‘Wildeburg is ontstaan vanuit het succes van, en onze ervaringen met, Into The Woods.’ Vertelt Maurice. ‘Na zes keer Into The Woods merkten wij namelijk dat wanneer het donker wordt het feest accelereerde naar een volgend niveau. Onze vergunning liep daarentegen maar tot twaalf uur ’s avonds.’ Paul: ‘Into The Woods is als tweedaags festival overdag volgroeid. Daarom begonnen wij na te denken over wat de next step zou zijn; namelijk ons eigen meerdaagse droomfestival. Een perfect festival met alle ingrediënten die wijzelf het liefst zien. Geen onderscheid tussen dag en nacht, kamperen in de vrijheid van het festivalterrein en het gevoel van leven in een kleinschalig dorp. Dat is Wildeburg geworden.’

Het idee voor Wildeburg speelde al twee jaar, maar vanaf vorig jaar werd er pas écht werk van gemaakt. Maurice: ‘Het lastigste was, dachten wij, het vinden van een locatie. We wilden een afgelegen stuk natuur waarin iedereen 24 uur per dag kon doen en laten wat zij wilden. Zo hebben wij locaties gecheckt in Nederland, België en Duitsland. Het is dan ook geweldig en best verrassend dat wij uiteindelijk dit terrein vonden. Het is centraal in Nederland, maar toch afgelegen. En we kunnen alle dagen non-stop doorgaan.’ Paul: ‘Dit terrein is echt prachtig. We moeten dit houden en koesteren.’

Hoe uniek Wildeburg nu al is blijkt al helemaal wanneer Maurice en Paul het terrein laten zien. Dit terrein, dat qua natuur ergens tussen duinen en een jong struikenbos inzit, is in de aanbouw al betoverend om naar te kijken. Overal stuit je op prachtige houten kunstinstallaties en idyllische tussendoorweggetjes die je leiden naar touwbruggen en nieuwe veldjes. Maurice: ‘We werken samen met 250 creatievelingen uit het netwerk van Into The Woods die ons helpen bij de opbouw en versiering van het festival. Overal zal je dus iets van kunst of aankleding tegenkomen. Zelfs de stages zullen een installatie op zichzelf zijn.’

Paul: ‘Het is jammer dat het allemaal na het festival afgebroken moet worden. Het zou helemaal ideaal, en duurzaam, zijn als we hier onze eigen bouwwerken konden laten staan, net als Fusion in Duitsland. Dat festival heeft een eigen terrein en kan daarop bouwen wat ze zelf willen, dat geeft zo’n toffe sfeer. Maar al kunnen wij niets laten staan, we proberen nog steeds een zo duurzaam mogelijk festival te organiseren. Het meeste materiaal waarmee wij werken is organisch, de bekertjes op het festival zullen statiegeld bekertjes zijn en iedere bezoekers betaalt vijf euro borg voor een vuilniszak die vol ingeleverd moet worden. Zo denken wij aan de toekomst. ’