Als we in ons archief zoeken op Hipfest, zien we dat we daar in de afgelopen jaren eigenlijk te weinig geweest zijn. Waarom? Niemand die het weet. Het is in ieder geval niet omdat het festival op Scheveningen niet de moeite waard is. Dit jaar scheen de zon zo hard dat zelfs de meest stoïcijnse langebroekdragers in de redactie hun shorts uit de kast trokken om naar Scheveningen-dorp af te reizen voor een sfeerverslag. Want voor ons is de grootste vraag: Wat maakt het festival nou zo geliefd?

Met wat factor vijftig-residue onder de rand van de zonnebril fietsen we naar Scheveningen. Na een blik geworpen te hebben op de onderzeeër die in de haven ligt en een stuk of vijf bijna-dood-ervaringen te hebben gehad omdat een groepje kneuzen met hele "stoere" snelle autootjes Scheveningen verwart met Zandvoort (gemeente lezen we mee?) komen we aan in de Keizerstraat. Het festival is al een klein uurtje bezig, maar de sfeer voelt nog een beetje tam.

Op het kleine podium naast de Snoeshaen speelt Banji een interessant mopje indie en een groep mensen staat te kijken. De gehele winkelstraat staat vanavond in het teken van het festival en de line-up is niet onverdienstelijk voor de middelen die Hipfest tot zijn beschikking heeft. Zo staan EUT, CUT_, Prins S. En De Geit, Druiprek en AVA NOVA op het affiche. In het publiek lijken nu vooral wat locals en een enkele usual suspect uit de Haagse muziekscene te staan, desalniettemin is er al een aardige opstopping ontstaan bij de podia.

Om voor onszelf een zo goed mogelijk beeld te vormen lopen we even door. Buiten komen we nog een podium tegen naast de Maatschappij en verderop op het plein naast de oude Kerk staat de mainstage. Ook schijnt er in Podium aan Zee (de YMCA) het een en ander te beleven te zijn. Op het hoofdpodium staat Mazey Haze en ook daar staat het aardig vol, maar is de sfeer nog wat gematigd. Het broeit niet, desalniettemin is de sfeer prettig.

© Eric Hoetjes
© Eric Hoetjes
© Maarten Ederveen

We lopen de Keizerstraat een paar keer op en af en zonder dat we het doorhebben wordt het drukker. De zon begint te zakken en de eerste badgasten lopen naar de restaurants. Her en der lijkt de voertaal die van onze oosterburen te worden, maar ook zij blijven staan kijken bij acts als Wolf & Moon. Ook de terrasjes bij de verschillende horecagelegenheden stromen vol. Er wordt zelfs een barbecue aangestoken waar de sateetjes en burgers gretig van verkocht worden. Langzaam aan begint de Keizerstraat te veranderen in de hoofdstraat van een mediterraanse stad als Rimini. Overal staan mensen en er wordt gegeten en gedronken. De muziek lijkt bij vlagen zelfs bijzaak te zijn want de mensen hebben het toch naar hun zin.

Er is ook niet een typische Hipfest bezoeker aan te wijzen. Voor elke kakker met Ralph Lauren overhemd en dito korte broek, loopt er ook een rasscheveninger met tribals op de arm en borstspieren van het formaat skippybal in een tanktop. Op het balkon van het hotel aan het einde van de straat slaan meerdere mensen het hoofdpodium gade en op straat wordt gedanst door mensen tussen de twee en tweeënnegentig. Ook als het programma rond een uur of elf naar binnen verhuist, blijft het festival leven. Een lange rij voor de deur van Podium aan Zee als Prins S. en de Geit speelt en voldoende reuring om nog een paar uur door te gaan.

© Maarten Ederveen
© Eric Hoetjes
© Eric Hoetjes
© Maarten Ederveen
© Eric Hoetjes
© Eric Hoetjes

© Maarten Ederveen
© Maarten Ederveen
© Eric Hoetjes

We spreken kort met de organisatoren van het festival; Alexander Serban en Lesley Warendorff. Het duo zet zich vanaf de eerste editie van het festival (toen nog voornamelijk binnen de horecagelegenheden) ieder jaar in voor een zo mooi mogelijke editie. Zelfs in de coronajaren bleef Hipfest actief. "We hebben optredens gehad in de periode dat er maar dertig man binnen mocht. Dan stond de zaal vol met dertig man en de rest keek via de stream.", aldus Alexander. "Dit jaar doen we het de dag voor Vlaggetjesdag. Op die manier is het eigenlijk een leuk festivalweekend."

De kracht van Hipfest ligt volgens Lesley voor een groot deel in het contrast.  "We hebben weleens in wat toen nog Barbie's Bar was (nu Tante Knier, een typisch Schevenings café, red.) een punkband laten optreden. Het stond dan helemaal vol, het contrast kon niet groter. De gemiddelde Scheveninger kent EUT niet, maar het gaat om de algehele ervaring." De organisatoren benadrukken dat Hipfest niet alleen een Schevenings feestje is: "De mensen komen niet alleen uit de buurt, maar ook uit andere delen van de stad. Dat is goed voor het festival maar ook voor de Keizerstraat. Dan zien mensen uit andere wijken dat hier ook voldoende aan de hand is."

Alexander en Lesley kijken terug op een geslaagde editie. "Wat het weer betreft hoeven we niet te klagen. Ook het verplaatsen van meerdere podia naar buiten heeft succes gehad.", aldus Lesley. Alexander haakt aan: "De sfeer is zo relaxed. Ik loop op zo'n avond een paar keer op en neer en je merkt dat de sfeer gemoedelijk is en dat mensen het naar hun zin hebben. Dan is het festival voor mij geslaagd."

© Eric Hoetjes
© Eric Hoetjes
© Maarten Ederveen
© Eric Hoetjes
© Maarten Ederveen
© Eric Hoetjes

© Eric Hoetjes

Nu we toch even de aandacht hebben....

De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.

De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar info@3voor12denhaag.nl