Nog in de feeststemming na de overwinning van ons legioen op Brazilië, brengt de avond ons in Doornroosje. Waar we terecht kunnen voor de opwarmer van het FortaRock Festival. Aan Victimizer, The Lucifer Principle en Dååth om het publiek alvast in de stemming te krijgen.

Aan Victimizer om te openen. De nadruk ligt op het nieuwe werk van de binnenkort te verschijnen cd, genaamd Tales of Loss and New Found Serenity. Wie bekend is met deze heren, weet dat ze al jaren garant staan voor sterke death metal georiënteerde nummers. Maar vanavond laten ze horen dat ze een flinke stap voorwaarts gemaakt hebben. Het nieuwe werk klinkt een stuk volwassener en bruter. Zo komen de kunsten van drummer Romeo hier duidelijker naar voren, die hier ongekende snelheden weet te bereiken. Toch moet er gezegd worden dat het geluid niet meewerkt, niet alles is goed te onderscheiden en het is vooral een brij van schelle geluiden. Mede hierdoor komt het publiek nog niet echt in de stemming. Toch kunnen we stellen dat het komende album een knaller gaat worden. 

The Lucifer Principle was ooit juist een bijzondere band door het gebruik van contrabas. Deze is helaas niet meer aanwezig en in plaats daarvan is er nu een ‘gewone bassist’. Jammer, maar we zijn benieuwd of ze ook nu nog kunnen overtuigen. En er kan al snel gezegd worden dat ze dit inderdaad nog kunnen. De band klinkt nog net zo opzwepend en strak als we van ze gewend zijn. Het geluid is bijgesteld en het publiek heeft er ook zin in gekregen en de eerste moshpit is een feit. Nu is iedereen klaar voor de headliner van de pre-party.

Het is dan ook Veni, Vedi, Vici voor Dååth. Beter kan het niet verwoord worden. Deze Amerikanen hebben vanaf de eerste tonen de zaal op hun knieën. De progresieve death metal wordt afgewisseld met bijna dansbare loopjes. Op deze manier blijft de show interessant. Dat ze beschikken over spelkwaliteiten blijkt wel uit de drum- en gitaarsolo, die beiden muzikaal verwijzen naar het voetbal van Oranje. Dit inspelen op de overwinning van het Nederlands elftal zweept het publiek nog meer op. Na circa 3 kwartier houdt de band er alweer mee op. Gebeden om een toegift worden niet verhoord, waarna iedereen zich op gaat maken voor het grote festival de dag erna.