Kent U ze nog? Een paar jaar terug raasde er een boze Nederhopmetalband genaamd Joined Forces over de lokale podia. Toen eind 2005 de gebundelde krachten weer van elkaar werden losgekoppeld, bleken voormalige leden Alien en Spa nog lang niet uitgeraasd te zijn over de vele misstanden in de maatschappij. Ze doken een tijdje onder om te broeden op een nieuw project en februari 2006 was daar ineens Anders Niemand. De metal was geschrapt, een fijne collectie felle hiphopbeats aangelegd, en ze hadden hun toch al scherpe tongen nog maar eens op de slijptol gelegd. Alien en Spa waren klaar voor de volgende ronde, compleet met tok en gebitsbeschermer, en we waren zeker nog niet van ze af. En sinds die tijd gaat het eigenlijk ook crescendo met het Arnhem/Nijmeegse tweetal. Eerder dit jaar werd hun harde werken beloond met een finaleplaats in de Roos van Nijmegen en na een eerste demo vorig jaar komen ze nu met hun volgende verbale breekijzer: de EP ‘Doe waar jij voor staat’. Eentje die gewoon voor niets te downloaden is op hun site, zoals het goede loopgraafstrijders betaamt. Maar hoe krachtig is de boodschap van dit nieuwe pamflet? Redelijk krachtig, maar wellicht anders dan je vooraf zou vermoeden. Anders Niemand is een duidelijk aanhanger van de Def P.-school, waardoor we worden getrakteerd op een makkelijk herkenbare, agressieve, deinende cadans. Door de onheilspellende beats en de felle flow alleen al plaatsen Alien en Spa zich duidelijk in de categorie ‘Boos en Verontwaardigd’, en zou het wat dat betreft niet eens uitmaken of ze nu over de samenleving zouden rappen of over elfjes en regenbogen. Gelukkig weten ze prima raad met de door de beats opgezette zeepkist. In tegenstelling tot wat je zou verwachten gaat Anders Niemand dit keer niet op de boze, moralistische tour. De remake van het oorspronkelijk redelijk kritische ‘Generatie Porno’ kondigt het eigenlijk al aan: “Moralistische praatjes, die vullen geen gaatjes […] ik kan zeggen waar ik sta, maar denk zelf nou eens na […] Doe waar JIJ voor staat, want dat kan je het best”. De teksten van Alien hebben dit keer ook duidelijk aan diepgang gewonnen. Zo delen de heren bijvoorbeeld hun gedachten over zwaardere kost als identiteit in ‘Ik zie in’ en zelfbewustzijn in ‘Referentiekaderkennis’, terwijl ze ook een lans breken voor een optimistische kijk op het leven in afsluiter ‘Ah kut man…’. Het is een duidelijke breuk met hun minder subtiele verleden, maar zeker geen verkeerde stap richting volwassenheid. Toch is Anders Niemand er daar nog niet helemaal mee. Hoe intelligent de teksten en inventief de beats ook mogen zijn, ze kunnen toch niet voorkomen dat hun nummers veel op elkaar lijken. De tracks kunnen prima op zichzelf staan, maar compositorisch hebben ze allemaal dezelfde dwingende spraakwaterval over vergelijkbare duistere beats, af en toe ingekleurd met wat gitaarriffs van Spa. Op deze EP van krap 15 minuten is daar nog wel overheen te stappen, maar bij hun eerdere optreden in de finale van de Roos bleek een optreden van een half uur toch wel erg lang te duren. Aan hun toewijding en harde werken zal het allerminst liggen, maar wellicht dat iets meer variatie in het geluid de vruchten van hun noeste arbeid net wat sappiger maken. Desalniettemin zet Anders Niemand weer een forse stap voorwaarts op deze nieuwe release. Vooral op het tekstuele vlak laten ze hun oude Joined Forces dagen ver, ver achter zich.