'Emil Landman houdt van latex broekjes'

Handjevol mensen luistert in Apollo naar liedjes én verhalen

Kimberley Arling | foto's: Mariëlle Hensums ,

Op een koude vrijdagavond komt Emil Landman met band het publiek verwarmen met een prachtig stukje muziek. Hij speelt in de achterzaal van café Groothuis, locatie van Poppodium Apollo.

Milo Meskens, een Belgische singer-songwriter, zou de avond openen, maar hij werd ziek en moest het optreden in Emmen afzeggen. Snel vinden van een vervanger bleek voor Apollo een enorme klus. Wie sluit er goed aan bij Emil Landman?

Die vervanger wordt gevonden in niemand minder dan Emils drummer Paul Scheenstra. Paul heeft naast zijn drumwerk bij Emil een eigen bandje genaamd Figgie, een vierkoppige band uit Utrecht die is gevormd rondom zijn muziek en teksten. Het optreden in Apollo deed hij echter solo.

Paul schrijft Nederlandstalige liedjes over zijn familie en vrienden. Hij beschrijft hoe hij in verhoudingen staat en wat hij binnen relaties heeft meegemaakt. Tegelijkertijd schrijft hij over zijn mening en perspectief. Hij kiest voor de Nederlandse taal aangezien dit versterkt en verbindt met de omgeving waar hij met zijn band speelt.

Paul doet een solo optreden in Apollo. Zijn sterke zang wordt versterkt door zijn prachtige gitaarpartijen. Een jongeman die van alle markten thuis is. Er is relatief weinig publiek, maar wie er wel is, geniet enorm. Een prima opener, als we het publiek mogen geloven.

Na het solo optreden van Paul komt Emil met band aan de beurt. Er staan op dat moment meer mensen in de zaal, maar niet meer dan een handje vol. Dat maakt geen verschil voor de band.

Emil Landman is een avonturier en een reiziger die folkmuziek maakt. Hij straalt dit uit op het podium. Veel zullen Emil kennen van DWDD, de Popronde of van zijn nieuwste single Our Boddies. Zijn naamsbekendheid wordt met de dag groter. Als je op straat naar Emil Landman vraagt, zegt menig mens dat de naam bekend in de oren klinkt.

Ondanks het kleine aantal toeschouwers heeft Emil een connectie met het publiek. Dat is namelijk razend enthousiast en praat met hem mee. Emil vertelde verhalen over zijn wereldreis. Zo ook het verhaal over het jongetje met zijn rubberen broek. Vanuit het publiek wordt gelijk 'latex' geschreeuwd. Emil twijfelt. 'Oh ja latex, dat is hetzelfde toch? Straks komt er in de krant te staan dat Emil Landman van latex broekjes houdt.'

Emil zit tijdens zijn reis in het buitenland in een treincoupé die gedeeld wordt met meerdere mensen. Er is een klein jongetje met een latex broekje aan. Het jongetje laat alles lopen. Dat is normaal. Ouders reageren hier niet op. Als er iets op de grond komt, wordt het naar een hoekje geschoven, naar het afvoerputje. Het jongetje wordt niet verschoond, hij mag zijn latex broekje met alle viezigheid aanhouden. Emil vindt dit enorm opmerkelijk en deelt deze ervaring maar al te graag met het publiek.

De nummers van Emil worden goed ontvangen door het publiek. Het publiek wil meer. Emil kondigt aan nog één nummer te spelen. Dit is niet genoeg voor het publiek, dat nóg meer wil. Een extra nummer volgt, speciaal voor het publiek in Emmen. We gaan nog veel horen van deze jongeman. 

Emil Landman - support: Paul Scheenstra