Ze dansen het zweet door hun roze truitjes en schreeuwen om Elvis. Een smeekbede die Roy met liefde beantwoordt; 'Guitar Man' wordt ingezet. De avond is nog maar net begonnen, de stemming zit er al goed in. Plastic bekertjes met witte wijn worden snel achterover geslagen en de dames in het roze springen weer terug de dansvloer op. Elvis is deze man op het lijf geschreven. Geheel in stijl en met een kuif gezegend die Slim Jim niet zou misstaan, zweept Roy het publiek op met zijn soepele heupen en warme stem. Ondersteund door zijn muzikale broers, The Rodjers, wordt een afwisselende set gebracht. Roy & the Rodjers is naar eigen zeggen een ware rock-'n-rollformatie. En hoewel een slecht geluid en een te klein podium niet meewerken, rockt deze formatie inderdaad. Meer dan menig andere plastic act op Hertogstraat of Plein '44, waar het niet meer zo groene gras meer leeft dan de muziek. Levendig is zeker de country-uitvoering van 'Black & White'. Deze Michael Jackson-hit wordt gevolgd door een bijna subtiele versie van 'Freedom'. Dit nummer sleept het publiek mee naar het einde van de show. Tijdens het intro van 'Miss You' stort Roy zich nog één keer in het publiek, ditmaal als een ware Mick Jagger. En als hij het podium weer opklimt, zet de band afsluiter 'Rockin' all over the world' in. Roy bedankt nog één keer zijn geweldige publiek, terwijl de roze truitjes hun tasjes en mannen bij elkaar zoeken om zich naar het andere vuurwerk te begeven. Foto's: Maartje Hoofd