In de kleine zaal van Luxor, die speciaal is omgedoopt tot hiphopstage, begint het vanavond wat stroef. Opener De Sheriff komt twintig minuten na aanvang aanzetten, maar er is rond die tijd nog niet één toeschouwer in de zaal. Het is dan ook goed dat de rapper zelf wat vrienden heeft meegenomen, zodat de zaal bij aanvang van zijn optreden tenminste nog een beetje gevuld is.
Ondanks het geringe publiek en het feit dat De Sheriff pas twee dagen van tevoren wist dat hij Ravage zou vervangen (en hij het daardoor zonder zijn vaste kompanen moet doen) laat de Arnhemmer zich van zijn goede kant zien en probeert hij een goede sfeer te creëren. De Sheriff rapt agressief over het feit dat Arnhem qua hiphop geen scene heeft, maar dat ze eraan komen. Met de raps over zijn ‘hometown’ is De Sheriff ook een uithangbord voor de hiphop in Arnhem. Jammer genoeg wil het weinige publiek dat er is nog niet echt meedoen, waardoor de vrienden van De Sheriff de enige zijn die in beweging komen.

Waar De Sheriff rapt over Arnhem, vertegenwoordigen Zolderkamer Producties de Achterhoek in hun songs, hoewel lang niet alle leden uit de Achterhoek komen. De twee mc’s en beatmaker uit onder andere Doetinchem zijn bij vlagen zelfs agressiever dan hun voorganger, al kunnen ze de soms schelle zang beter achterwege laten. Ook rapt de tweede rapper een beetje overdreven met zijn losse handjes en zijn verdere bewegingen.

Het Nijmeegse Smeergeld & Bigs doet het iets rustiger aan. Ook deze hiphopformatie bestaat uit twee zangers en een dj. Ze lijken in het begin wat verlegen over te komen, maar dat verdwijnt vrijwel helemaal zodra ze met de show beginnen. Ook het publiek dat nu in grotere getale aanwezig is, lijkt meer los te komen met spontaan gejuich en geroep. Toch kan Smeergeld & Bigs zich niet echt goed onderscheiden van de overige rappers op deze avond. De raps zijn allemaal net te herkenbaar.

Klapband, (of zoals ze het zelf zeggen KB), zorgt voor het zwaardere werk vanavond met een zware, doffe beat op de achtergrond en een beetje rebellie. Van verlegenheid is bij Klapband dan ook geen sprake. Al aan het begin van de show roept de frontman dat we in Nederland beperkt worden in onze vrijheid. Dit alleen al omdat we gedwongen worden te werken voor ons geld. Deze statement lijkt het publiek niet te raken en Klapband krijgt de toeschouwers dan ook niet echt mee. Ook Klapband onderscheidt zich met hun performance niet echt van de andere rappers.

Als afsluiter en grootste naam heeft de Gelsel XL De Kwelling Van PythaGoraS weten te strikken. Dit trio plus beatmaker uit Nijmegen zorgt voor de echte energieke hiphopperformance deze avond, al is het met zijn drieën tegelijk door de microfoon schreeuwen dikwijls moeilijk te verstaan.
Mede door het feit dat De Kwelling Van PythaGoraS met zijn drieën rapt, springt en danst, weet deze formatie zich het best te onderscheiden van de anderen tijdens deze hiphopavond in Luxor. Qua uitstraling en optreden is De Kwelling Van PythaGoraS ook de beste van de vijf en zijn zij het best in de categorie van ondermeer stadsgenoot Zo Moeilijk te plaatsen, ook al maakt Zo Moeilijk een andere stijl hiphop.

Als toetje wordt er door de host van de avond, dj Syte, een ‘open mic’ georganiseerd waarbij het publiek zelf de microfoon mag pakken en op het podium mag freestylen op (bekende) beats.