De eerste op de lijst was onze eigen Flevolandse punkact Vine Yard. Met aardig wat buitenlandse optredens, doet Vine Yard het de laatste tijd erg goed. Ook hebben de heren een EP opgenomen. Op de posters van deze avond stond ook dat deze EP hier ge-released zou worden. Waar dit normaal met toeters en bellen gebeurde, was het hier niet minder dan een commerciële notificatie. De woorden “onze EP” werd vaker dan niet gevolgd met “is daar te verkrijgen en kost 5 euro”.

Muzikaal is Vine Yard zichzelf gebleven. Een aardige dosis punkrock met de bekendere specerijen. Hier een vleugje Green Day, snufje Ramones en een eetlepel Nederlandse nuchterheid. Zo heb je een lekkere portie Vine Yard. Helaas moet er gezegd worden dat zij het nooit verder dan aardig brengen. De nummers begonnen aan de eind van de avond in elkaar te smelten, waardoor de laatste drie nummers als één klonken.

Wanneer er over Mimi Soya gesproken wordt, dan gaat het over het algemeen ook al snel over Paramore. De mensen die Mimi Soya kennen die snappen dan ook waarom. Het is meer dan het feit dat beide bands een roodharige zangeres hebben. Ook de muziek en stijl lijken op elkaar.
Het verschil tussen deze bands is te vinden in de top 40 notaties van Paramore tegenover het idee dat Mimi Soya lichtelijk onder het tapijt weg is geveegd.
Qua podiumervaring is het niet interessant om naar te kijken: De bandleden stonden stokstijf hun instrumenten te bespelen en de zangeres wilde nog nét even heen en weer lopen. Dit in tegenstelling met de energieke nummers. Meer valt er ook niet over de muziek te zeggen. Het is energiek, maar mist de vibe die een band nodig heeft om mensen met zich mee te trekken.

Wat een verschil met MakeBelieve. Wanneer de muziek het toe laat stuiteren zij over het podium. Bij het één na laatste nummer werd het publiek het podium opgeroepen om het dak van de Underground er alsnog af te rocken. De nummers van MakeBelieve waren van het kaliber poprock. Het soort poprock waarbij je één deuntje hebt en er vervolgens zes liedjes uit weet te trekken. Het liet geen creativiteit zien. Zo speelden zij een cover van de band Starstrukk met het nummer “Good Girls Go Bad”. Dit was niet zo zeer een cover danwel een tributenummer: Een exacte kopie van het origineel. Zeker zonde van vakmanschap, maar het geeft MakeBelieve wel de ruimte om te doen waar ze goed in zijn. Rocken!