Wegdromen en afdwalen in sfeervolle huiskamers Stille Nacht

Met Aestrid, Valentina Elèni, Mad About Mountains en Emil Landman

Tekst: Daphne Borst, Esmée Koeleman en Kilian Kayser. Foto's: Wilco Steeneveld ,

Hoewel er hooguit dertig man per show in passen, zijn de huiskamers dé 'place to be' tijdens Stille Nacht. Afgelopen zaterdag konden bezoekers wegdromen bij shows van Aestrid, Valentina Elèni, Mad About Mountains en Emil Landman. Dit jaar bleken de huiskamers niet alleen de ideale plek voor rust en bezinning: het ging van de lach tot de traan, en van melancholisch tot megafonisch.

Aestrid neemt megafoon mee

Hoewel de naam anders doet vermoeden is Aestrid geen middelbare vrouw met ‘pittig rood kapsel,’ maar gewoon een band bestaande uit drie muzikale talenten. De band begon in de luwte als een soloproject van Bo Menning (zang en gitaar) in 2004. Inmiddels is het derde album uit. De mogelijkheden van de huiskamer worden tot het uiterste gerekt, met luide muziek die melancholisch klinkt en experimenteel gebracht wordt. Dit is naar eigen zeggen het kleinste optreden dat de band tot nu toe gegeven heeft, en dat is een uitdaging.

Want hoe speel je nummers die normaal gesproken toch écht geschikt zijn voor grote podia voor een publiek van ongeveer dertig man? Met een megafoon, alle apparatuur in het klein en het geluid op ‘half open’ lukt het al heel aardig. Aestrid maakt muziek die af en toe lichtelijk intimideert. De huiskamer leert ons echter dat Aestrid ook heel aaibaar is. Aestrid speelde uiteindelijk een kwartier na tijd nog door (het oprekken van de mogelijkheden van de huiskamer blijkt een serieuze zaak) maar dat is niet erg, het is zelfs nodig. Met nummers waar zoveel rek in zit (door solo’s en bruggen) kan het niet anders.  

Valentina Elèni stuurt je de woeste zee op

Valentina heeft de afgelopen tijd geleerd om meer de tijd te nemen. Iets na achten stroomt huiskamer 1 half vol. Het gros van de bezoekers gaat voor Jacqueline Govaert, de slimme kiezer gaat voor Valentina Elèni. ‘Kun je zeggen dat je dit het mooiste nummer vond?’ grapt ze van te voren, tijdens het stemmen van haar gitaar.
 
Maar dat kan niet, dat kan niemand. Niet nadat haar eerste nummer begint, of nadat haar tweede nummer eindigt. Niet na een optreden waar de bijzondere interactie met het publiek wordt afgewisseld met verhalen, die weer worden afgewisseld met muziek zo sterk, zo klein, zo groots, zo meeslepend. Samen met Valentina vond het publiek de passie voor muziek die zij korte tijd kwijt leek te zijn terug. Hoe belangrijk intieme concerten, zoals de huiskamerconcerten van Stille Nacht zijn, bewijst ze op Stille Nacht. Valentina bouwt een vlot, geeft je een kussentje mee zodat je lekker zit en stuurt je zo de grote, woeste zee op. En dat allemaal in dertig minuten. ‘Heel mooi,’ zegt een bezoekster na afloop, terwijl ze de tranen van haar wangen veegt.
 
Exclusieve video's van Valentina's Stille Nacht-show zien? Onze fotograaf Wilco Steeneveld filmde twee nummers van haar optreden: zie ze hier en hier. 

Mad About Mountains glinstert in de nacht

De beste alt-country band van België? Dat is zonder twijfel Mad About Mountains. Met drie man sterk reisde de band vanavond af naar Lelystad om op Stille Nacht hun ingetogen americana- en slepende countrymuziek ten gehore te brengen. In huiskamer 2 fonkelen de kerstlichtjes op de glanzende gitaren die de band heeft meegenomen. Deze glinstering, gepaard met de eerste geluiden van het openingsnummer Harlez, zorgt ervoor dat het publiek in een stille, melancholische sfeer terecht komt. Met een basgitaar, een akoestische en een elektrische gitaar die afgewisseld wordt met een steelguitar, wordt er in de steeds warmer wordende huiskamer sobere country gespeeld.

Omdat de band niet twee keer op een avond dezelfde setlist wilde spelen, worden de nummers ter plekke uitgezocht. De liedjes wekken op een geheel eigen wijze persoonlijke herinneringen op, waardoor je tijdens het luisteren je ogen dicht wil doen. Tussen de nummers door grapt zanger en gitarist Piet de Pessemier wat om het publiek uit hun roes te halen, maar zodra het volgende nummer begint, dwaalt iedereen weer langzaam af.
 

Iedereen valt voor Emil Landman

De tweede act in huiskamer 1 is Emil Landman, die samen met een drummer en bassist liedjes van zijn pas uitgekomen debuutalbum Colours And Their Things speelt. Het ‘podium’ (een verzameling van de mooiste kleedjes) staat vol met instrumenten, waardoor niet alleen het geluid maar ook de band erg dichtbij het publiek komt. Dit maakt de setting intiem, zo intiem dat Emil Landman liever met ogen dicht zingt.
 
Iets wat niet betekent dat hij zijn publiek niet onder ogen durft te komen, want tussen de nummers door komt de charmeur in Emil Landman naar boven. Elk nummer gaat gepaard met een verhaal, wat de sfeer in huiskamer 1 steeds gezelliger maakt. Iedereen praat en lacht mee. Wanneer vervolgens de muziek begint wordt duidelijk hoe goed Emil Landman en zijn band daadwerkelijk zijn. De overtuiging waarmee er wordt gespeeld en vooral wordt gezongen eist alle aandacht en bewondering van het publiek ook, met als hoogtepunt Emil Landmans drumsolo op zijn gitaar. De manier waarop de nummers worden gebracht is zo even overtuigend als het applaus na de nummers. Het kan dan ook niet anders dan dat iedereen die bij dit intieme optreden is geweest een beetje verliefd is geworden op Emil Landman en zijn muziek.