Een nietsvermoedende toeschouwer zou zich misschien af kunnen vragen of het niet allemaal wat té is, of misschien een beetje vergaand. Ook zou het idee wel eens op kunnen komen dat het allemaal wel erg veel lijkt op cabaret, alleen dan de oorspronkelijke manier: uitsluitend de liedjes.
Wie iets meer voorstudie doet, of zich op zijn minst een beetje heeft laten informeren over waar de show nou overgaat, komt toch tot heel andere conclusies. De voorstelling vindt zijn wortels in liedjes gemaakt op de teksten van dichter/schrijver Ilja Leonard Pfeiffer. Pfeiffer die al enige jaren roert in het Nederlandse literaire leven, onder meer via diverse pogingen om de titel Dichter des vaderlands achter zijn naam te krijgen. De muziek liet zich omschrijven als zeer divers, met uitlopers naar zachte kleine liedjes. Maar ook onconventionele rock liet van zich horen.
Enig minpuntje van de avond was toch dat het geluid niet altijd de juiste kracht leek mee te geven aan de nummers die werden gespeeld. Bij hardere, rock-achtige songs leek Ellens stem wat te vervliegen in de zaal. Terwijl bij heel intieme zachte liedjes net die kleine karaktertrekjes van haar verdwenen door te weinig volume.
Al met al een leuk optreden en zeker voor de liefhebber een aanrader.
Ellen ten Damme durft!
Duct tape maakt een comeback
Inmiddels toert Ellen ten Damme al een tijdje rond in de Nederlandse theaters. Als kleinkunstvrouw is dat natuurlijk ook helemaal niet gek. Sterker nog: zo gaan die dingen. Gelukkig was ze niet te beroerd om ook naar de Almeerse schouwburg te komen. Lees hier verder…