De liedjespassie van Stevie Ann

Overtuigend debuut van singer/songwriter in De Amer

Wouter Bessels ,

Los Angeles en Roggel. Locaties op de wereld waar Stevie Ann woont én werkt. Beide geven haar de inspiratie voor haar werk, zo vertelt zij tijdens haar eerste concert ooit in De Amer. Een groot deel van het trouwe publiek van dit muziekcafé ziet haar op 19 december 2014 voor het eerst.

Ineens is ze daar in 2005, op haar 19de, met die prachtige debuut-single The Poetry Man en haar album Away From Here. Zonder hulp of duwtje in de rug van welke talentenjacht op tv of waar dan ook; wel krijgt zij veel aandacht op radiozender 3FM. Stephanie Struijk doet in de daarop volgende negen jaar alles op eigen kracht. Zij bouwt niet alleen een gedegen songcatalogus op, maar ook een boeiend netwerk. Met producer Mitchell Froom (onder anderen Crowded House, The Corrs, Ron Sexsmith) neemt ze in 2010 haar derde album Light Up op.

Inmiddels woont de Limburgse een groot deel van het jaar in Los Angeles. Dat vormt de inspiratie van California Sounds, het album dat vanavond bij dit solo-optreden in De Amer ruimschoots aan bod komt. Referenties: Carole King, Neil Young, Fleetwood Mac.

Al vanaf de eerste noot valt op hoe Stevie Ann in de afgelopen jaren is gegroeid als performer. Ze is alles behalve verlegen, is goed in het gebruiken van body language, toont haar emoties en voelt een welhaast natuurlijke band aan met de bijna honderd mensen waarvoor zij vanavond speelt. Het is haar debuut hier 'op de deel', maar het voelt aan als een jaarlijkse terugkomst.

Veel singer-songwriters zijn geneigd om teveel in hun liedjes en instrument te kruipen, maar bij Ann is daar geen sprake van. Zij slaat haar armen om beide heen en zingt iedere song vol overgave en met gevoel voor soul. De ontspannen, maar ook stoere en uitdagende blik in haar ogen geeft het optreden een dosis zeggingskracht en passie.

Naast een brede selectie aan oud materiaal, waarbij zij zich op gitaar begeleidt en een enkele maal op piano, komen er covers van Bob Dylan (Simple Twist Of Fate) en Nilsson (Everybody’s Talkin’) langs. Daar geeft Ann haar eigen draai aan en leeft zij zich zichtbaar in de tekst in. Bij het uitproberen van een nieuw liedje, Can You Help Me Fix My Heart, moet ze even overnieuw beginnen, omdat ze de tekst nog niet helemaal uit haar hoofd kent.

Kort daarvoor heeft Ann uitgelegd hoe de tekst van het nummer is ontstaan, refererend aan de Gibson Workroom in Los Angeles. De plek waar zij regelmatig nieuw werk schrijft. In De Amer leidt dat tot de suggestie om een liedje over gehaktballen te schrijven, waar Ann hard om moet lachen. ‘Tja, iets met meatballs…’

Het concert ontaardt zo langzamerhand in combinatie van liedjes en verhaaltjes. Elke tekst heeft een bijsluiter. Het publiek staat af en toe versteld van de bijna achteloos eenvoudige manier waarop Ann haar nummers schrijft. Snapshots uit haar alledaagse leven, vooral tijdens haar jaarlijkse en maandenlange verblijf in Amerika. Zoals haar allergie voor katten bij een bezoek aan een vriendin in Minnesota en hoe spannend het is om voor de eerste keer met een ander te schrijven. ‘In eerste instantie voelde dat aan als een slechte date, maar met wat tequila ging het al behoorlijk beter.’

Het gezicht van De Amer, Jan de Haan, mag haar na afloop van maar liefst drie sets bedanken: ‘Ik maak een diepe, diepe buiging voor jou.’
Afsluiten doet ze met haar cover van Britney Spears’ Toxic.
Wat een lef. Wat een rasartieste.

Stevie Ann treedt op donderdag 23 januari op in de kleine zaal van De Oosterpoort in Groningen. Klik hier voor meer informatie.