Het eerste nummer Jazzhammer doet zijn naam eer aan. Het start met een fiks gehamer op de drums en dat houdt na ruim negen minuten pas op. Zonder enige pauze wordt er muziek gemaakt alsof Thor de god van de donder het duo achterna zit. De baritonsax begint als een misthoorn op mistige Noorse wateren te blazen. Gelukkig is er niet continu hetzelfde gehamer op de drums anders zou het nummer wel erg eentonig zijn. Na een half nummer snak ik wel richting het einde maar weet de sax me weer bij de les te krijgen om de resterende vier minuten weer naar het repeterende gedrum te luisteren.

Het tweede nummer Stormannsgalskap, hetgeen volgens Google Translate grootheidswaanzin betekent, start wederom met een misthoorn waar je u tegen zegt. Toch is het vergeleken met Jazzhammer vrij toegankelijk voor de minder geoefende luisteraar. De repetitieve drum klinkt zelfs vrij prettig en de afwisseling van de sax tonen maken het tot een het mooi geheel dat je bijna tien minuten bij de lurven pakt en niet loslaat. De heren gebruiken niet alleen drums en baritonsax, maar ook synthesizer. Dat geeft heel subtiel de nummers net dat beetje extra dat we nodig hebben om gefocust te blijven.

Na twintig minuten Dead Neanderthals kom ik tot de conclusie dat het simpel wegzetten als herrie totaal niet terecht is en dat deze band komend jaar veel mensen omver gaat slaan en blazen.

Dead Neanderthals geselt de trommelvliezen tijdens Gesel XL met een presentatie van de nieuwe cd op 25 februari om 23:59 uur in Willemeen te Arnhem.