Voor de 29-jarige Leon Moorman was 2019 een topjaar. Met ‘Knooin’ won hij het Dreènts Liedtiesfestival en de publieksprijs bij het Songfestival voor Minderheidstalen in Italië. De plaat ging zowel lands- als provinciegrenzen over en speelde de Drentse term knooin weer in de kijker. Toch is de honger naar succes nog lang niet gestild bij Moorman. In Stadscafé Het Refter in zijn huidige woonplaats Zwolle spreekt hij met een enthousiaste schittering in zijn ogen ongegeneerd zijn ambitieuze dromen uit.

Het begon voor Moorman iets meer dan een jaar geleden toen hij ‘Naor Huus’ op Spotify zette. Samen met Robin Muilwijk besloot hij op de valreep om een nummer te maken voor de 2018 editie van het Dreènts Liedtiesfestival. Het nummer werd geselecteerd voor de finale, maar vanwege verplichtingen met Moorman’s vorige band Scrum kon hij daarbij niet aanwezig zijn. Drents zingen voelde voor Moorman wel interessant, dus besloot hij de single alsnog op te nemen.

‘Naor Huus’ werd vervolgens opgepakt door niet alleen RTV Drenthe, maar ook door Radio 2 België. Moorman kende de presentatrice nog via zijn vorige band en die zag er wel wat in. Vervolgens werd het nummer dus gedraaid. “Ik zat midden in een repetitie met een koor toen ik zei: ‘Ik moet even radio 2 Belgie opzetten’,” zegt Moorman met een grote glimlach. “En dan hoor je een Belgische stem heel zacht zeggen: [imiteert Vlaams accent] ‘Leon Moorman, hij zingt in het Drents...’”
Voor Moorman gaf de aandacht extra motivatie om verder te gaan met Drents.


Uiteindelijk werd hij door omstandigheden gedwongen om te kiezen tussen Scrum of een Drentse carrière. Met de knoop eenmaal doorgehakt was de keuze om mee te doen aan de volgende versie van het Dreènts Liedtiesfestival makkelijk gemaakt: “Als ik in stijl verder zou willen gaan, moest ik natuurlijk weer meedoen én zelf aanwezig zijn bij de finale.” ‘Knooin’ werd uiteindelijk de keuze en gaf hem een ticket naar het Songfestival voor Minderheidstalen. “Ik zei altijd: ‘Duncan Laurence vertegenwoordigt de zeventien miljoen Nederlanders. Ik deed het in het Drents namens het Nedersaksische gebied, wat bijna dertig miljoen inwoners kent.” Moorman buigt zich over de tafel heel en maakt grote gebaren als hij zijn verhaal afmaakt: “Ik snap dat Eurovisie veel bekender is, maar toch. Ik zei het altijd met een knipoog, want natuurlijk is het niet zo makkelijk. Toch hadden veel mensen zo iets van: ‘Daar zit wel wat in.’”

Ambitie
De vergelijking met het Eurovisiesongfestival is slechts het topje van de ijsberg als het gaat om Moorman’s gedrevenheid om Drents aan de man te brengen. “Als je als voorbeeld de pionier in het Drents neemt, Daniël Lohues, dan zie je dat hij bijna overal gespeeld heeft waar je kunt spelen. Óók in het Westen,” benadrukt hij. “Ik durf te zeggen dat ik in potentie net zo’n strakke show kan neerzetten. In potentie. Het moet natuurlijk nog heel erg groeien, maar mijn liedjes zijn veelzijdig en natuurlijk pop. Het is Drents dat niet knauwt en dat maakt het allemaal heel toegankelijk. Zelfs in de randstad vinden ze dat mooi.” Moorman noemt voorbeelden van onder andere Radio Vlaardingen, waar hij nu één keer in de maand een Drentse rubriek heeft.

“Het feit dat ik fans in het gehele land heb en gedraaid ben in onder andere in Duitsland en België heeft mij het idee gegeven dat ik er wat mee kan bereiken. Maar je moet het natuurlijk in stappen doen. Mensen wuiven dit vaak weg, maar in het jaar dat ik écht voor Drentse muziek ben gegaan heb ik stappen gemaakt waarvan ik zelf niet eens verwachtte dat het zou lukken. Ik spreek mijn wensen maar gewoon uit. Dan hangen ze maar ergens in de lucht, maar als je het niet durft te zeggen, dan gaat het ook niet gebeuren."

Leon’s Drents
Soms vragen mensen hem wel eens waar zijn teksten over gaan. Zo werd er in Italië gevraagd wat ‘Knooin’ nou eigenlijk betekende. “Ze hadden het zelf een beetje vertaald naar ‘beautifully wasting time’. Knooin is in mijn betekenis niet zo zeer het prutsen, maar het op een mooie manier je tijd verdoen. In de kunst heb je vaak dat je je passie en energie ergens instopt en er niet meteen geld voor terugkrijgt. Ik leef niet voor het geld. Het plezier staat voorop en dat is knooin.” Het woord is een duidelijk voorbeeld van hoe Leon’s interpretatie en gevoel bij de woorden zijn nummers kenmerkt. In zijn teksten gebruikt hij vooral zijn eigen regeltjes: “Als je echt op de regels gaat letten beperk je de vrijheid. Drents is voor mij de taal die ik spreek. Dan kies ik soms voor een woord dat niet het officiële Drentse woord is, want het gaat er meer om dat ik mijn verhaal vertel.”

Dat daar af en toe vooroordelen bijzitten, komt Moorman ook wel eens tegen. “Ik zing wel in het Drents, maar het hoeft niet over een boerderij met een schaap te gaan.” Hij gebaart naar de speakers in de hoek van het oude gebouw. “The Kooks zingen toch ook niet: ‘Wij komen uit een Brits stadje?’ Het gaat over wat ze meemaken. Als je wel je eigen verhaal wilt vertellen is het meest pure je eigen taal. Voor de luisteraar maakt het niet uit welke taal het is."

Want ondanks dat Nederland de laatste tijd steeds meer muziek in onze moedertaal begint te streamen, merkt Moorman nog wel dat onze eigen taal soms onbegrepen is. “Ik heb het idee dat Drentstalig of dialect nog altijd het probleem geeft dat mensen denken: ‘Oh, dat kan niet over ons gaan, want dat verstaan we niet.’ Zelfs de Engelse taal verstaat niet elke Nederlander. Heel veel Nederlandse artiesten zingen in het Engels omdat het verder van het publiek staat en daardoor toegankelijker lijkt, omdat een Nederlandse tekst vaak te confronterend is.” Toch ziet Moorman een kans voor zijn muziek in streektaal: “Aan de andere kant merk ik juist nu veel verandering op dit gebied. Het is nu dus juist de tijd voor mezelf om me te bewijzen."

Toekomstplannen
In Oktober ging Moorman met zijn band, op zijn kosten, een weekje naar Zweden. Op een camping in the middle of nowhere zijn ze vervolgens aan het schrijven gegaan. “Als je het huisje uitging moest je zelfs nog oppassen voor wilde dieren,” grapt Moorman. Uit de Scandinavische schrijfsessie rolden negen liedjes. Buiten de week in Zweden schreven ze nog meer. “Totaal om de bühne mee op te gaan heb ik nu de achttien beste liedjes geselecteerd.” Het eerste moment waar de liedjes live ten gehore gebracht gaan worden is in podium Zuidhaege in Assen op 26 januari.

Van de nummers die Moorman de afgelopen tijd geschreven heeft hoopt hij er dit jaar tien op te nemen.  In maart komt er volgens de huidige planning het eerste uit, waarvan hij nog niet helemaal zeker is of het in de vorm van een single of een EP gereleased gaat worden. “Je moet niet overhaast keuzes maken,” zegt Moorman. “Het hoort bij de mentaliteit. Je moet je eigen plan volgen en dat gaat altijd met vallen en opstaan. Dat is ook wel een beetje waar ‘Knooin’ over gaat.”

Leon Moorman staat op 26 januari om 15:00 in podium Zuidhaege in Assen. Hij doet hierbij onder andere ook een duet met The Voice-deelnemer Daphne van Ditshuizen. Kaarten zijn verkrijgbaar via deze link.