Waar Is Kraan? lijkt misschien de vraag van het moment, maar Wie Is Kraan? is wellicht veel interessanter. Want wat weten we eigenlijk over Alex van der Zouwen? Op zijn plaat geeft hij voorzichtig wat inkijkjes in zijn leven, maar hij lijkt bewust echt persoonlijke zaken maar gedoseerd te delen. Wanneer hij er mee wordt geconfronteerd lacht hij wat besmuikt en wijt enig mysterie aan de vragen die hem worden gesteld. En nee, op de vraag waar zijn artiestennaam vandaan komt, geeft hij nog steeds geen eenduidig antwoord. Zelfs zijn labelbaas Jiggy Dje heeft geen idee waar Kraantje Pappie zijn naam van heeft. Op zijn vroegst over vijfentwintig jaar wil Van der Zouwen het wel uit de doeken doen. “Maar verder heb ik niets te verbergen. Ik doe ook niet bewust geheimzinnig, als iemand me wat vraagt dan geef ik antwoord.”

Over de schreef
Noem Kraantje Pappie geen alter ego van Van der Zouwen. Dat neigt voor hem teveel naar een gimmick. “Alles wat ik zeg als Kraantje Pappie is echt waar, alleen misschien even wat anders verwoord. Eminem zei over Slim Shady: ‘stel je zit in de auto op de snelweg en iemand snijd je af. Dat dingetje dat knapt in je hoofd terwijl jij je middelvinger opsteekt, dat is Slim Shady’. Met andere woorden, je bent het nog steeds zelf. Bij mij is het de persoon die geen rekening houdt. Als Alex van der Zouwen ben ik erg netjes opgevoed en heel beleefd. Maar ik heb niets voor niets een stem gekregen en wil daar ook mee over de schreef kunnen gaan.” En dat doet hij dan ook, overigens zonder gêne. Voor vrienden en familie gaf hij een speciaal intiem optreden waar ook gewoon de sextrack Bootycall wordt gespeeld. “Ooms en tantes waren er bij. Ook Goed Fout met dat hele drugsding doe ik dan. Ik heb heel veel respect voor mijn familie, maar aan de andere kant heb ik er ook volledig schijt aan. Ik heb nooit dingen verborgen. Toen ik ontmaagd werd op mijn dertiende, stampte ik ‘s ochtends de huiskamer in met mijn handen boven mijn hoofd: ‘Pa! I did it!’. Dat meisje hoorde dat en kwam vervolgens super onzeker de woonkamer in. Het is misschien een beetje fout, maar ik heb geen zin om dingen te verbergen.”

Wereldtop
Vader Van der Zouwen hoopte dat zijn zoon profvoetballer zou worden. Na zijn plek bij de Feyenoord jeugd, moest zoonlief het hoogste podium wél halen. Maar door een fascinatie voor Bruce Lee belandde Alex op de Kempo-school van zijn Molukse opa. Uiteindelijk werd het judo, waar Alex de top haalde. Niet bij toeval, maar door enorm hard te werken. Gewoon zes keer per week, twee trainingen per dag. Vanaf zijn zestiende zat hij in een pleeggezin, ver weg van huis. Maar net als bij zijn vader destijds, werden de verleidingen van een ‘normale jeugd’ met feestjes en drankjes te groot. Al is Kraantje Pappie ook eerlijk over zijn kans op de wereldtop: “Ik voelde zelf dat ik het niet meer ging redden. Henk Grol, die nu ongeacht de gewichtsklasse de beste judoka ter wereld is, werd gewoon beter. Zijn groei was veel groter dan de mijne. Op nationaal niveau stond ik een aantal jaar op één, maar internationaal bungelde ik tussen plaats vijf en tien. Ergens heb ik het opgegeven. Ik kan niet in de toekomst kijken en misschien was ik dit jaar wel naar de Spelen gegaan. Maar ik denk dat dit de juiste beslissing was.”

Def Rhymz
Waar een ander wellicht in een zwart gat was beland, stortte Kraantje zich op een andere passie: rap. Via zijn vader kwam hij al jong in aanraking met Run DMC en Ice-T’s Body Count. Al vanaf groep vijf schreef hij teksten. Terwijl zijn moeder krullen zette, rapte Kraan in de spiegel zes zinnen van een papiertje. “Hiphop was altijd wel aanwezig, maar ik zag nooit hoe ik daar iets mee zou kunnen. Toen kwamen dingen als D.A.C. (Amersfoortse groep waar artiesten als Jiggy Dje, Diggy Dex en Wudstik uit voortkwamen, red.) en Extince, maar ook heel erg die Straatremixes (mixtapes uit begin deze eeuw van D-Men, de groep rondom Lange Frans en Baas B, red.) Het gaf me het gevoel dat ik dit ook kon. Dre’s Chronic en Xzibit’s Restless waren net zo belangrijk als Doekoe van Def Rhymz of Wassenaar. Dat gekke vond ik gruwelijk.” Toch zijn het Ludacris, Busta Rhymes en Redman, die Kraantje op het pad van de technische raps brachten. Tot op de dag van vandaag draait hij ze in zijn auto op weg naar het zoveelste optreden. Want het gaat hard inmiddels. Deze week is Crane ook nog eens 3FM Album van de Week, de boekingen stromen binnen. Het kan Kraantje allemaal niet hard genoeg gaan en hij erkent dat hij de aandacht nodig heeft. “Al is het alleen al omdat ik heel graag in het middelpunt van de belangstelling sta. Al van jongs af aan. Als er mensen zijn, moet de aandacht op mij zijn gericht. Ik heb dat nu wel wat weten te doseren.”

‘Fuck you’
Geen wonder dat in elk schoolrapport het woord ‘concentratiestoornis’ stond. Elke leraar maakte wel ergens duidelijk dat de jonge Kraan niet te hoog in hoefde te zetten wat betreft vervolgopleidingen. “Ja. Mavo/Havo was het advies. Trok ik niet, ik wilde gewoon naar het Atheneum. Toch maar Mavo/Havo begonnen, toen naar het Atheneum gegaan. Tot de derde en toen vond ik het mooi geweest. Ik heb CIOS (Centraal Instituut Opleiding Sportleiders, red.) gedaan zodat ik lekker veel kon sporten.” Nu studeert Kraantje aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden om als artiest te groeien. “Ik wil gewoon mijn HBO-diploma hebben. Ook als ‘fuck you’ naar al die mensen die dachten dat ik het niet zou kunnen.” Het blijkt een terugkerend thema in het gesprek. Waar de keuze voor een onzekere sportcarrière zijn moeder bij tijd en wijlen gek maakte, ging hij met de muziek een zelfde onzekere toekomst tegemoet. Kraantje schreef er het nummer Wat Nou Als Het Lukt over. De sportachtergrond maakte van de mc een vechter met een winnaarsmentaliteit en enorm veel discipline. Kraantje is er dan ook trots op dat podia en zalen hem als een welkome gast zien. “Misschien krijg je een wat eenzijdig beeld van me als je mijn tweets checkt of plaat luistert, maar wil jij dan lezen dat ik achter mijn computer mijn afspraken aan het inplannen ben? Professionaliteit is noodzakelijk. Ik heb net zo goed jou als Omroep Groningen nodig en het zou onzin zijn om een afspraak te verneuken, omdat ik met een fuck you-mentaliteit binnen kom. Dat ik nu toevallig op radio en televisie kom, omdat ik rap en iemand die heel goed kan metselen niet. Maar we moeten beiden hard werken om ons vak uit te kunnen oefenen.”

Zelfbescherming
Het debuutalbum van Kraantje Pappie is geheel opgenomen met producers Noisia. Toch zijn het niet alleen de typische en enorm professionele producties die van Crane een heel andere plaat maken dan zijn Boulimia EP die drie jaar daarvoor verscheen. “Met Crane heb ik opgepakt waar ik mee bezig was voordat ik bij Noah’s Ark werd getekend. Tijdens Boulimia zat ik teveel op die roze wolk die ontstond omdat ik was getekend. Die plaat is een mengelmoes van Turk, Spacekees, Jiggy en mezelf. Dat is ook wel een van de redenen waarom het even heeft geduurd voordat dit album er lag”, Kraantje zegt op zoek te zijn gegaan naar zijn verhaal en zijn insteek. Om meteen toe te geven dat je maar een deel van hem leert kennen bij beluistering van Crane. “Het een ligt er wat dikker bovenop dan het ander. Je komt er wel achter dat ik een positief persoon ben dat momenteel een leuk leven leidt. Er zitten zeker boodschappen tussen waarmee ik aangeef dat ik wel degelijk serieus bezig ben. Op Onderweg hoor je dat ik wel nadenk over alles dat ik doe.” Dan komt hij terug op die beginvraag, Wie Is Kraan? “Eigenlijk leer je me voor het grootste deel juist best goed kennen. Er zal altijd, hoe dan ook, een cirkel om mij heen blijven waar ik niemand doorheen laat. Dat is zeker een vorm van zelfbescherming. Ik kan mezelf niet te veel bloot geven; niet echt kwetsbaar opstellen. Dat is niet iets van de laatste tijd, dat heb ik altijd gehad. Zeker nu met internet moet je opassen. Laatst belde Giel in de uitzending met mijn moeder. Super leuk, ze deed het ook hartstikke goed, maar het raakt wel aan een grens. Nu merk ik al dat ik in de stad spontaan ruzie krijg met gasten die niet trekken wat ik doe, terwijl zij nog steeds op hun kamer zitten. Voor dat soort types is de stap naar de Facebook van mijn moeder echt niet zo ver. En dan vind ik het wel eng.”

Piekeraar
Nu de single en het album flink opgepikt worden, wordt Kraantje Pappie juist alert. “Ik ben nooit iemand geweest van grote emotionele pieken en dalen. Het nieuws dat we vorig jaar op Lowlands stonden, ontving ik met een grote glimlach, maar nu denk ik al weer: we kunnen nu de Bravo slopen. Ik ben gewoon een piekeraar zonder grote uitschieters. Kloppen mijn emoties wel bij bepaalde gebeurtenissen? Daarom laat ik me ook niet in slaap sussen, het begint nu pas. Het kan nog wel vier of vijf keer zo druk voor mij. Ik heb eigenlijk nooit echt stress. Dat zal vast te maken hebben met mijn sportachtergrond. Je moet ook in dit vak continu gefocust zijn. We gaan vaak op stap en we gaan veel zuipen enzo, maar hoe laat ik er ook in lig, ik sta vóór tienen naast mijn bed. Natuurlijk heb ik ook wel eens een kater, maar hardlopen does the magic. Het is wel kotsen erna, maar het zij zo.”