De Engelse band The Bees is afkomstig van het kleine eiland Isle of Wight. De band bestaat uit Aaron Fletcher, Paul Butler, Kris Birkin, Tim Parkin, Michael Clevett en Warren Hampshire. Deze multi-instrumentalisten - vijf van de zes bandleden bespelen minimaal vijf (!) instrumenten - wisselen op het podium na ieder nummer instrumenten om. Spelen kunnen ze, dat werd meteen duidelijk. Maar waar muzikanten zich soms verliezen in hun eigen virtuositeit, blijft bij The Bees eenieder zich inzetten voor het liedje. Het resultaat is een heerlijk wegluisterende gulden middenweg tussen pop, rock, reggae, country en jazz.
De band grossiert in uitstekende nummers als ‘Who cares what the question is?’, ‘Horsemen’, ‘Wash in the Rain’ en ‘Punchbag’, welke overtuigend de Valkhof opgeslingerd worden. Het massaal toegestroomde publiek deint en knikt zorgeloos mee op de springerige drums and vrolijke baslijnen. Piano en trompet klinken heerlijk zomers. Het gitaarspel is uitstekend en een hammond orgel maakt de connectie met ’jaren-60-en-70-muziek’ compleet. Naarmate de set vordert blijken The Bees ook nog enkele stevigere nummers ten gehore te kunnnen brengen, precies op het juiste moment om de aandacht van de kijker-luisteraar weer op scherp te zetten. Aan iedere vraag om participatie door de band wordt massaal gehoor gegeven: armen zwiepen van links naar rechts en er wordt flink meegeklapt. De uitsmijter ‘Chicken Payback’ zorgt ervoor dat menig Valkhof bezoeker twistend de nacht in gaat.
The Bees belegen jaren-60-70-muziek?! Dergelijke kwaliteit is tijdloos.
De Affaire – Zoete broodjes van The Bees gaan erin als koek
Engels zestal laat Valkhof zorgeloos meedeinen en knikken
Na hun bijna naamgenoten van The May Bees was het tijd om een volgende topact op het Valkhof te begroeten: The Bees. Op het Saddlespan podium zochten ze de gulden middenweg tussen pop, rock, reggae, country en jazz.