Waar sommigen een weekend lang herdachten dat de heilige geest over aarde gestort werd, hadden anderen behoefte aan feestjes en muziek. Menig Almeerder had zich baarbij kunnen laten trakteren op Gitta de Ridder, die voor de gelegenheid een weekendje in town was. Vrijdagavond trad ze op met haar nieuwe, Engelse band in Grand café de Havenkom. Zaterdag stond ze op het Evenaarfestival in Almere-Buiten. Krachtig, charmant, maar vooral: elektrisch.

Inderdaad, tijdens haar verblijf in Engeland heeft Gitta haar bekende, jazzy, popachtige nummers ingeruild voor steviger werk. Vrijdagavond stond ze dan ook niet met haar vertrouwde, akoestische gitaar op de bühne, maar met een witte Fender. Dat deze wisseling serieus genomen mag worden, blijkt ook uit de nieuwe bandnaam: geen Gitta meer, maar Evy for the Kill. Op haar blog staat daarover: “A new band, a new sound and a new road”.

Helaas kwam de muziek vrijdagavond niet helemaal tot zijn recht vanwege de Grand Café-akoestiek. De band stond bij elkaar geharkt in een hoekje achter een hinderlijke pilaar die het gros van bezoekers het zicht ontnam. Verder stond de versterker van de gitarist zo dicht bij het drumstel dat bij elke snaaraanslag de trommelvellen enthousiast mee roffelden. Maar uitmaken deed het niet: Gitta was er weer even. Dus genoot de incrowd (het publiek bestond vooral uit mensen die wisten waarvoor ze kwamen) van wat het kreeg: Evy for the Kill. Op verzoek deed Gitta ook een aantal nummers solo, waarbij ze hier en daar zelfs wat van haar EP Confusement Park speelde (I remember, Spoons). Maar niet alles: het verzoek om Stormy weathers werd afgewezen met een “ik weet niet meer hoe die gaat”.
Vanuit het publiek werden er glazen whisky naar het podium gebracht.
‘Dit is helemaal niet goed voor mijn stem, hè,’ sprak Gitta knipogend. Ze nipte erbij van haar borrel.

Thuiswedstrijd of niet: Gitta betoverde het publiek ouderwets met haar prachtige stem en mooie, uitgebalanceerde nummers. De nieuwe route is een verandering die Gitta goed heeft gedaan. Ongetwijfeld is de reis die Gitta maakt fascinerend, maar minstens zo belangrijk zijn de vruchten die haar reis afwerpt. Inmiddels zijn er al mensen die snakken naar een nieuwe EP (album?). Ondergetekende is daar sowieso een van.