Gezegende Spinozajazz in Musicon Gezegende Spinozajazz in Musicon

Deze avond van muziek en filosofie vond plaats onder de banier van de Spinozamaand. Tijdens deze themamaand wordt er op verschillende plekken in Den Haag stilgestaan bij het leven en werk van Baruch (wat ‘gezegende’ betekent) Spinoza. Interessante materie, maar hoe maak je dat sexy? Spinoza’s schrijfstijl is gortdroog, onpersoonlijk en van een hoog abstractieniveau. Niet heel spannend. De ideeën van deze voormalige Paviljoensgrachtbewoner zijn daarentegen wél opwindend. Zeker in zijn tijd begrepen. Zo opwindend dat hij al op jonge leeftijd een banvloek aan zijn broek had hangen en later werd gecensureerd. Hij publiceerde anoniem, want hij wist dat zijn ideeën dynamiet waren voor veel van zijn veelal religieuze tijdgenoten.

Dat benadrukte de Haagse spoken-wordartiest Guus van der Steen (bekend van het collectief Kern Koppen) ook. In zijn jazzy spokenword-betoog verwonderde hij zich op spinozistische wijze over ‘tantoe veel taboes die onze mindset kenmerken’. Van der Steen prijst Spinoza voor zijn ‘rebelse ziel’ waarmee hij ‘kartrekker is van de Verlichting’. Op het ritme van drummer Wim Kegel danst Van der Steen mee tussen zijn zinnenvlechterij door. Het ritme wordt na de pauze overgepakt bij de lezing door filosoof Erno Eskes. De oud-hoofdredacteur van Filosofie Magazine heeft voor de gelegenheid een verhaal geschreven waarbij niet zozeer Spinoza centraal staat, maar zijn jeugdvriend Franciscus van den Ende. Spinoza en Van den Ende dachten over veel hetzelfde en Eskens maakt met gebruik van muzikale vergelijkingen duidelijk waarom Spinoza meer bassist zou zijn en Van den Ende sologitarist. Tijdens de lezing wiegt Eskens mee op het ritme van het orkest waarbij voor iedere solo voluit wordt geklapt door een vol Musicon. Op het einde van de avond staan Van der Steen en Eskens samen te dansen terwijl het orkest de laatste noten speelt. Dit was een bijzondere avond.