Marianne Veenstra gaat genieten tijdens het Regio Songfestival in Maastricht Marianne Veenstra gaat genieten tijdens het Regio Songfestival in Maastricht

Even terug naar mei 2024, de dag dat Marianne het Drèents Liedtiesfestival won. Voor Marianne was het de vierde keer dat ze meedeed aan het liedjesfestival. “De eerste keer had gereageerd op schrijvers die op zoek waren naar een zangeres.” Ze kwam toen in een warm bad terecht en vervolgens heeft ze zelf nummers gestuurd. “Ik heb dus vier keer achter elkaar meegedaan, en afgelopen mei won ik dan eindelijk. Dat was echt onbeschrijfelijk. Ik had nooit gedacht dat mij dat zou lukken.”

Marianne zat toen ze jong was op een kinderkoor en ze heeft jarenlang accordeonles gehad. “Ik heb in kroegjes gezongen met orkestbanden en ook met bandjes. Maar sinds 2015 breng ik mijn eigen muziek uit.” Vooral losse singles heeft Marianne uitgebracht, maar dit jaar zijn er twee singles op vinyl uitgekomen. “Een album opnemen lijkt mij wel heel erg leuk, maar dat staat nog op mijn bucketlist. Ik heb namelijk net een huis gekocht”, lacht Marianne.

Liefdesverdriet
Voor het Liedtiesfestival kwam Marianne met het nummer '''t Is zo wisse (as een klontie zuut is)''. Marianne krijgt vooral inspiratie van dingen die haarzelf overkomen. “Op het moment dat de inschrijving voor het Liedtiesfestival was, had ik nog een relatie. Inmiddels is dat uit.” Haar ex vertelde haar namelijk vlak voor de inschrijving dat hij geen gevoel meer voor haar had. “Ik vond het gigantisch moeilijk en ik wist niet wat ik ermee moest. Ik wist wel wat ik met die emotie moest, en dat was dit liedje schrijven.”

Zo staan er teksten in het liedje als ‘je armen om mij heen, maar het voelt zo koud aan’. “Ik voelde al voordat hij het vertelde dat de knuffels die je krijg als iemand echt van je houdt, dat die heel anders zijn. De strijd die je hebt en je voelt aan alles dat het over is, maar je wil het niet.”

 

Het was dan ook erg lastig om met zo’n beladen nummer op te treden tijdens de finale. “Iedere keer als ik het nummer zing, voel ik het weer. En dat is niet erg, want je mag het ook voelen.” Wel heeft Marianne het zichzelf lastig gemaakt. “We zijn vrienden gebleven en tijdens de finale was hij ook aanwezig. Dus je zingt dat nummer, terwijl je weet dat hij ook in de zaal zit. Op het laatste moment wist ik waar ze zaten en keek ik recht in zijn gezicht. Toen brak ik wel bijna.” Maar volgens Marianne is het ook de kracht van dat nummer. Iets wat niet fijn is, is omgezet in iets positiefs.

Europees Songfestival voor Minderheidstalen
Omdat ze het Liedtiesfestival won, mocht Marianne naar de finale van Suns Europe in Italië. Hét Europese Songfestival voor Minderheidstalen. “Ik had nog nooit gevlogen, dus dat was al wel een dingetje. Maar het is gelukt, ik zit er nog”, lacht Marianne. ’s Avonds werden alle deelnemers ontvangen in een bar om elkaar te leren kennen. Alle bandleden zaten in hetzelfde hotel en in de ochtend zagen ze elkaar weer bij het ontbijt. “Elke deelnemer kreeg zijn eigen buddy. Het was zo’n feestje om mee te mogen maken.”

Er deden negen deelnemers mee en Marianne is niet bij de eerste drie terechtgekomen. “Maar dat maakt niet uit, dit voelde sowieso al als een overwinning.” Iedereen zingt een dialect vanuit zijn of haar eigen regio. En zoveel verschillende soorten muziek. “Het is appels met peren vergelijken. En ik ben een tekstschrijver, als je mijn teksten niet kan verstaan dan mis je al een groot gedeelte van het optreden.”

Maar bovenal verbindt muziek altijd en Marianne hoopt dat dat ook het geval is bij het Regio Songfestival in Maastricht dat op 9 november gepland staat.

“Ik heb de jongens uit Groningen al ontmoet. Dat zijn hele leuke, nuchtere jongens. En tijdens de persbijeenkomst in Hilversum hebben we voor de lol samen een nummer spontaan gezongen.” Tijdens die perspresentatie moesten alle deelnemers een klein stukje van hun nummer laten horen, maar dat werd niet live gespeeld en gaf iedereen een kort interview. “Ik heb alles wel gezien en het verschilt heel erg van elkaar qua muziekstijlen.” Het is Nederlands en dialect door elkaar. “Dialect is wel in de minderheid, maar dan moeten we het gewoon extra goed doen.”

Marianne is heel nuchter, er zijn dertien groepen en haar kans is één op dertien dat ze wint. “Het is een combinatie van jury en de combinatie van stemmen. Ik doe in ieder geval mijn best.”

Na de jaarwisseling zal Marianne met haar band gaan optreden. “We zitten op dit moment met een gitaarwisseling.” Daarnaast is Marianne ook bezig met het opzetten van haar eigen begeleidingsband. “Daarmee wil ik toch wel graag in theaters of in kroegjes optreden. Maar echt exacte data heb ik niet. Eerst maar zorgen dat alles staat.”