Een avondvullend programma in 50 minuten

Grand Theft Auto in De Meester

Tekst: Timothy van Zutphen; foto's: Ronald Schelling ,

Na het eerder afzeggen van de band du Fresne had emocore-band San Andreas de taak om zich in De Meester van hun beste kan te laten zien. Benieuwd of dat gelukt is? Lees hier het verslag…

Grand Theft Auto in De Meester

Een halfuur na ‘officiële aanvang’ ging De Meester open voor publiek. De Dordtse band San Andreas (de band is aanhanger van de videogame Grand Theft Auto: San Andreas) trad op om iedereen te vermaken met een flinke portie emocore. Voor degenen die niet weten wat emocore is: emocore (emotional hardcore) is een variant van hardcore punk met een emotioneel beladen tekst.

De vijfkoppige band wond er geen doekjes om en opende luid en krachtig. De drums waren erg aanwezig, waardoor de gitaarriffs moeilijk hoorbaar waren. In het begin stond het publiek, een mannetje of veertig, er een beetje duf bij. Bij het tweede nummer begonnen een aantal mensen mee te bewegen op de muziek. Er werd geprobeerd een pit te bouwen, maar daar was het schijnbaar te vroeg voor. Niet alleen de zanger zong, de drummer en de gitarist hadden ook een rol in het vocale plaatje. Na een aantal nummers vertelde de zanger dat ze in een sneltreinvaart speelden omdat ze nog een optreden in Rotterdam hadden, later die avond. En blijkbaar heerst bij de band het beeld dat Almere een hiphopstad (?) is.

Bij het vijfde nummer ontstond een heuse pit bestaande uit vijf man. Gezien de magere opkomst hadden zij het voordeel dat ze alle ruimte hadden om los te gaan. Wellicht dat het bij de het muzikale genre hoort, maar de zanger keek bij lange uithalen alsof een zes  dagen vastzittende drol eindelijk loskwam. De zanger en gitaristen maakten er een behoorlijke show van door uitbundig met hun gitaren en microfoon te bewegen, iets waar zij ook bekend om staan. Na vijftig minuten was het spektakel afgelopen en bedankte de zanger de toeschouwers voor hun aanwezigheid. In ieder geval had de band zich aan hun woord gehouden door kort, maar goed en zeer strak te spelen.

De Meester bleef open voor Nablijven. Voor de dertig man die over was, wisslede de dj wat mainstream-rock en metalnummers af. Maar de sfeer was duidelijk weg.

Samenvattend zat de sfeer er de hele avond niet echt in. Misschien door de matige opkomst van de bezoekers. Wat wellicht een avondvullend programma had moeten zijn resulteerde in een kort, maar krachtig optreden van een band die duidelijk weet waar ze voor staan.