Het regent al een halve dag in Almere. De ene keer iets heftiger dan de andere, maar op het plein lijkt het de pret niet te drukken. Ook backstage is iedereen nog opgetogen bezig met het regelen van verschillende zaken. Zo ook manager Koen. Na een kort telefoongesprek waar het interview met de band plaats gaat vinden, vindt er eerst een ontmoeting plaats achter het grote podium. Aangezien de voedseltent vol met mensen zit en het VIP-podium niet aan te raden is voor een interview, komt Koen met een voorstel. “Ga anders maar even in de bestelbus zitten.” Zo gezegd zo gedaan. Een zeer gezellig gesprek met Mickael Franci van Mala Vita vindt plaats.
De herkomst van de ‘polkabalkanfeestbeats’-spelers is voor het grootste deel de Balkan. “Bosnië, Servië, de bassist is Indonesisch, ik ben Italiaans/Nederlands. We hebben ook technici die uit het gebied komen. We zijn dus bijna allemaal vluchtelingen uit de Balkan.” En dat is ook terug te horen in de nummers die ze spelen. Naast een geweldige combinatie van verschillende muziekstijlen, ligt bij veel nummers ook de nadruk op het vluchteling zijn. Zo is de titel En Exilio, het meest recente album van Mala Vita, zeer letterlijk vertaald ‘Ballingschap’. “Omdat dat ook zo voelt als je vluchteling bent. Je bent echt in ballingschap, je kan nergens echt terecht, je valt net tussen wal en schip. Alsof je in een twilight zone zit.”
Het nieuwste album is door zowel pers als publiek goed ontvangen. “Dit is ons tweede studioalbum en we zijn er erg blij mee. Publiek en journalisten geven toch 4 of 5 sterren, maar voor een release zijn we toch altijd zenuwachtig.” Het is normaal om zenuwen te hebben, maar omdat de muziek van de heren toch uniek is in Nederland, is het altijd even spannend. “Wij mengen alles op zo’n manier dat het toch één wordt.”
Na een nieuwe plaat zijn veel artiesten meestal in zo’n vibe dat ze lekker door kunnen gaan met een volgende schijf. Mala Vita denkt hier echter nog niet aan. “Het vorige album is net anderhalve maand uit, nu zijn we druk bezig met promoten. In het najaar komt eerst een Europese tour. We zijn van plan om alleen te gaan, dus geen voorprogramma. Op deze tour willen we ons laten kennen in het buitenland, dus we gaan op zowel grote als kleine podia optreden.”
Ook voor Mickael is Bevrijdingsdag een belangrijk evenement. “Het is ook voor de nieuwe generatie goed om er eens bij stil te staan.” En dat stil staan betekent wel iets anders dan bij de jaarlijkse feestdag die zes dagen eerder plaatsvindt. “Het is toch iets anders dan Koninginnedag. Daarbij is het meer proberen om niet om te vallen van de drank. Bij Bevrijdingsdag gaat het toch echt meer om het idee erachter.”
Om het feest nog groter te maken dan het al is, zou een samenwerking tussen verschillende bands ook leuk zijn om te zien. Mickael is selectief in zijn keuze. “Nee, met KANE heb ik niets. Misschien is het wel leuk om iets met Osdorp Posse te doen. Ik was vroeger al fan van ze. En hun optredens zijn ook erg cool.”