aandoenlijk en de publieksinteractie precies leuk genoeg om mee te willen doen. Bij tranentrekker 'Barman' gaan - zelfs in het volle daglicht - de telefoonlampen volop aan om mee te kunnen zwaaien.
©
Heyta Melssen
Pas na afloop van het optreden is echt goed te merken welk effect dit optreden heeft gehad. De emoties die de band in haar nummers heeft gestopt, de depressie, de onzekerheid, het verdriet, de woede dreunen nog na in je lichaam als de laatste klanken al geklonken hebben. En als je je volgende biertje staat te halen bij de bar besef je dat dit ook iets is wat je tijdens de festivalloze zomers gemist hebt. Volledig opgaan in de emoties van een ander door middel van de muziek, ook als je net in de feeststemming begint te komen.
©
Hans van Wijk
De Zwitsers-Bosnische accordeonist Mario Batkovic stond in 2017 ook al eens op de Vierdaagsefeesten. Toen was de crime scene het Arc-podium op het Valkhof Festival. En prompt wist hij het destijds te schoppen tot één van de vijftig favoriete Valkhof-acts van de afgelopen vijftien jaar. Volkomen terecht, want eigenheimer Batkovic “slingert” de accordeon met achteloos gemak de eenentwintigste eeuw in. En daar hebben zijn composities niet eens moeilijke Latijnse titels als ‘Quatere’, ‘Restrictus’ of ‘Desiderii Patriae’ voor nodig.
©
Marcel Rommens
Twee totaal verschillende muzikale genres, niches, microniches zo u wilt, die in de combinatie een experimenteel, explosief Afrikaans ritmisch muzikaal geweld oplevert. Een handboog met snaar op distortion, fluiten en zingen tegelijkertijd? Het lijkt wel of er twee bands door elkaar heen spelen en dat werkt ook nog. Avalanche Kaito is de grootste verrassing van de Vierdaagsefeesten 2022.