Het publiek dat vanavond voor ‘echte’ black metal is gekomen zal geen genoegdoening halen uit de openingsband. Shining is één van die progressieve metal bands waar geen touw aan vast te knopen is. Ze maken een mix van fusion jazz, stoner en black metal ruis. Het is een spektakel van ritmeovergangen, gillende feedback en haast atonale toonladders. Veel mensen staan wat onbegrijpelijk te kijken, terwijl er voorin een groepje liefhebbers helemaal uit hun dak gaat. De show is helemaal compleet als er een extra zanger op het podium verschijnt die een hele vette rock ’n roll impuls geeft aan de band. Shining is een band die een hele hoop grenzen doorbreekt, maar voor vanavond zijn het er voor velen toch iets te veel. Het vermoeden dat het een rustige avond zou blijven blijkt ongegrond wanneer Keep of Kalessin begint. Dit is een band waarvoor het publiek gekomen is. Het mag dan wel geen ‘cult’ zijn, Keep of Kalessin maakt wel keiharde en strakke black metal. Deze mannen weten duidelijk hoe ze hun instrumenten moeten temmen. Op een machinale drumbeat worden de scherpe black metal riffs de zaal in geschoten. Het publiek dat zich in de voorste regionen bevindt, lijkt in deze muziek te vinden wat ze zochten. Dit leidt dan ook tot een flinke pit. Toch is het jammer dat Keep of Kalessin zo veel leunt op de snelheid van de drums. Hierdoor gaat de gelaagdheid van de muziek wat verloren en wordt het naarmate de show vordert saaier om naar de muziek te luisteren. De enkele ritmewisselingen trekken zo nu en dan nog de aandacht, maar zijn toch niet voldoende. Waar Shining iets te radicaal is en Keep of Kalessin iets te eentonig vindt Enslaved een mooie middenpositie. Enslaved staat er om bekend dat ze niet stil staan en veel experimenteren, hun nieuwste album lijkt meer de richting van de prog rock/metal op te gaan. Ze combineren schelle compacte akkoorden met Pink Floyd-achtige psychedelica en het theatrale van black metal. Deze combinatie wordt ingevuld door de sferische achtergrondopvulling van de toetsenist. Het oude werk van de band biedt meer mogelijkheden voor een flinke pit. Dit is wat agressiever, heeft zo nu en dan een vette Carpathian Forest-achtige black ’n roll sound en slaat beter aan bij de meeste fans aan de voorlinie. In het midden van de show speelt Enslaved het nummer ‘As Fire Swept Clean the Earth’. Hier komen de capaciteiten van de band pas echt samen in een coherent geheel van theatraliteit, vette rock ’n roll en subtiele psychedelische prog rock invloeden. Enslaved heeft zeker een mooie show op touw gezet en weet hoe ze verschillende stijlen met elkaar moeten combineren in een leuke compositie. Een band die niet snel gaat vervelen dus.