Wat zit er toch in het water in New York City? De hele kopgroep van de punkfunkdance-revelatie komt daar vandaan: Radio 4, !!!, LCD Soundsystem en ook The Rapture. Deze acts brengen als complete band zeer dansbare muziek met hun mix tussen dance, rock en soms wat funk. Dat blijkt een explosieve situatie te zijn. Nijmegen mocht vanavond genieten van The Rapture, die al eerder op festivals als Lowlands en Rock Werchter hadden gestaan. The Rapture maakt vooral gebruik van echte instrumenten: gitaar, bas, drumstel, saxofoon, koebel, toetsen. Daardoor krijgt de muziek een rockend randje mee. Vanaf het begin knalt de band erin met als bepalend element de hoge en schelle stem van zanger Luke Jenner. De ene knaller volgt op de andere, met als enkele hoogtepunten ‘Whoo! Alright Yeah... uh huh’, ‘Get myself into it’, ‘The Sound’ van hun nieuwe plaat ‘Pieces of the people we love’. Ook komen diverse nummers van voorganger ‘Echoes’ voorbij. De zangpartijen worden afwisselend gedaan door de gitarist en de bassist. Een andere belangrijke rol is weggelegd voor Gabriel Andruzzi, die de percussie (vooral koebel), saxofoon en keyboard voor zijn rekening neemt. Hij kijkt bijna hypnotiserend het publiek in terwijl hij al dansend zijn instrumenten bespeelt. Het publiek reageert er goed op. De voorste regionen van het publiek dansen, springen en klappen mee en in het publiek is zelfs iemand die haar eigen koebel heeft meegenomen. Daarachter is het iets rustiger, maar vrijwel iedereen knikt op de maat van de muziek mee met het hoofd. The Rapture laat zien dat het een uitstekende mix kan maken tussen dance en rock en spreekt daarmee een brede groep liefhebbers aan.