Blues in Grolloo: 'all blues'

Weergoden zijn derde editie bluesfestival goed gezind

Herman Keverling Buisman ,

Voor de derde keer hield Stichting Erfgoed Muskee het festival Blues in Grolloo, dit jaar op zaterdag 30 mei. Op zeven podia konden mensen genieten van verschillende bands. Gelukkig waren de weergoden Grolloo zaterdag goedgezind, want tegen een uur of twee werd het droog na hagel, wind, regen en onweer. Voor de derde keer werd het jaarlijkse bluesfestival in successie georganiseerd, samengesteld door de programmeurs van Cultureel Café De Amer: Jan de Haan en Harry de Jong.

De openingsspeech om 15.00 uur werd gehouden door onder andere de presentator van deze dag Johan Derksen, keurig in het blauw gestoken. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om ook nog even reclame te maken voor 3 en 4 juni 2016: het Holland Blues festival, dat ook op een terrein in Grolloo gaat plaatsvinden.

Afgetrapt werd er door Dynamite Blues Band en beter kan je het niet hebben: heerlijke, enthousiaste, rauwe, scheurende blues, met veel spelplezier gebracht. Fijne zang en mondharmonica, tezamen met prima gitaarwerk maakten het publiek klaar voor de rest van de dag.

Tegelijkertijd op het podium van Gerrie’s lunchroom was de one-manband Ben Prestage uit Amerika bezig om de boel op stelten te zetten. Hij begeleidt zichzelf met drums, gitaar en mondharmonica.

Vervolgens werd op het hoofdpodium op de parkeerplaats naast restaurant Hofsteenge Thorbjorn Risager & the Black Tornado aangekondigd. Deze Deen werd begeleid door saxofoon en trompet.

De gitarist gaf een machtig mooie solo en het publiek werd uitgenodigd mee te zingen en gaf daar ook gehoor aan. Ik vond het geheel een beetje te netjes, te gladjes, maar het publiek vond het prachtig.

Tegenover Hofsteenge was een grote partytent neergezet en daar kwam de verrassing van de dag, tenminste voor mij.

Platenlabel RUF had, evenals voorgaande jaren, drie muzikanten gevraagd voor het project Bluescaravan. Dit jaar drie prachtige dames: Eliana Cargnelutti (gitaar), Sadie Johnson (gitaar) en Heather Cross op de bas.
 
Ze werden op drums begeleid door een stevige man: Denis Palatin. Ik heb begrepen dat er eerst geen klik was bij de dames onderling, maar dat is inmiddels helemaal opgelost, te merken aan het spelplezier. Wat een power, wat een heerlijke bluesrock. Ze speelden drie sets van drie kwartier verdeeld over de hele avond.

Van heel andere orde was het optreden van de Austalier Claude Hay: ook een one-manband, die zichzelf op het hoofdpodium begeleidde met drums en gitaar en effecten. Door middel van het opnemen van de begeleiding werd het zo een muzikaal geheel.

Winnaars van vele blues prijzen waren even tevoren bij Gerrie op het podium aan het spelen: The Damned & The Dirty, genaamd Kevin de Harde en Micha Sprenger. Voor een overvol café gaven ze een prima set.
 
Evenals de drie voorgaande jaren (de organisatie kon er niet omheen) werden good old Be Hegen & The Blues Busters uitgenodigd om te komen spelen in de schuur van bouwbedrijf Enting. Ook daar was geen doorkomen aan, zoveel publiek. De gitarist deed ook nog een wandeling door dit publiek en zelfs naar buiten, ondertussen solerend. Good old Be is al ruim de 70 gepasseerd, maar nog still going strong.

Op aanraden van Jan de Haan naar het kerkje gewandeld om daar het laatst optreden van Gospel Roots mee te maken: enthousiast viertal, die tal van gospelsongs zong en het publiek uitnodigde om mee te zingen.

De avond was al zo’n beetje gevallen, toen op het hoofdpodium Carvin Jones Band werd aangekondigd. Het is een afro Amerikaan, die matig kan zingen, maar kan performen en gitaarspelen als de beste. Een uitstapje tussen het publiek stond ook op zijn program. Veel uithalen op zijn Strat, het was voor mij een beetje over the top, maar het publiek vond het prachtig.

Als laatste werd op het hoofdpodium Marcus Malone aangekondigd, die een dampende set gaf, waarbij ook de gitarist een hoofdrol speelde. Iemand uit het publiek had Marcus per mail gevraagd of hij mocht begeleiden op mondharmonica en tot zijn grote verbazing werd Aaldrik van der Veen uitgenodigd! Deze man had de avond van zijn leven!

Dat gold voor het hele publiek, dat in grote getale was gekomen (ongeveer 1500) en zonder enige wanklank. Bij Hofsteenge vond tot slot de afterparty plaats met de uit Emmen afkomstige band Easterfield.

Op naar de volgende editie van Blues in Grolloo, dat naast het grote gebeuren van Johan Derksen ook mogelijk een intiemer festival in het najaar zal krijgen.