Oorspronkelijk begon Gerald van der Wijngaart bij Totum als jongerenwerker. Het was daar vooral zijn taak om jongeren te begeleiden bij het organiseren van evenementen. Maar al snel ging zijn werk vooral uit podiumwerk bestaan: “Dingen die je doet bij een gemiddeld poppodium. Productie, communicatie, een gedeelte van de programmering en concertavonden draaien”. Met name de Marketing en Communicatieaspecten heeft Geralds voorkeur. Hij wil daar graag in groeien, daarom verlaat hij De Meester: “De kanalen zijn hier traditioneel en beperkt, bovendien is er geen heel ruim budget. In mijn nieuwe baan kan ik me enorm ontwikkelen in deze richting”. Uiteraard zal Gerald het werken bij De Meester missen. “De laatste tijd ging het echt goed, met name kwam ook het gevoel dat je het in je vingers hebt. Wat ik wel het meest ga missen zijn de avonden die je zelf draait en dat je een volle tent hebt. Dat is gewoon een geweldig gevoel; als je met z’n allen een goede programmering hebt neergezet en keihard hebt gewerkt om het vol te krijgen!” Inmiddels begint de boel dus goed op gang te komen bij De Meester. De ploeg werkt hard om op allerlei fronten terrein te winnen in Almere. “Ik had misschien nog iets langer kunnen blijven om te genieten van de vruchten van het harde werken.” Maar Gerald weet ook dat De Meester nog niet klaar is, en dat er nog veel moet gebeuren. Tijdens de zomer van 2007 vond een grote verbouwing plaats omdat het jongerencentrum Totum het kernpodium De Meester werd. Met name daarop is Gerald trots. “Dat is wat ik graag wilde toen ik er kwam. We hebben er hard voor geknokt en het is gelukt; De Meester is een officieel kernpodium. Natuurlijk zit daar heel veel werk van Barry Bouquet in, maar ik heb hem steeds overal enorm in gesteund, vooral door veel te discussiëren.” Maar belangrijker voor Gerald is het gevolg van deze verandering: “Wat we nu in Almere hebben, is er nog nooit geweest. Een poppodium waar zeker maandelijks een grote Nederlandse act staat! Zeker in ogenschouw tot de minimale middelen, het beperkte bugdet en zo’n klein team, mag het best een klein wonder heten dat De Meester zo goed draait.” Toch heeft die verandering ook een keerzijde. Die bestaat er vooral uit dat de oude Totumgangers er niet meer waren. Aan hun terugkeer hecht Gerald veel waarde: “Ik dacht dat het via een goede programmering wel zou lukken, maar het is niet meer hetzelfde. Bijvoorbeeld met iO, de Ex-Guano Apes, écht een band uit hun Totum-tijd. Maar ook toen kwamen ze niet terug in de mate die ik had gewild.” Toch ziet Gerald dat er met bijvoorbeeld de Hip Hop-programmering een ander publiek komt dat wel regelmatig terugkeert. Dat de oude Totumgarde weg blijft, snapt hij wel: “Ik heb dat zelf ook wel eens gehad; dat jouw stekkie een andere kant op gaat dan je zelf had gewild. Dat is erg jammer.” Maar positieve gevoelens voeren de boventoon: “Afgelopen weekend was écht een hoogtepunt” stelt Gerald over de tweede editie van Club3voor12/Flevoland. Op het programma stonden de Supermannen, The Hospital Bombers en Lefties Soul Connection. “We hadden veel discussie of het wel mogelijk was in Almere om dit soort acts te boeken. Dat het afgelopen weekend zo goed als uitverkocht was, raakte me heel diep. Dít is de muziek die ik graag wilde programmeren omdat ik het zélf zou bezoeken. En dat het dan werkt, vind ik fantastisch!” Bovendien probeert de organisatie lokaal talent te stimuleren. In eerste instantie gebeurde dat met de 3x3=3-avonden, die sinds 2008 zijn vormgegeven in avonden waarin Almeerse bands zélf de programmering doen. “We hebben 3x3=3 omgedraaid. Nu geven we de bandjes meer ruimte om iemand mee te nemen. Dat is met name voor de Almeerse muzikanten heel leuk, maar ik heb daardoor zelf ook leuke bandjes gezien die ik nog niet kende!” Desalniettemin is niet alles een succes. Balen is te sterk uitgedrukt, maar dat het regelmatig terugkerende elektrofeest Hoogspanning nooit is geworden wat het kunnen worden, betreurt Gerald. “Goede act, goede DJ’s en er werd een te gekke, kunstzinnige sfeer neergezet. Het werd georganiseerd door Almeerse studenten van de kunstacademie, maar het verkocht niet. Het liep niet zoals ze wilden, dus is het gestopt.” Toch denkt Gerald niet dat Hoogspanning gered kon worden. “We hebben altijd geprobeerd iedereen te motiveren om er van te maken wat erin zit. Maar iedereen zat aan de max van zijn tijd. Jammer, want ik denk wel dat een elektrofeestje goed kan werken in Almere. Maar dan zal er écht veel tijd in de organisatie moeten worden gestoken.” Dan blijft de vraag waar we Gerald nog gaan tegenkomen. “Nou, ik ga me eerst op mijn nieuwe baan storten, daarna kijk ik wel.” Wel zullen we hem nog regelmatig bij De Meester zien: “Als bezoeker, al is het maar omdat ik nog een flinke stapel drankmuntjes heb. Nu er niet meer werk, mag ik ook aan het bier. Dus dat scheelt ook wel weer!” En als het weer gaat kriebelen? “Misschien ga ik dan wel weer iets anders doen. Iets via 3voor12/Flevoland of misschien tóch een doorstart maken met elektro…”