In 2017 won Fantastic Negrito voor zijn album 'The Last Days Of Oakland' een Grammy in de categorie Best Contemporary Blues. Daarnaast kan de artiest, geboren als Xavier Dphrepaulezz, onder andere Amerikaans senator Bernie Sanders tot zijn fanschare rekenen. Met het nieuwe album 'Please Don't Be Dead' op zak, staat de Amerikaan op 3 november op Crossing Border. Wij belden de artiest in aanloop naar het festival.

Als je de artikelen die al over hem geschreven zijn mag geloven, had Dphrepaulezz niet de meest gemakkelijke jeugd. Als zoon van een streng Islamitische Somalische vader had de artiest een hoop regels om zich aan te houden als kind. Na een periode waarin drugsdealen en kruimeldiefstal de dagelijkse gang van zaken waren, sloop de jonge Xavier de muzieklessen van Berkeley University of Music binnen, ook al was hij daar geen student. "Ik heb nooit begrepen waarom dat zo'n big deal is, haha. Het was een onderdeel van mijn jeugd, ik heb daar piano leren spelen en voor mij was het de normaalste zaak van de wereld", vertelt de zanger. "Ik wilde gewoon leven en het maken van muziek gaf mij dat gevoel. Ik vond het raar dat die muzieklessen enkel voor een specifieke bevolkingsgroep waren. Daarom ben ik daar, zonder ingeschreven te staan, les gaan volgen."

"De meeste muzikale invloeden die ik ervaar, komen uit de delta-blues. Ik probeer de spirit van die stijl altijd in mijn muziek te verweven. Niet door het te kopiëren, maar wel door het in mijn achterhoofd te houden." Fantastic Negrito hangt met ons aan de telefoon, vanaf de andere kant van de Atlantische Oceaan. Wie Please Don't Be Dead opzet, hoort vanaf de eerste noten een duidelijke, hedendaagse blues-sound. Voor de een klinkt het als Jack White, voor de ander heeft het veel meer weg van Howlin' Wolf of zelfs Black Sabbath. "Ik zit niet bij een major en ik probeer ook geen popster te zijn. Op die manier heb ik weinig restricties en heb ik een eindeloze stroom aan inspiratiebronnen waar ik uit kan putten."

"1968 is voor mij een heel belangrijk jaar geweest, muzikaal gezien. Toen kwamen 'Electric Ladyland', 'The White Album' en nog veel meer uit. Ik hou van die muzikale grootheden en ken geen angst om uit hun nalatenschap mijn inspiratie te halen," vertelt de zanger ons. "De geschiedenis en de contextuele lagen van de Amerikaanse maatschappij geven zo veel mogelijkheden om muziek te maken."

Fantastic Negrito

1996 Album:The X Factor (nog onder de naam Xavier)
1999 Auto-ongeluk, drie weken in coma
2007 Stopt als muzikant
2014 Album: Fantastic Negrito
2016 Album: The Last Days Of Oakland
2017 Grammy voor The Last Days Of Oakland in de categorie Best Contemporary Blues
2018 Album: Please Don't Be Dead

Tekst loopt door onder de Spotify player.

Please Don't Be Dead

Volgens de artiest is zijn nieuwe album een resultaat van zijn eerdere tour. "Ik heb de muziek geschreven aan de hand van mijn ervaringen in Duitsland, Engeland, Nederland en ga zo maar door. Ik heb het idee dat er iets staat te gebeuren en ik wilde die boodschap overbrengen." De titel Please Don't Be Dead is volgens de zanger een boodschap naar Amerika en democratie. "Ik schreef het album in naam van het vrije woord. Op het moment hebben wij te kampen met een tirannieke tegenstander en ik denk dat iedereen met een stem daar iets tegen moet doen," zegt de zanger. "Het is een oproep aan alle muzikanten, kunstenaars, journalisten en iedereen met een stem. Wij moeten aan de frontlinie staan." Hetgeen waarvan Negrito hoopt dat het niet dood is, staat voor hem voor een gevoel, een idee. "Het gevoel van saamhorigheid, menselijkheid, broederschap en compassie, is af en toe in geen velden of wegen te bekennen en ik hoop dat het nog bestaat. Dat we niet alleen staan in het gevecht tegen deze kwade beweging." 

Tekst loopt door onder de foto.

Kritiek

Openingsnummer 'Plastic Hamburgers' van Fantastic Negrito's laatste plaat is een duidelijk protest tegen de huidige stand van zaken in de Verenigde Staten. Dit geldt ook voor een nummer als 'Transgender Biscuits', dat ook op Please Don't Be Dead staat. Xavier vertelt waarom hij deze kritiek levert. "Als artiest is het belangrijk om iets toe te voegen aan de dialoog. Dat is het hoogste doel, in mijn optiek," begint de zanger. "Ik begon dit project als straatartiest. Op die manier werd ik mij nog meer bewust van de wereld waarin ik leef, waarin wij leven. Als artiest is dit de beste manier om je te uiten en je mening te geven over wat er allemaal gebeurt."

Volgens de zanger is het belangrijk om mensen bewust te maken van wat er om hen heen gebeurt. "Ik zie mezelf niet als een politiek activist. Ik vind politiek zelfs een vies woord. Als je iets uit politiek oogpunt doet, ben je altijd vooringenomen. Politiek is het meest hypocriete gegeven dat er is," volgens de zanger staat kunstenaarschap recht tegenover politiek. "Als je kunst maakt, of dat nou beeldende kunst, poëzie of muziek is, bewandel je een pad van vrijheid, onbevlektheid en expressie. Ik heb het idee dat je als artiest een boodschap kunt overbrengen, zonder politiek gekleurd te zijn."

Punk en vroege hiphop hebben Fantastic Negrito doen inzien dat middels muziek het status quo aangepakt kan worden. "Deze muziek liet mij zien dat de kaders waarbinnen iedereen leeft uitgebreid en doorbroken kunnen worden."

Crossing Border

 "Op Crossing Border kan het publiek alles verwachten van mij, want ik zal ook alles geven. Ik ben zelfs bereid te sterven tijdens een van mijn optredens, zo veel betekent het voor mij. Andere muzikanten geven een optreden, ik niet, optreden is mijn therapie," aldus de zanger. Maar is het dan ook een groepstherapie? "Het is zeker groepstherapie. Ik omschrijf mijn shows altijd als de kerk zonder religie. Het is een rauwe, harde opwekking zonder al die bullshit. Ik probeer echt met het publiek een band op te bouwen." Xavier geeft ook aan dat zijn eerdere shows in Nederland altijd erg bevredigend waren. "Toen ik in het voorprogramma van Chris Cornell optrad in Paradiso had ik een geweldige klik met het publiek, zo ook op North Sea Jazz. Ik hoop dat de mensen op Crossing Border dat ook zullen ervaren."

Als er vermeld wordt dat Crossing Border niet alleen om muziek draait maar ook een uitgebreid literair programma heeft, lijkt de tot dan toe vrij relaxte Negrito opeens verbaasd. "Dat wist ik niet, that's amazing!" Op de vraag of de artiest iets met literatuur heeft, volgt dan ook een hele waslijst aan schrijvers. "Mijn vader verplichtte mij tijdens mijn jeugd veel te lezen. Daardoor heb ik grote schrijvers als John Steinbeck, Richard Wright, James Baldwin en Ralph Ellison leren kennen. Boeken als 'The Invisible Man' van Ellison en de autobiografie van Malcolm X zijn voor mij enorm vormend geweest." Een andere roman had echter de meeste impact op Xavier. "Nichelle D. Tramble, met haar boek 'The Dying Ground' heeft erg veel invloed op mij gehad. Ik ben altijd heel dankbaar geweest dat mijn vader mij dwong om te lezen."

Crossing Border vindt van 29 oktober tot 4 november plaats rondom het Spui. Onder andere St. Paul and the Broken Bones, Pitou en Fantastic Negrito treden op. Kaarten zijn hier beschikbaar.

Check hieronder onze eigen Crossing Border Spotify-playlist!