Ondanks een drukfout van de openingstijd op het kaartje, druppelden de eerste mensen afgelopen zaterdag rond zeven al de Underground in Lelystad binnen. Met uiteindelijk een man of dertig in de zaal begint de eerste band, Distortion, met hun tweede optreden ooit. De band speelde aanzienlijk beter dan de vorige keer. Helaas was aan het enthousiasme van het publiek te zien dat ze niet speciaal voor Distortion waren gekomen. Toen de zanger echter een speelgoedgitaar op het podium haalde en deze aan het publiek beloofde als ze wat meer uit hun dak zouden gaan, ging het publiek toch eindelijk los. In het laatste nummer die ze speelden kwam er een drumsolo die het publiek juichend ontving. Het was misschien erg rustig in de zaal, maar zeker niet stil.
Na het geschreeuw en gebrul van Distortion waren de, in Lelystad al bekende, Black Roses aan de beurt. Met nieuwe nummers zoals 'Steel' en 'Dead Romance' kwam de onderhand iets voller gelopen zaal een stuk losser. Er werd gesprongen, meegezongen en gepit. Ondanks slecht verstaanbare coupletten van de zangeres, waardoor sommige nummers onverstaanbaar werden, klonk het geheel toch aantrekkelijk. Black Roses eindigde met een 'metal-verjaardagslied' voor Necromortica. Deze werd goed ontvangen en door het publiek dan ook met volle borst meezong.
Als derde band kwam Sodomy & Lust uit Gorinchem het podium oplopen, met als gevolg een hoop geschokte gezichten en opmerkingen als 'gadver!' en 'iehwl!'. De oorzaak hiervan waren de schaars geklede bandleden, gehuld in latex broeken, gescheurde panty's, jarretels en hoge glitterlaarzen. De zanger was zelfs uitgedost met dwangbuis. Met nummers als 'Sweet Transvestite' en 'Pervert' was het niet alleen de kledij die shockeerde. Al met al zat Sodomy & Lust, ondanks de soms wat eentonige drum, muzikaal prima in elkaar. De bandleden waren goed op elkaar ingespeeld, waardoor het geheel heel strak klonk. Het was alleen jammer dat het publiek door de dame op het podium (gekleed in korset, netpanty, tepelkwastjes, gasmasker, konijnenoortjes en een voorbinddildo) werd afgeleid van deze aparte, maar goede muziek.
Dan blijft er natuurlijk Necromortica over, de band die hun vierjarig bestaan vierde. Het was voor hun dat twee bandleden van Black Roses de avond georganiseerd hadden. Op het moment dat de gitarist de eerste noten aansloeg, kwamen alle mensen die waren weggejaagd door de vorige band weer voorzichtig de zaal in. Tijdens het optreden van Necromortica werd het wel duidelijk dat deze band alweer vier jaar bestaat. De zanger, met een stem die een beetje doet denken aan Gollem uit Lord of the Rings, communiceerde goed met het publiek. Ook Necromortica zat muzikaal, niet onverwacht, prima in elkaar.
De avond eindigde met iemand uit het publiek die het podium op was geklommen. Samen met de gitarist en drummer van Necromortica maakte ze er, met een stukje muzikaal gebrul, een mooie afsluiter van de avond van.