Celt-N-Folk IV werd geopend door de Teetotallers, een jonge en muzikale folkband die zich richt op de wat meer traditionele Keltische volksmuziek. Er komen aardig wat instrumenten voorbij en er is duidelijk te horen dat ze erg muzikaal zijn, toch komt het niet helemaal over. Er is geen echte frontman of -vrouw te ontdekken waardoor leiding ontbreekt en de stagepresence een beetje in het niks verzandt. Daarnaast lijken de muzikanten meer een eigen feestje op het podium te hebben dan samen met het publiek een goede sfeer te creëren, het komt niet echt het podium af. Een paar enthousiastelingen op de dansvloer redden de band bij de vlottere nummers, bij de langzame nummers is het bij vlagen zelfs saaiig. Heel jammer, want het is absoluut een mooie en muzikale band. Teetotalism betekent geheelonthouding in het Engels. Dit is jammer, want misschien zouden een paar backstage biertjes het geheel wat losser maken.

Na een korte break begint Caiscinn zonder aankondiging en bijna onopgemerkt aan de set. De band speelt mooie muziek met een hoofdrol voor de banjo, maar het voelt meer als achtergrondmuziek dan een fijne live band. Na een paar nummers en een uitbreiding van drie naar zeven bandleden wordt er een snelle polka ingezet die enthousiast wordt bedanst. Vanaf dat moment komt er pit in en is stilstaan geen optie meer. Het tempo gaat omhoog, het enthousiasme spat van het podium en het dak gaat eraf. Ze hebben hun mojo gevonden en maken er een feestje van. Wanneer de sfeer er goed in zit zet een van de achtergrondzangeressen een nummer als leadzangeres in. Helaas heeft ze niet voldoende power om het vocaal te kunnen dragen en zakt het geheel een beetje in. Gelukkig wordt het feestje gezellig afgerond met een paar vrolijke nummers. Deze band kan echt nog wel groeien om een onuitwisbare indruk achter te laten, maar ze zijn al zeer goed op weg. Zeker als je bedenkt dat dit hun eerste optreden samen was.

De klapper van de avond is uiteraard Rapalje. Zelfs de soundcheck van deze mannen is al fantastisch. De traditionele kledij, met wilde haardossen en een enorme dosis humor, belooft wat goeds. De ruige mannen spelen een lange set waarin geen moment saai is. De temperatuur blijft stijgen en de goedlachse muzikanten zijn een lust voor het oor en het oog. In rap tempo komt het hele Keltische instrumentarium voorbij en alles word met verve bespeelt. Tijdens de bijna boybandachtige choreografieën viert de humor hoogtij. Een band om in een doosje te stoppen en op de schoorsteenmantel te bewaren, zo goed!

Blije gezichten op mensen van alle rangen en standen, die ook nog eens in ongekende aantallen zijn komen kijken naar het Keltisch festijn: De Meester mag spreken van een geslaagde avond. De markt en de aankleding hebben hier zeker aan bijgedragen met nét dat beetje extra sfeer, waardoor een bezoeker zich  even in het Engeland van Arthur en Guinevere waande.
Al met al smaakte dit naar meer en doet nu al verlangen naar Celt-N-Folk V.