Spannende tijden in de Nijmeegse podiumsector, misschien voor Lux, maar vooral voor Doornroosje! Komt er dan eindelijk een nieuwe huisvesting voor het beeldbepalende popcentrum? Of krijgt Doornroosje de rekening gepresenteerd van de problemen bij andere Nijmeegse cultuurtempels, en valt na vijfendertig jaar de deur voorgoed in het slot? Een nieuw popcentrum óf het opheffen van Doornroosje: een tussenweg is er feitelijk niet. Het huidige pand aan de Groenewoudseweg heeft als poppodium een toekomstperspectief van nul komma nul.
Elke Nijmegenaar die zich verdiept in de popcultuur zal aangenaam worden verrast door de landelijke naam en faam die Doornroosje bezit. Afgelopen weekend werd het weer eens bevestigd op het belangrijkste festival/symposium in de Nederlandse popsector, het Noorderslag festival in Groningen, waar Doornroosje met alle égards is ontvangen. Doornroosje werd als landelijk voorbeeld gesteld. Niet alleen qua programma “signalerend, vooruitlopend” (Henk Koolen, programmeur Het Paard Den Haag) en “breed en kwalitatief hoogstaand” (Frans Vreeke, directeur Noorderslag), maar ook op het gebied van bedrijfsvoering “transparant en efficiënt” (Siebe Weide, directeur Vereniging Nederlandse Poppodia).
Ruim drie jaar geleden heeft het Nijmeegs gemeentebestuur popmuziek tot een van de drie speerpunten van haar cultuurbeleid gemaakt. Al eerder werd meer dan vier miljoen euro gereserveerd voor een nieuwe huisvesting voor Doornroosje. Het popcentrum kreeg aanzienlijk meer subsidie. Met de gemeente werd de afspraak gemaakt om de organisatie te professionaliseren en klaar te stomen voor de sprong naar een nieuwe accommodatie. In de afgelopen periode heeft Doornroosje kei- en keihard gewerkt. De leidende positie op het gebied van de dance is behouden gebleven. De wet van de remmende voorsprong heeft hierop geen vat gehad. De concertprogrammering is versterkt en verbreed. Van scholier tot stevige bluesliefhebber van middelbare leeftijd, van Achterhoeker tot Somaliër, van reggae-adept tot aanhanger van poetry slam, van scholier of student tot werkend, ze komen allemaal in groten getale – bijna 85.000 in 2004 – naar Doornroosje.
Nogmaals Frans Vreeke (tevens ex-Berenschot, ex-interim directeur Oosterpoort, Groningen) over dit proces: ‘Ongelooflijk hoe Doornroosje in de afgelopen vier jaar uitermate snel en met enorm elan getransformeerd is van een naar binnen gekeerde organisatie naar een podium met een open en zeer gevarieerde programmering van hoog niveau. Ik ken geen voorbeelden van andere organisaties, die zo’n culturele omslag hebben bewerkstelligd in samenhang met een gedegen financieel resultaat. Dat is zeer opmerkelijk omdat alle factoren tegen waren: de interne cultuur, een ongelukkig gebouw en een ongelukkige ligging.’
Naast haar kernprogramma heeft het popcentrum ook geïnvesteerd in het productieklimaat, opleiding en cultuureducatie, en festivals in de stad en regio. In onze brochure van 31 januari 2005, ter viering van ons 35 jarig bestaan, wordt daarover uitgebreid verslag gedaan. Er heeft een fluwelen reorganisatie plaatsgevonden. Terwijl de meeste culturele instellingen, ook in Nijmegen, zich gedroegen als konijnen, gevangen in het licht, heeft Doornroosje de problematiek van de gesubsidieerde arbeid tijdig onderkend en aangepakt. Bij de gemeente, die voortdurend op de hoogte werd gehouden van de reorganisatieperikelen, ontwikkelde zich het besef dat Doornroosje een betrouwbare en loyale partner was, die haar zaakjes goed voor elkaar had. De complimenten waren niet van de lucht.
En daar staat Doornroosje dan! Aan alle afspraken die het poppodium met de gemeente is overeengekomen heeft ze meer dan voldaan. Doornroosje is helemaal klaar voor de nieuwbouw en staat te popelen om haar culturele potenties in te lossen. Dit perspectief is echter serieus in gevaar omdat de gemeente tot nu toe niet voldoende middelen heeft gereserveerd om de nieuwbouw te bekostigen. Als je de discussies in de raadscommissie Stedelijke Samenleving goed beluistert, dan zou je zeggen dat die middelen er wel zijn, maar dat ze voor andere doeleinden worden ingezet. Intussen leeft Doornroosje tussen hoop en vrees. Degenen die denken dat er een keuze gemaakt moet worden tussen het behoud van Arthouse Lux en het behoud (nieuwbouw) van Doornroosje wil ik het volgende meegeven.
Lux zegt genoodzaakt te zijn om haar theater-, debat- en muziekactiviteiten te staken als de gemeente geen structurele oplossing biedt voor hun problematiek. Het onlangs afgeronde doorlichtingonderzoek van AEF heeft uitgewezen dat er tonnen subsidie nodig zijn om die activiteiten veilig te stellen. Realiseert men zich wel hoe beperkt de implicatie voor hun publieksbereik is als de gemeente besluit géén extra geld in Lux te stoppen? Lux zou in dat geval teruggaan van ongeveer 240.000 naar 220.000 bezoekers per jaar; zij blijft gewoon het allerbeste filmtheater van Nederland. Dan kan men in alle redelijkheid toch niet spreken van het omvallen van Lux?
En zet dit verlies eens af tegen het verdwijnen van Doornroosje. Als het werkelijk om dit dilemma gaat, heeft Nijmegen toch geen keus? Om kort te gaan, wat krijgt prioriteit in Nijmegen: cultuurbeleid of lobbycultuur? dr. A.A.M. (Toine) Tax directeur bestuurder Doornroosje De quote ‘Wordt Nijmegen het schandaal van de popmuziek?’ is afkomstig van Willem Venema (ex-Mojo, oprichter van het Lowlands Festival)