Geslaagd Lust For Live Festival dendert tot drie uur door

Bluesrock-festival ziet line-up groeien - nu het publiek nog

Tekst: Wilco Steeneveld en Ruud Gielen, foto's: Wilco Steeneveld ,

Zaterdag 26 september vond de tweede editie van het Lust for Live Festival plaats, ditmaal achter de deuren van rocktempel Nirwana. Na een succesvolle eerste editie werd het tijd voor een stapje groter. Dat was bij binnenkomst direct te zien: de uitbreiding - met een tweede podium voor akoestische acts - was een welkome aanvulling en gaf snelheid aan de avond. Een avond die lang duurde, maar kort aanvoelde.

The Press and President heeft geen volle zaal nodig

The Press and President komt uit Zwolle is vanavond de opener van Lust For Live. De mensen moeten nog binnen stromen, maar de heren laten zien dat een goed optreden niet van een volle zaal af hangt. Met een drummer, een gitarist en een Korg-speler/zanger brengen ze een poppunk-achtig geluid met volle overgave en spelen ze nummers van hun nieuwe EP (hier gratis te downloaden). Al met al een lekkere start van het festival.


The Cheap Thrills laat diepgewortelde duiveltjes ontwaken
The Cheap Thrills beginnen al snel na een korte line-check. Het publiek is direct in zijn nopjes met de vier gewaagde vrouwen die niet alleen dikke rock ’n roll spelen, maar het ook zíjn. Met de verf nog nat op het gezicht worden de kleine duiveltjes die diep in hun geworteld zitten ontwaakt en kan het publiek niet anders dan zich overgeven. Daar hoor je niemand in het publiek over klagen, de lead vocalist heeft de zaal binnen no-time om haar vinger gewonden en zingt alsof ze bezeten is door Ronny James Dio. De band klopt, de show klopt en ieders trommelvliezen kloppen. Die zien we hier nog zeker terug. 

Colin van de Weteringh heeft laatste show als zichzelf

Dit jaar heeft Lust For Live een tweede podium, waar plaats is voor akoestische acts. Colin van de Weteringh mag hier het spits afbijten, al is het voor hem een vreemde show: dit is zijn laatste optreden. Of althans, als solo-artiest: hierna gaat hij verder als Colin Waters, mét band.  De Amersfoortse zanger heeft veel persoonlijke nummers: heel 'singer-songwriter', maar zeker niet zoet en saai. Het publiek kan dit waarderen en laat dit horen met een applaus na ieder nummer.

Hammond-speler vecht het uit met gitarist bij The Blackwater Experience

Bij Bluesrock Festival Tegelen werd The Blackwater Experience eerder als een van de beste acts getipt. Dat kunnen we in Flevoland vanaf vandaag beamen. Het podium wordt gevuld met een gitarist/zanger, een basgitarist, een drummer en toetsenist, die een echte Hammond heeft meegenomen. Met de intro van Bonanza betreden de heren het podium. Vervolgens worden lekkere gitaarriffs afgewisseld met heerlijk orgelspel op de Hammond. We worden verwend: als afsluiter trakteert de band het publiek zelfs op een heuse battle tussen de gitarist en de Hammond-speler.

The Shady Greys laat het publiek niet uithijgen

The Shady Greys start meteen na The Blackwater Experience op de second stage. Het publiek verwacht een moment van uithijgen en tot rust komen, maar daar heeft het Amsterdamse duo andere ideeën over. Ze beginnen rauw, smerig en direct. Het podium staat naast de gang naar buiten: bezoekers die dachten even een peuk te kunnen roken, liepen tegen een heel dikke lo-fi wall of sound op. Dit is opmerkelijk goed gedaan, aangezien de drumster gebruik maakt van een cajon en voetpercussie, in plaats van een beest van een drumstel wat je zou verwachten. De Amsterdammers spelen twee sets van twintig minuten tussen de acts op het grote podium door. The Shady Greys slaagt er perfect in het publiek warm te houden en weet een joekel van een visitekaartje achter te laten in Dronten. 
 

Texas Radio heeft bluesbloed

Texas Radio is een van de hoofdacts van vanavond. Orgel en mondharmonica bepalen de sfeer bij Texas Radio, een band die synoniem staat met bluesrock. De zanger komt duidelijk niet uit Texas: het is een Achterhoeker met bluesbloed. Hij wordt aangevuld door bandleden die alles geven wat ze in zich hebben en elkaar regelmatig hun solo gunnen. Van rustige blues tot vuige rock: alle stijlen slaan vandaag aan in Nirwana.


Automatic Sam doet aan simultaan snarenknappen (maar dondert hard door)

Automatic Sam, de tweede headiner van de avond, begint pas diep in de nacht. Het festival loop zo’n klein uurtje uit door de langere set van meerdere bands. Ah, een ècht festival dus,' aldus bassist Erik backstage. De mannen hebben er zin in: de versterkers worden op kratten pils gezet en rond twee uur ’s nachts wordt de avond hervat. Er is meteen te merken dat de band uit de Achterhoek niks geeft om uiterlijke vertoning of praatjes. Ze openen met een jam die overgaat in dikke zelfverzekerde bluesrock. Het publiek krijgt het flink voor de kiezen en vindt dat absoluut niet erg. Automatic Sam dondert door als een ronkende stoomtrein - het is strak, hard en ongepolijst. Wanneer snaren simultaan knappen bij gitaristen Pieter en Rense wordt er direct een breakdown met bass en drums ingelast, alsof het al op de setlist stond.

Zanger/gitarist Pieter Holkenborg quote nog op geheel eigen wijze Maggot Brain van Funkadelic onder een bluesy gitaarriff en weet het publiek te boeien tot de laatste feedback door Nirwana echoot. Het is drie uur ’s nachts geweest als ze zwetend staan uit te hijgen van hun optreden. Lust for Live deed ze denken aan lange nachten in de diepe krochten van de Achterhoek. Daar waar tot ’s ochtends de tent open blijft en ‘het geen flikker uitmaakt’ hoe laat het is en wat je morgen nog moet doen.
 

Blok je agenda voor 2016-editie

Het is Lust for Live wederom gelukt een hele geslaagde avond neer te zetten met een line-up om de vingers bij af te likken. Daarnaast ook zeker complimenten naar Nirwana en techniek voor het geluid. Door strak schuifwerk en akoestische verbeteringen aan het pand klonk het als nooit tevoren. Alles wat nu nog mist is vierhonderd man publiek. Markeer het laatste weekend van september 2016 alvast in de agenda, bezoekers en andere Flevolandse programmeurs. Het zou namelijk eeuwig zonde zijn dat dit festival met zijn geheel eigen visie door tegenvallende bezoekersaantallen geen continuïteit kan vinden.