The Phoenix Foundation komt niet tot zijn recht

Goede folknummers missen de akoestiek

Tekst: Tim Arets ,

The Phoenix Foundation opent vanavond Saddlespan. Ze spelen een mix van rock, folk en roots, maar worden omschreven als indie. Er staan veel bands uit dit genre op de-Affaire en het is dan ook maar de vraag of deze band overtuigt vanavond.

Goede folknummers missen de akoestiek

The Phoenix Foundation opent vanavond Saddlespan. Ze spelen een mix van rock, folk en roots, maar worden omschreven als indie. Er staan veel bands uit dit genre op de-Affaire en het is dan ook maar de vraag of deze band overtuigt vanavond.

CONCERT
The Phoenix Foundation, Saddlespan, woensdag 20 juli 2011

MUZIEK
Indie

PLUS
Het zijn mooie folknummers, die deze zes heren op het toneel neerzetten. Er is een breed scala aan instrumenten en de blokvormige microfoon van de zanger zorgt ervoor dat de zang erg mooi weergalmt. Ook de samenzang klinkt erg mooi. Ze hebben er zin in en willen een goede show neer zetten vanavond. Op het eind worden veel mooie nummers gespeeld en ze eindigen met de titeltrack van hun vierde album, Buffalo, die met kop en schouders boven de rest van de liedjes uitstijgt.

MIN
Er zijn een paar catchy nummers, maar een groot deel van de set is toch erg saai. Het zijn eerder liedjes voor onder een romantisch stuk in een film. Het is allemaal zo zacht en lief en wordt niet harder. Deze mooie liedjes komen veel beter tot hun recht in een akoestische setting zoals bij de Kapelsessies. Van de vier albums komt weinig divers en er gebeurt ook nog eens weinig op het podium. Als er dan eens wat gebeurt, is het dat een van de bandleden gek aan het doen is en daarmee zelfs de bassist hindert.

CONCLUSIE
Deze liedjes komen akoestisch beter tot hun recht. De band moet wat diverser worden. Er mogen wat hardere nummers bij, want op een festival zijn de rustige nummers vaak een afknapper en moet er echt geknald worden.

CIJFER
6,5