Voor de mensen die de Gonzo nog van vroeger kennen, staat het nog steeds bekend om de alternatieve gitaarmuziek. Sinds ruim een jaar heet het de Ndrgrnd en is er inmiddels ook ruimte voor andere muziekstijlen. Op de eerste editie van Stadtkind zullen volgens de flyer electro, techno, minimal, deep house en andere electronische geluiden voorbij gaan komen.
Als opwarming zijn de draaitafels het domein van Valentin, tevens organisator van de avond. Net voordat dB aan zijn live-act gaat beginnen, komen er ineens een hoop mensen naar binnen. Vrienden, bekenden en andere vroege nieuwsgierigen. Ondanks dat het nog niet heel druk is, is het mooi om te zien dat dB vol vertrouwen zijn ding aan het doen is. Ogenschijnlijk meer ontspannen dan tijdens een van zijn eerste optredens: een paar maanden geleden tijdens de N.E.W.-avond in Doornroosje. Zijn set gaat van dromerig tot rustige breakcore, de grenzen van de electronische muziek worden volop verkend. Het is niet de meest dansbare muziek (vooral niet voor het begin van de avond, als de meeste mensen er nog moeten inkomen), maar gelukkig kan er ook stilstaand mooi naar geluisterd worden.
Tegen de tijd dat Erik Grey gaat draaien is het inmiddels aardig druk geworden. Zijn set varieert van minimal tot techno. Er komen mooie nummers voorbij en mixtechnisch is het in orde. De opbouw gaat echter soms een beetje van de hak op de tak, waardoor de dansdrive niet constant aanwezig is. Valentin neemt het roer over in de inmiddels volle Ndrgrnd. Liefhebbers van minimal, techno en electro worden op hun wenken bediend en houden de dansvloer volop in beweging. Het is trouwens grappig om te merken dat er ook mensen binnenkomen die er waarschijnlijk vaker op een vrijdag komen en deze avond drie stappen binnen zetten, stilstaan, om zich heen kijken, de muziek beluisteren, en snel weer weg gaan. Anderen kijken ook verbaasd om zich heen, maar geven het wel een kans. Enkelen lopen meteen door naar het dartbord achterin, terwijl vooraan de danceliefhebbers staan.
En daar zit de sfeer er steeds meer in. Het uiteenlopende publiek danst dicht op elkaar in de drukte. En gaat daar enthousiast mee verder zodra Brent Roozendaal aan zijn dj-set is begonnen. Deze avond draait hij anders dan gewoonlijk. Zijn platen heeft hij thuis gelaten, voor de verandering doet hij het met cd's. Zo komen er enkele onuitgebrachtte tracks en weinig gedraaide liedjes voorbij, waar zowel Brent zelf als de bezoekers overduidelijk van genieten. De avond wordt afgesloten door een back2back set van Valentin en Erik Grey. Samen zorgen ze er voor dat de moegedanste voeten nog een tijdje van de vloer blijven gaan. Het was een geslaagde eerste editie van Stadtkind die smaakt naar meer!