Met drie man sterk staat Birth of Joy achterin het café op een klein podium verstopt tussen de gokautomaten. Al snel blijkt dat de keuze voor dit drietal alles behalve een gokje is geweest. Ze vallen op en knallen het toestromende publiek tegemoet met hun zowel opzwepende als dromerige bluesrock. Vooraan bij het podium ontstaat er na enkele nummers al een behoorlijke danspit. Het is dan ook onmogelijk om stil te blijven staan.

De band straalt veel energie uit. Zanger Kevin Stunnenberg lijkt erg te genieten van het hele gebeuren en beloont dit meerdere malen met zijn jongensachtige glimlach. Zijn stemgeluid klinkt vol, donker en mysterieus, maar een rauwe schreeuw beheerst hij ook uitstekend. Stunnenbergs gitaarspel is erg mooi. Hij wisselt veel af tussen slag en gitaarloopjes en weet daarmee een verfrissende tegenwind te geven aan het stevige orgelwerk van Gertjan Gutman. Bob Hogenelst weet zoals altijd ook deze avond weer op te vallen met zijn creatieve en pittige drumwerk.  

Er wordt deze avond in twee sets gespeeld, en dat is geen overbodige luxe. Het stampvolle café krijgt al snel wat weg van een sauna. Ondanks dat gaat de eerste set toch veel te snel voorbij. De band concludeert dat ze dan toch nog maar een nummer extra moeten spelen. Na een pauze van een klein halfuur gaat Birth of Joy weer op volle kracht verder. Het publiek echter, gaat nog een tandje harder dan bij de eerste set. Alle remmen gaan los. Een jamsessie van vele minuten wordt niet geschuwd, maar ook een boogie mag natuurlijk niet ontbreken. Gelukkig pakken die jamsessies erg goed uit, en blijft het publiek bij de les.

De heren van Birth of Joy moeten flink aan de bak vanavond. Zij geven maar liefst drie keer een toegift. Tijdens deze toegiften is niets te gek. Naast alle dansvreugde, gaan er ook nog twee mensen crowdsurfend over het publiek. Als het klokje twee uur slaat, is het dan toch echt gebeurd met het feest. De band heeft deze avond dubbel en dwars bewezen zijn naam waardig te zijn, want een geboorte van vreugde was het zeker.