Kyteman (de artiestennaam van de pas tweeëntwintigjarige Colin Benders) is naast De Staat wellicht de grootste Nederlandse hype van het moment. NRC, Vrij Nederland, De Wereld Draait Door; overal zijn ze lyrisch over het collectief van de jonge trompettist. Pas sinds dit jaar speelt de blazer, die eerder bij Relax en Voicst speelde, met zijn hiphop orchestra en tot nu toe is elke show die ze speelden uitverkocht geraakt.

Zo ook vanavond in Doornroosje. Al een uur voor aanvang is het stampvol in de zaal van het Nijmeegse poppodium. Niet alleen met jonge hippelingen, maar ook met enkele urban liefhebbers en een groot aantal ouwelui dat de band bij Matthijs van Nieuwkerk heeft gezien. Ruim van tevoren hangt er al een gespannen sfeer: gaat de nu al legendarische act de lyrische verhalen waarmaken?

En dan vangt het aan: het gordijn is nog dicht, maar daarachter schalt een vrolijke trompet een circusdeuntje. Voordat het publiek er erg in heeft, schiet het gordijn open en valt een elfkoppig bont bandgenootschap de olijke trompet bij. Naast de opzwepende blazers staan er ook strijkers, een toetsenist, een drummer, een percussionist en een bassist op het podium. MC's komen op en af om een vocale bijdrage te leveren. Te midden van dit muzikale geweld staat, springt en zwaait de intense Benders. Als een dirigent coördineert hij de ogenschijnlijke chaos, wat resulteert in strakke orkestraties en een opzwepend geheel.

Benders dirigeert niet alleen de band, hij bespeelt ook het publiek. Met de enorme spanningsbogen die in de set verstopt zitten, doet hij de toeschouwers zwijgen bij prachtige instrumentale bombast. Op andere momenten kan niemand stil blijven staan en verandert Doornroosje in een grote feesttent. Zelfs brengt de geoliede machine eenmaal een puur vocale traktatie: bij het nummer Blow the whistle on them gaat de complete band op een rij staan om al neuriënd, beatboxend en zingend met slechts hun stemmen een verschrikkelijk vol geluid te brengen.

Tussen de nummers door spreekt Benders nauwelijks. Pas wanneer de show is afgelopen en hij na een aanzwellend gejuich weer het podium bestijgt, verontschuldigt hij zich: “Ik kom erachter dat ik niet genoeg heb geschreven. Dus, als jullie dat goed vinden gaan we nog even jammen.” En nog eenmaal blaast Kyteman het dak eraf. De hype is terecht.