Het eerste wat ons opvalt als we zaterdag voor het eerst culturele broedplaats See Lab binnenlopen, is dat we op deze derde dag van 200 by the Sea een hoop acts gaan missen. Het voormalig schoolgebouw bevat een hoop ruimtes waar de hele dag allerlei acts - meer dan vijftig in totaal - in spelen. Het doet een beetje denken aan Winterfest.

Tijdens het eerste rondje door het gebouw zien en horen we acts in ateliers, studio’s en op zolder. Daar beginnen we de dag met Smudged Toads. Die kennen we nog van een paar 3voor12 Den Haag clubavonden geleden. De beste tijd om de groen geschminkte Rotterdammers te zien is eigenlijk diep in de nacht, op dat punt waar het niet meer helemaal duidelijk is wat echt is en wat niet. Halverwege de middag klinken de dikke synths met live drums en bas echter ook heerlijk. Het enige wat jammer is, is dat er vrijwel niemand is om het te horen.

Dat is meteen het euvel van de dag: bezoekers weten het festival niet massaal te vinden. Dat is onverdiend, want de programmering heeft erg goed zijn best gedaan. Na een paar acts concluderen we dat we eigenlijk nog niets gezien hebben wat niet de moeite waard was. Na Smudged Toads zien we in de Savasound Studio de band Dishking die een stel prima rocksongs ten gehore brengt. Na het optreden spreekt een bezoeker zijn bewondering uit voor de bassist en de laatste paar nummers en daar kunnen we eigenlijk niets tegenin brengen.

© Esmée de Vette

Awash speelt in de Rubins-zaal. Aan het plafond hangen kroonluchters met kandelaars en aan de muur hangen schilderijen. Aan de aankleding ligt het dus niet. Muzikaal is het ook dik in orde, met degelijke rocknummers en een zanger met een erg goede stem.

We bedenken ons hoe divers het programma is als we in de ene ruimte de Nederlandstalige hiphop van Lucas Eli voorbij horen komen terwijl een verdieping lager singer-songwriter-duo Cas & Gaby acte de presence geven. In de grootste zaal speelt ondertussen The Lve uit België. De muziek doet een beetje aan Balthazar denken. Misschien is het de zangeres, of misschien zijn het de muzikale lagen die worden opgestapeld om zo een melancholisch geheel te bouwen.

Tijd om even naar de Keizerstraat te wandelen om te kijken wat daar gebeurt. Tussen het winkelend publiek door brengt Blaas of Glory de sfeer erin met wat gezellige hardrockcovers. Als je ooit op een festival geweest bent, is de kans groot dat je de ‘heavy metal marching band’ al wel eens gezien hebt. Hee, horen we daar nou The Final Countdown?

© Esmée de Vette

You and the Sky @ 200 by the Sea

© Bente van der Zalm

The Lve @ 200 by the Sea

Door naar De Braai, waar drie hele jonge gastjes op het podium staan. Het blijkt het eerste optreden ooit van Delayedape te zijn, dus de toegestroomde ouders kijken vol trots toe hoe hun kroost nog enigszins onwennig maar met verve nummers van Muse en Nirvana ten gehore brengt. Gerustgesteld over de toekomst van de rockmuziek in Den Haag begeven we ons weer naar See Lab. In de Japanese Garden, wat gek genoeg geen tuin is, maar een atelier op de bovenste verdieping, voelt het alsof You and the Sky in een huiskamer speelt. Misschien zijn het de banken, of dat de aanwezigen ontspannen op de grond zittend luisteren, maar in ieder geval heerst er een relaxte sfeer. De akoestische luisterliedjes van de band dragen daar zeker aan bij.

Ondertussen is het een verdieping lager feest bij Banana Savannah. Zanger Jonathan Asabina heeft energie voor tien en merkt op dat een paar mensen die aandachtig luisteren misschien wel beter is dan een volle zaal die niet oplet. Dat is positiviteit waar we van houden. Een optreden van het funkende fruit is aanstekelijk en het is moeilijk om er niet blij van te worden. Voor wie het gemist heeft: de band speelt ook nog op de laatste avond van de Haagse Popweek. Aanrader!

Terug naar zolder, waar Aestrid de nodige decibellen produceert. Overstuurde gitaren, zware bassen en een trio dat helemaal in het optreden opgaat, Aestrid snapt het. In de grote zaal doet Muji Roux ook zijn best. De dag voor dit optreden speelde de reggae/funk/hiphop/groovy formatie nog op onze eigen clubavond. Twee verdiepingen hoger, of eigenlijk al een verdieping hoger, horen we de eerste klanken van de melodieuze hardcore van Filthy Felons. We zagen eerder al iemand met een Architects-shirt lopen, en laat dat nou net de zanger zijn die met volle overtuiging zijn teksten in de microfoon schreeuwt. We beseffen dat dit genre ondanks alle afwisseling die we gezien hebben nog niet aan de beurt was geweest en ja: we vinden het passen.

© Esmée de Vette

Aestrid @ 200 by the Sea

© Esmée de Vette

Muji Roux @ 200 by the Sea

© Esmée de Vette

Banana Savannah @ 200 by the Sea

© Esmée de Vette

Filthy Felons @ 200 by the Sea

Na een welverdiende pizza van de welbekende keten die aan de overkant van de straat een filiaal heeft, lijkt het programma meer de indiekant op te gaan. Of in ieder geval de bands die wij zien. Zowel The Leslies uit Belgie, Novawilde uit Rotterdam als Tape Toy uit Amsterdam tappen uit hetzelfde indie vaatje. Dat is niet erg, maar wij kiezen ervoor om in de tussentijd singer-songwriter Oliver Pesch, die slechts gewapend met een gitaar zijn persoonlijke nummers ten gehore brengt, nog even te checken. Hadden we al gezegd hoe gaaf de ruimte met de kroonluchters en de schilderijen was? Wij vinden het een mooie afsluiter.

In See Lab gaat het nog even door, maar wij zijn moegestreden. We vragen ons af wat er mis ging met 200 by the Sea. Waarom waren er zo weinig mensen? Aan de programmering lag het niet. We hebben slechts een klein deel van de bands gezien, maar voor het overgrote deel waren die de moeite waard. De lokatie was ook goed. Een oude school met her en der ruimtes waar werd opgetreden. Dat werkt ook voor Winterfest. Misschien was het de promotie? Wisten Hagenezen dat het was? Of toch de toegangsprijs? Verwachten mensen als ze een kaartje moeten kopen bands die ze kennen? Grote namen? Op de eerste twee dagen van het festival speelden Avi on Fire, De Kraaien en Hallo Venray. Bekender namen dan we vandaag tegenkwamen, maar ook bands die al regelmatig in de stad te zien zijn, soms zelfs gratis. 200 by the Sea was een ambitieus project in het kader van 200 jaar Scheveningen. Of het volgend jaar terugkomt is de vraag. Als dat zo is, gunnen we het festival meer bezoekers.   

© Esmée de Vette