Het optreden van Meindert Talma & The Negroes verlangt wat uitleg. Voor het spelen neemt de Fries dan ook rustig de tijd om het publiek te vertellen wat ze wachten staat: een integrale vertolking van zijn laatste album, getiteld ‘Nu geloof ik wat er in de bijbel staat’. Deze plaat, opgenomen is in het Jezus Leeft-kerkje te Luchtenveld, bevat Nederlandse vertalingen van liedjes uit Harry Smith's Anthology of American Folk Music. De oorspronkelijke nummers stammen uit de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw en zijn in 1952 verzameld en uitgebracht door Harry Smith. Anders dan hun naam doet vermoeden zijn de the Negroes even blank en Fries als Meindert. Maar vanavond laten ze zien wel degelijk in staat te zijn om negermuziek te maken. De opvallende Friezen die normaal figureren in Meinderts boeken en liedjes hebben plaats gemaakt voor Amerikaanse spoorwegarbeiders en gospelzangers. De uitvoeringen zijn prettig chaotisch. Als een boze priester briest Meindert de teksten in de microfoon en Jan Pier Brands doet met zijn staande trom de zaal stampen. De de traditionele instrumenten als banjo, harmonium en akoustische gitaar passen de verhalende liedjes perfect. Je krijgt de indruk daadwerkelijk naar een rondreizend muziekgezelschap te kijken. Met name gitarist Nyk de Vries trekt de aandacht. Zijn bewegingen worden gedurende het optreden vordert steeds manischer. Bij het één-na-laatste nummer staart hij met een duivelse blik de zaal in. Maar de boomlange Meindert Talma blijft nuchter als altijd. Onverstoorbaar brult hij de teksten en voorziet ze tussen de liedjes van droogkomisch commentaar. Alleen de gesteldheid van Jan Pier Brands baart hem zorgen: "Onze drummer is overhit. Straks hebben we weer een dode met de vierdaagse!"