Pompend minimalistisch geweld

Eerste editie van Omini geslaagd

Tekst en fotografie: Robby Warring ,

Er droop weinig romantiek van de speakers af tijdens valentijnsdag in de Lelystadse Underground. Er was geen tijd voor zoetsappige bandjes die de mooiste liedjes ten gehore brachten; vanavond waren het diepe beats en elektronische geluiden die de romantiek bedorven. De avond stond in het teken van de eerste editie van Omini, een nieuw concept waar de nadruk ligt op het minimalistische vlak van techno.

Eerste editie van Omini geslaagd

Wat opvalt in de Flevolandse hoofdstad is dat er uitzonderlijk veel liefde is voor de elektronische dansmuziek. Basic Base is elke editie uitverkocht, festivals als M.E.S.S. groeien ieder jaar. De animo is in het algemeen groot en afgelopen zaterdag was dat zeker niet anders.

Het was aan Joint Venture om de kickoff te doen in een bijna lege zaal. Het is in de Underground normaal bij dance feesten  dat de meeste mensen pas na elf uur binnen komen druppelen. Voordeel voor de aanwezige enthousiasteling was dat er ongelimiteerde ruimte was om compleet uit hun dak te gaan. Biertje in de hand, de Nikes strak om de voeten en gaan! Langzaam kwamen er meer mensen door de deur, waar ze eerst nog langs de iets te strenge en onwelkome beveiliging moest.

Ondertussen trad de jonge Kevin Arnemann aan. De Amsterdammer, met Lelystadse roots, wordt door de organisatie als een jonge, talentvolle dj neergezet. Toeval of niet, tijdens de set stonden zelfs vrouwen op leeftijd de heupen los te gooien aan de zijkant van de zaal. In combinatie met een dansende zaal levert dit een prachtig beeld op. Het talent uit de hoofdstad bouwt zijn set langzaam op tot een exotisch hoogtepunt: een vurige uitspatting van pompend minimalistisch geweld.

Bovengronds draaiden de heren van Rauwkost eveneens niet slecht. Bij grote dance -en techno-events staan ze steevast op de poster, maar voor een potje ondergronds knallen zijn ze ook wel te porren. Je kan ze omschrijven als een dieseltrein die langzaam de brandstoftoevoer openzet en steeds meer het tempo opvoert. Minimal ondansbaar? Er staat haast niemand stil tijdens hun set, enkel bij de bar voor een volgend biertje.

Afsluiter is Shinagl, de Lelystadse dj die zeker niet onbekend is bij het publiek. Hij staat vooraan bij alles wat maar techno ruikt in de stad en zet de rauwe kost van elektronische muziek waar Rauwkost mee is geëindigd. De organisatie was ondertussen al het publiek ingedoken om zelf ook even te genieten van de muziek.

De glimlachen op de gezichten van de organisatoren waren terecht, want voor een nieuw concept was het een geslaagde avond. Tweehonderd man waren er aanwezig, de meerderheid zichtbaar genietend. Desondanks miste de zaal nog wat ambiance, waardoor de Underground wat kaal en kil leek. Het feest moet zich nog ontwikkelen in de loop der tijd, maar er ligt alvast een goede basis. De tweede editie staat al gepland voor eind mei, wederom in de Lelystadse Underground.