Vandaag gaan we het even helemaal anders doen. De afgelopen jaren stuurden wij onze redacteuren op pad met een route op zak. Dit jaar doen we dat ook, maar dan helemaal live. Updates on the spot. Alsof je erbij bent. Noem het de muzikale Motorcycle Diaries, de la la la-Lord of the Rings, wij gaan vandaag in ieder geval het meest muzikale reisverslag schrijven dat Sniester ooit heeft gezien.
Sniesterroute: Beats & Bliepjes
Welkom bij team Beats & Bliepjes, waar de elektronica je om de oren vliegt. Wij slaan al het gitaar- en singer-songwritergeweld over en brengen verslag uit van de route die door het geluid gaat. Speciaal voor liefhebbers van synthesizers, drumcomputers en lichtshows.
Klik hieronder.
Kleine Zaal paard: [19:52] We lopen de nog vrijwel uitgestorven kleine zaal van het paard in, kijken naar het podium en denken holy shit, gaat hij dit echt allemaal gebruiken?
Kleine Zaal Paard [20:15] Ja, hij gaat dit allemaal gebruiken, inclusief vette lichtshow. “Gelukkig heeft er in ieder geval 1 iemand zin om te dansen”, zegt Binkbeats lachend. De halflege zaal mag de set eh... pret niet drukken. Er wordt voornamelijk geluisterd en wat meegeknikt, maar dat ligt waarschijnlijk aan het vroege tijdstip. Frank Wienk is een multimuzikant ten top: (bas-)gitaar, drums, xylofoon, percussie, drumcomputers en zelfs bubbeltjesplastic: het zijn een hoop toeters en bellen maar dan op een goede manier. Een muzikant die de naam van deze route eer aan doet.
Binkbeats @ Sniester 2019
Het Magazijn [21:23] Van een hoop toeters en bellen naar een minimalistische setting in een Disclosure-achtige opstelling – niet veel meer dan twee mannen tegenover elkaar, twee keyboards en twee laptops – Amy Root neemt Het Magazijn over. Een uitgelezen plek voor een elektronische set van Lukas Amer en Sjoerd Huissoon, die langzaam opbouwen naar steeds stevigere beats waar goed op gedanst kan worden. Het publiek heeft dit helaas in eerste instantie nog niet door, waardoor het geklets de boventoon voert. Langzaam maar zeker weten de jongens Het Magazijn voor zich te winnen en begint er voorzichtig gedanst te worden. Als beloning ontvangen de jongens een biertje van een iemand uit het publiek. Als dat geen vriendschappelijke sfeer is.
Haagse binnenstad [21:44] Onze zeer goed opgewarmde benen nemen ons mee richting The Grey Space. Maar, waar was dat ook alweer? Zijn we dan nu al van het padje af?
Amy Root @ Sniester 2019
Amy Root @ Sniester 2019
The Grey Space [21:51] Gevonden! Voor het eerst deze avond kunnen we van een volledige, vijfkoppige band genieten: Dr. Jordan Institute. Frontvrouw Nicole Jordan shinet niet alleen door haar blauwe/groene haar en spacesuit. Ook haar vocalen en stagepresance zijn op zijn minst bijzonder te noemen. Cult in de kelder, zeg maar.
Dr. Jordan Institute @ Sniester 2019
Lutherse Burgwal [22:24] Onze route vervolgt zich langs de bordjes over de Lutherse Burgwal (natte poes, staat je goed) en we voelen ons met de minuut zelfverzekerder.
Het Magazijn [22:29] Karel heet ons (en de rest van het publiek) persoonlijk welkom en doet wat hij het beste kan. Karel zijn. Beetje raar, behoorlijk druk, inclusief jaren 80 drumcomputer. Halverwege de set staat hij weer voor onze neus. Een van onze redacteurs mag wat in de microfoon brullen en maakt hier gulzig gebruik van. Hij blij, wij blij, iedereen blij.
Paard Grote Zaal [23:09] Een pandemonium slaat ons in het gezicht wanneer wij de deuren van de Grote Zaal openen. Het is groots en meeslepend en komt van alle kanten. Deze experimentele herrie komt van Blanck Mass, het soloproject van Benjamin John Power. Ooit deel van het Britse cult-duo Fuck Buttons. Maar genoeg gekletst. Visueel is de show niet zo spannend, dus wij doen onze ogen dicht en gaan even lekker los.
3voor12 Hoofdkantoor [00:42] Als jullie denken "wat is het stil bij de beats & bleep babes"; dat klopt! Wij hadden even een break(beat). Maar de benen zijn gerust, het bier heeft gevloeid en we gaan met goede moed richting Weval.
PAARD Grote Zaal [01:23] Tijd voor de afsluiter. Het was een enerverende avond en wij van team Beats & Bliepjes hadden het niet beter kunnen treffen. Deze avond was een genot voor onze oren en ogen, met als eindbestemming Weval. Harm Coolen en Merijn Scholte Albers lijken misschien twee doodnormale jongens, hun muziek zorgt ervoor dat je onmogelijk stil kunt staan. Dansen is wat we gaan doen. Tot morgen!
Sniesterroute: Festivalsnuiven
Op een festival als Sniester is zó ontzettend veel te beleven dat met oogkleppen op een route volgen het festival geen eer aan kan doen. Om de beperkingen van een voorafgesteld pad te ontlopen, gaan twee redacteurs dit jaar hun eigen gang door het muzikale maanlandschap dat Sniester heet. Lekker buiten spelen. De belofte die ons gedaan is nastreven: we willen ALLES meemaken.
Klik hieronder voor het hele verhaal.
Grote Markt @ Sniester 2019
De Rootz [20:03] The Yawpers zijn helemaal uit Denver komen overvliegen om in The Rootz Sniester te openen. Iets dat de band blijkbaar graag doet, ze stonden vorig jaar nog op The Life I Live. Het is een vreemde gewaarwording; twee gitaren, drums en een uiterst charismatische zanger/gitarist met een stem die ver weg doet denken aan David Byrne on steroids. Het werkt wel als een tiet, ze noemen het cowpunk wat zoveel wil zeggen als drie akkoorden, een knipoog naar de country en een bak energie waar je u tegen zegt. Nee, het is misschien even acclimatiseren voor uw redacteurs, maar The Yawpers knallen voor tien.
Paardcafé [20:49] Een aantal excentriek uitziende mannen trappen de avond af in het Paardcafé. De kroeg klapt al snel uit haar voor Drugdealer. Zo vol dat ook de gang drukbezet is. Waar normaal gesproken tijd is voor een babbeltje wordt, staan ook hier de echte muziekliefhebbers. De muziek; precies wat je verwacht bij een band die Drugdealer heet: iets dat The Beatles deden ten tijde van Strawberry Fields maar dan met een nog psychedelischer omlijsting. Lekker raar. Deze drugdealer weet je zoals het een echte dealer betaamt iets te verkopen. De Sniester-bezoekers die dit optreden hebben gezien zullen verkocht zijn.
Drugdealer @ Sniester 2019
Gekke Geit [21:48] Niet alles op Sniester blaast je weg. In de Gekke Geit staat Cordon Rouge en je verwacht het niet maar er wordt zo nu en dan ook Franstalig gezongen. De band is deels Amsterdams en deels Utrechts dus waar de liefde voor Frankrijk vandaan komt is niet helemaal duidelijk. Wel duidelijk is dat die liefde gepaard gaat met gehijg in de microfoon en op het eind een extreem elektronische begeleiding. Zwoel en sexy want dat hoort ten slotte bij het land van de liefde en overdreven pretentie. Die eerstgenoemde vleselijke liefde belichaamt deze act wel als geen ander. Waar we precies naar aan het kijken zijn dat weten we ook na een halfuur nog niet. Net geen Serge Gainsbourg en Jane Birkin, maar eigenlijk toch wel.
Paardcafé [22:33] Op naar een band die de hype zo wat lijkt te hebben uitgevonden. TAPE TOY stond tijdens de Popronde ook al in Den Haag en voor Sniester reist de jonge band ook weer vanuit Amsterdam naar Den Haag. Met een flinke dosis energie zorgt de millenialpunk-band dat inkakken niet tot de opties behoort. Een beetje wat EUT doet, maar dan nóg hipper en met nóg meer bubblegum. “Het is wel mainstream vandaag," wordt er in het publiek gezegd. Niet helemaal zeker welke route de betreffende bezoekers hebben gevolgd maar fuck it. TAPE TOY maakt de hype waar.
The Grey Space [23:50] Pax en Reazun, dat waren de linker- en rechterhand van Kyteman. Pax rustig en met een diepe stem, Reazun hyperactief in het Frans. Pax staat nu met zijn nieuwe act Pax The Humanoid op Sniester en niks lijkt veranderd. De jazzy hiphop (die ook voor een groot deel op het conto van toetsenist Niels Broos mag komen) lijkt verder te gaan waar Kyteman toentertijd stopte. Daarnaast is de vocalist een imposante verschijning. De gigantische rapper moet bijna bukken om zijn hoofd niet te stoten in The Grey Space. Ook als Pax zingt weet het te boeien, het diepe stemgeluid troost en boeit. Waarom is Pax nog geen headliner?
Slèta [00:18] Tegenwoordig is geaardheid slechts een term voor de bühne, iets dat Sniester al jaren weet. Vroeger was er Gaycafé De Pink, nu de Slèta. Aan het begin van de avond met meezingers in de categorie van The Human League en ABBA, later met transgezelschap Traffamaffia. Hoe dan ook, de grenzen tussen gender en geaardheid worden uitgevlakt. Als de roze sniestershirts te koop waren geweest had uw redacteur er een gehaald, want fuck me: make love, not war.
Sniesterroute: Team Bobo
Wij als 3voor12 Den Haag kunnen het natuurlijk niet maken om al die bobo’s om tips te vragen en daar niets mee te doen. ‘Omdat ze er verstand van hebben,’ schreven we nog. Daarom gaat #teambobo eens even kijken of dat echt zo is. Voor de wijsneus: we doen niet alle tips. Anders hebben de andere teams niets te doen. Wat we wel doen is de beste route kiezen, onze oordoppen pakken en op pad.
Klik hieronder voor het hele verhaal.
Banana Savannah @ Sniester 2019
Grey Space [19:58] We gooien onszelf meteen in het diepe. Letterlijk. We duiken namelijk de kelder in van The Grey Space voor Banana Savannah. Onderweg worden we bijna aangereden door de bandbus van Blaas of Glory, maar #teambobo laat zich niet uit het veld slaan. De bobo's hadden het unaniem over lachen en dansen en potverdorie wat moeten wij hen gelijk geven. Bij de eerste noot verschijnen massaal de glimlachen op de gezichten en beginnen de heupen precies op de maat mee te wiegen. Het is de start van een soulvol funky motown feestje waar contact tussen band en publiek centraal staat. Terwijl de kelder langzaam voller stroomt, danst zanger Jonathan Asabina regelmatig de zaal in. Die doet vol overgave mee. Tot slot wordt gevraagd; 'Zijn jullie blij?' Het antwoord kunnen jullie wel raden. Als dit de toon heeft gezet voor de rest van de bobo tips, kunnen we al stiekem zeggen dat dit een prima route is.
Zwarte Ruiter [20:47] Al padapapadapa (in ⅝) neuriënd begeven we ons naar de Zwarte Ruiter voor Tousch. Dat is andere koek. Stevige rock met de enorme strot van Natousch Gerritsen en misschien iets te veel galm op haar microfoon. De bobo's waren erg nieuwsgierig naar deze act. Wat kan je erover zeggen? Rechtdoor, vierkant en het doet de hoofdjes bewegen. Lekker hoor.
Tousch @ Sniester 2019
PAARD [21:28] Dan Jacco Gardner. Na drie acts kunnen we in ieder geval zeggen dat de tips gevarieerd zijn. Even wat clichés die bij dit optreden passen: Lavalampen, LSD en misschien wat langdradig voor wie niet onder invloed is van die nodige psychedelica. Wat bijzonder is, is de opstelling in de grote zaal van het Paard. Het podium staat in het midden, het publiek zit en staat er omheen, ook op de balkons en het geluid komt van vier kanten. Dat schijnt quadrafonisch te heten. Ondertussen wanen wij ons in een sciencefiction- of pornofilm uit de jaren '70. De bobo's noemen hem een kunstenaar. Een kwestie van smaak.
Jacco Gardner @ Sniester 2019
De Zwarte Ruiter [22:17] Eindelijk. De avond is al half voorbij en voor het eerst moeten de oordopjes van #teambobo in. Voor het optreden geven de bandleden van Pig Frenzy elkaar nog een knuffel. Dan: feedback, gitaren en een schreeuwende zanger die manisch uit zijn ogen kijkt. Dit hebben we gemist!
Dit is Sniester zoals we het ons herinneren. Herrie. Spanning. Chaos. Snel. Rauw. Halverwege het eerste nummer gaat het shirt van de zanger uit. Dat van de drummer was dat al voor het begin van het optreden. Korte nummers. Statements eigenlijk. Een nummer later staat de zanger al in het publiek. En dan is het optreden nog maar vijf minuten bezig. En dan komt Sniester de kat ook nog even stagediven. Na 25 minuten minuten is optreden klaar. Meer van dit alsjeblieft.
September [22:00] Sexy, zwoel en dromerig. Zo trapt Donna Blue af. Ondanks de opvallende zonnebril van de bassist, lijkt het publiek nog niet in de zomerse sfeer te komen. Engels- of Franstalige zang, het Nederlandse gebabbel komt hier ijskoud bovenuit. Muzikaal is op deze act niets aan te merken, en ook qua attitude valt alles perfect op zijn plek. Het gebabbel blijft maar gelukkig komt gedurende de set, waarin het tempo wordt opgevoerd, toch een dansgolf en een luid applaus op gang. Ook bobo Marieke McKenna staat in de zaal. Haar verwachting is waargemaakt, waaraan zij toevoegt; 'Knap hoe de band zich hier staande weet te houden.' En daar is #teambobo het mee eens.
Donna Blue @ Sniester 2019
Gekke Geit [23:05] Misschien is 'knus' wel de beste manier om De Gekke Geit te omschrijven. In ieder geval als Bony Macaroni speelt. De zanger klinkt als die gast van Blink-182. Normaal gesproken zoeken we op wie dat is, maarja, live. Het headbangen van de band is misschien wat overtrokken, maar de collegerock met akoestische gitaar is best gezellig. Bony Macaroni zou zo uit de jaren '90 kunnen komen. Denk Wheatus. Na twee nummers wordt de akoestische gitaar ingeruild voor een elektrische (die het doet ondanks dat er eerder een beker water overheen ging) en gaan we vol aan Blink-182 punkrock. Hadden we het toch goed gehoord. Poppy. Stuiterend.
Voor September [23:26] Wat een lange rij. Om d'een of d'andere reden is de September voor Splendid leeggemaakt en moet het publiek wachten om naar binnen te mogen. Wij gaan naar Sons.
De Zwarte Ruiter [23:30] #teambobo wordt al blij van de soundcheck van Sons. Scheurende gitaren, een dampende Zwarte Ruiter, bring it on. Met een warm onthaal begint de band te galmen en te schreeuwen. Hard, strak en vol energie. De Zwarte Ruiter ontploft. Een grote pit voor het podium en de toon is gezet. Zelfs Sniester (de kat) doet mee. Deze brok energie is misschien wel wat Sniester, het festival, niet de kat dit keer, nodig had. In ieder geval bij de route van #teambobo. Terwijl wij dit contempleren beukt Sons onverbiddelijk door. Heerlijk. De band covert "Lonely Boy" van Black Keys. Plots sniestert Sniester het podium op en de zaal brult al springend mee. Op het moment dat we denken dat de energie niet meer kan groeien, begint Sniester te crowdsurfen. Een intense climax van onze route en het houdt niet op. Uitgeput en vol energie duiken we de rest van de nacht in. En dan: morgen weer.
Nu we je toch even de aandacht hebben:
De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.
De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar vacature@3voor12denhaag.nl