Hoe verloren ben je als je alleen de cultuurnacht in Almere moet verslaan? Teveel podia voor twee oren en ogen, teveel leuke dingen tussendoor. En goddank: voldoende mensen. Tenminste, op de Esplanade dan. Het vrachtwagenpodium op het Forum stond net een tikkie te ver om gevonden te worden. De openingsact van Kleine Jay en Cartes vond dan ook plaats voor een hoeveelheid publiek die tegen het schrijnende aanliep. Bovendien was de techniek erg aanwezig (werkelijk een rem op de avond) wat de feestvreugde niet ten goede kwam. Zoals die vreugde ook werd beperkt door de bierkraam, die schitterde in afwezigheid. Misschien een dogma, misschien een cliché, maar een waarheid als een koe: muziek maakt dorstig! Desalniettemin was het een geslaagde avond. Hoe goed of slecht de omstandigheden ook zijn, uiteindelijk zijn de optredens doorslaggevend. En de line-up was leuk. Jiggy Djé was verhinderd, maar zijn vervangers Kleine Jay en Cartes toonden zich grootmoedig gaven zich volledig voor een handjevol toeschouwers. Veel interactie om de boel toch los te krijgen. Leuk! Ook de gelegenheidsband Kuikentjes Uit Terneuzen maakte er op eigen wijze een feestje van. Frontman Jan-Melle schroomde niet te benadrukken dat dit het allerlaatste optreden van de winnaar van Almere gaat vreemd werd. Commentaar uit het publiek (‘Jullie zijn K.U,T.!’) pakte hij leuk op: ‘Inderdaad!’ Dat de manier waarop deze band het Motown-repertoire bij de kladden grijpt niet iedereen aansprak (Lionel Richie’s Three times a lady werd in het Vlaams gedaan, Rick James’ Superfreak moest eraan geloven in rauwe porno-blues), leek de zanger extra vrolijk te stemmen: ‘En het plein wordt leger en leger…’ Inderdaad waren er nogal wat dingen waar het publiek terecht kon. In de Pauwtomaat bijvoorbeeld, waar interviews werden afgenomen door een opgenomen Jeroen Pauw. Of op het podium op de Esplanade, waar de boekpresentatie van Kasper Jongejans boek over graffiti in Almere (De Muur en Andere Spots) plaatsvond, gevolgd door een optreden van Raymzter. Maar ook in de schouwburg was een hoop te beleven: dichters, jazz, workshops, straattheater. In die laatste categorie was met name de Literaire Snackbar prachtig: een man met een FEBO-muur op zijn buik waaruit gedichten getrokken werden: ‘Wil je hem meenemen of voorgedragen hebben?’ Maar wat werkelijk indruk maakte, was het optreden van Daily Bread. Enige tijd terug werd de Emmeloordse band gevraagd voor de Grote Prijs van Nederland – waarvoor zij, vanwege de regels, uiteindelijk bedankten. Nu stonden ze in Almere, voor een rustig Forum in een omgebouwde vrachtwagen. Sexy garage dance noemen ze hun muziek. Live spatten de vonken er vanaf: alledrie vooraan op het podium, vol in de aanval. Op het typische orgeltje een rode telefoon waardoor zangeres Kimberly Van der Velden een aantal nummer zingt. Daily Bread is leuk, origineel en funky maar ruig. Daily Bread is ronduit moddervet. Daar gaan we meer van horen! De Cultuurnacht leek de concurrentie van het Music & Beer festival op de Grote Markt diezelfde avond prima te doorstaan. Het leverde wel een onnodige scheiding der geesten op tussen het oude en nieuwe centrum. Volgend jaar echt beter afstemmen!