Stichting Aight is met het Haags Hiphop Centrum (H3C), The Hague Street Art, Block Jam en een breakdance afdeling dé broedplaats voor de lokale urban arts scene. Als je het ons vraagt een gewaardeerde plek voor de stad. Sinds april treedt Dharmen Nokhai in de voetsporen van de gepensioneerde stichtingbaas Max Mollinger. Tijd om eens kennis te maken dus. Onder het genot van een bakkie -ja we mochten eindelijk weer live op bezoek- vertelt de geboren Utrechter ons over zichzelf, zijn muzikale leven en zijn toekomstvisie voor de stichting.

Muzikale broedplaats

Onder Stichting Aight vallen straatkunstenaarscollectief The Hague Street Art, het H3C (Haags Hiphop Centrum) en alle evenementen die zij organiseren, de maatschappelijke tak Block Jam en de dansafdeling van danscollectief The Heavy Hitters. “Onze dansafdeling is echt een broedplaats voor talent. We hebben al veel succesverhalen van dansers die tot de nationale top behoren.”, vertelt Dharmen.

The Hague Street Art heeft een groot netwerk aan straatkunstenaars die de stichting support met een netwerk aan opdrachtgevers, zowel particulier als via de gemeente. “Door betaalde opdrachten proberen we ze op een ander pad te krijgen en houden. Er zijn veel getalenteerde straatkunstenaars die in de illegale scene zitten. Door ze op events met bekende kunstenaars in contact te brengen, proberen we ze een mogelijkheid te bieden hun talenten in te zetten voor betaalde gigs.”

De meesten van ons zullen het Haags Hiphop Centrum kennen van het I love Hiphop festival, maar H3C heeft naast twee zalen waar onder andere lessen worden gegeven, maar ook evenementen worden georganiseerd, ook een volledige muziekstudio. Dharmen vertelt: “Meestal wordt deze gebruikt door hiphop-artiesten, maar als een singer-songwriter een keer een volledig ingerichte studio nodig heeft voor een schappelijke huur is die hier ook van harte welkom. Wij willen echt een plaats zijn waar iedereen zich welkom voelt.”

“Wat voor mij eigenlijk vrij onbekend was voordat ik hier kwam werken, was Block Jam.”, vertelt de kersverse directeur. “Dat is onze maatschappelijke kant. Hiermee gaan we bijvoorbeeld naar wijkcentra en scholen om de kids te bereiken die hier zelf niet snel terecht zouden komen, maar die wel nog op zoek zijn naar hun ding. Ik denk dat wij in contact komen met kinderen waarvan veel andere organisaties niet eens weten wie ze zijn, of wat ze beweegt. Dat zoeken wij juist op, daarmee hopen we dat deze kids in de toekomst wel bij ons terecht komen, omdat ze een positieve ervaring met ons hebben. Voor mij was het echt een eyeopener dat de stichting dit doet en het geeft ontzettend veel voldoening.”

Van schijnwerpers naar stichtingbaas

Dharmen zal niet voor iedereen een onbekende zijn. Misschien ken je hem van zijn DJ-collectief Boemklatsch, waarmee hij nationaal en internationaal flink wat zalen aan het dansen kreeg. Van een vaste clubavond in de Tivoli, groeide ze naar festivals als Lowlands en maakten ze muziek met De Jeugd van Tegenwoordig. “Maar toen werden we allemaal wat ouder…” lacht de voormalig muzikant. “Dan ga je je bedenken wat je nog meer wilt doen in het leven. Ik heb een marketing achtergrond, wat mij binnen het collectief de gedoodverfde marketeer maakte. Daar had ik ervaring in en ik vind het ook leuk”

“Nadat we besloten te stoppen met Boemklatsch ben ik nog wel verder gegaan in de muziek, ik heb ook solo nog wat projecten gedaan, vooral in Engeland. Maar ik ben ook gaan kijken wat ik in de corporate wereld met mijn ervaring kon doen. Zo ben ik een tijd brand activation manager geweest bij Footlocker. Ik heb daar vooral op Europees niveau veel aan de branding gedaan, flagship stores geopend, evenementen georganiseerd, noem maar op. Daar bouw je niet alleen ervaring, maar ook een heel groot netwerk mee op, in aanvulling op het netwerk dat ik al had.”

Maar zoals bij alle muziekmensen, begon het na een tijdje toch te kriebelen: “Ik miste het om niet-commercieel bezig te zijn. Gewoon creatief zijn zonder winstoogmerk. Dus toen iemand mij deze vacature doorstuurde, heb ik gereageerd en dat paste meteen. Ik kende de organisatie al uit de tijd dat ik muziek maakte en ik ken ook mensen die hier wel eens optraden, dus dat was superleuk. Het leuke aan de hiphop-scene in Nederland is dat het allemaal best klein is. Dus in plaats van onderlinge concurrentie, heerste er altijd al een sfeer van samenwerken en samen groeien. Ik vind het heel tof dat dat nog steeds zo geldt hier in de organisatie.”

De energie spat er tijdens het interview af en het is duidelijk dat Dharmen grootste plannen heeft voor Stichting Aight. Uiteraard kan hij ons nog weinig concreets vertellen, maar als we de directeur moeten geloven, staat er flink wat op de planning. “Qua strategie houd ik de lijn aan die de afgelopen jaren door Max is ingezet. De stichting doet het goed en er is een supersolide basis. Er staat nu een aantal toffe projecten in de startblokken, die allemaal ongeveer volgend jaar gaan lopen. Het enige wat ik nu kan zeggen is houd de conventionele kunstkanalen ook in de gaten.”

Maar er is ook ambitie die de stad ontstijgt: “Ik zou graag ook op landelijk niveau de urban arts willen etaleren. Daarvoor heb je content van een bepaald niveau hebben en dat streef ik na. Hiermee wil ik de kennis, maar ook de normen en waarden die wij hebben met mensen delen. Dat is zo overdraagbaar voor alle groepen mensen.”

Dharmen wil dus op alle niveaus met mensen kunnen praten. Niet alleen met de ‘jongens van de straat’, maar ook met de bankdirecteur die van HipHop houdt en met mensen die nooit wisten dat ze rap zo tof vonden. “HipHop is voor iedereen, van amateur tot professional”