"Ik was al een tijdje bezig met aan mezelf werken. Daar haalde ik al wat inspiratie vandaan voor liedjes die wat meer voor mijzelf waren.", vertelt Robin. "Daarbij kwam covid en een forse break-up, waardoor ik best wel diep in dat verdriet zat." Wat uit deze periode kwam voelde voor Brock als iets dat dicht bij hemzelf stond. Alle vrienden aan wie de muzikant de muziek liet horen beaamden dat. Om die reden bleef Brock deze muziek maken en toen er op een gegeven moment twintig songs waren, wist de zanger zeker dat hij er iets mee wilde doen. "Ik voelde de urgentie om er iets mee te doen."
Robin vertelt dat hij een aantal jaar behoorlijk diep heeft gezeten. "Dat begon al voor covid, maar ik ben echt depressief geweest." Doordat de zanger met deze depressie aan de slag moest, openden zich nieuwe manieren om emoties te kanaliseren. "De kwetsbare kant kwam er nu opeens veel meer uit. Bij eerdere muziek heb ik dat altijd veel meer vermeden, die muziek was meestal heel blij of energiek." Volgens de muzikant kon hij door een gestructureerdere levensstijl beter plek geven aan de emoties die hij voelt en deze ook beter omzetten in muziek. "Eigenlijk begon het al toen ik vroeger op televisie kwam.", alds Brock. De zanger speelde in 2013 een belangrijke rol als dirigent bij het programma Golden Oldies van BNN. Hierin begeleidde hij een koor van ouderen die moderne muziek zongen naar een concert in Carré. "Je moest de hele tijd aanstaan en naar buiten toe zenden. In de wereld van performen draait alles om hoe je overkomt op anderen. Als dat vanuit een basis komt van onzekerheid, kan je je daar heel geïsoleerd voelen. Er is geen ruimte voor negatieve dingen, alleen voor positiviteit." Met GLASHART draait Brock deze situatie juist om. "De muziek komt voort uit de echte gevoelens, daarna krijgt het pas echt gestalte."