Daar kwam hij aangetuft in zijn rode brandweerwagen, rechtstreeks vanuit een opnamesessie. Zijn blote voeten op het gaspedaal, zijn hoge hoed op zijn hoofd en zijn hond Nana (“ooit in Macedonië opgepikt”) op de bijrijdersstoel. Zanger Paul Istance van The Magic Mumble Jumble is een verschijning in elke betekenis van het woord. Maar waarom spreekt hij Nederlands met een Turks accent? Waar in Den Haag tikt hij het liefst een drankje weg? En wat houdt hem ’s nachts eigenlijk wakker? Lees het in de nieuwste Oh Ja Joh?!, de picknick-editie mét hond.

Naam
Paul Istance

Geboortedatum en –plaats
Ik ben geboren in München. Wanneer, dat weet alleen mijn moeder. Waarom meten we leeftijd niet in andere dingen, zoals ervaring? Ik ben bijvoorbeeld 65.000 kusjes oud, de tweede liefde van m’n leven, of mijn tweede album.

Broers/zussen
Voor zover we weten heb ik er drie. Eén oudere halfbroer, die is al 50 jaar oud. En twee halfzussen. Ze wonen allemaal in Duitsland. Ik zeg ‘voor zover we weten’, omdat mijn vader een erg charismatische man was. Als we de supermarkt binnen liepen, bezweken alle vrouwen.

Huisdieren
Nana hier natuurlijk (Pauls hond rent rondjes om het picknickkleed, red.)! Ik heb ook drie erg blije kippen thuis. Ze leggen de lekkerste eieren ooit, eentje zelfs blauwe!

Sport
Laten we het erop houden dat ik de liefde bedrijf en op en neer spring op het podium.

© Judith Zandwijk

Beste gewoonte
Ik ben altijd blij om iedereen te zien. Ik houd van iedereen, zelfs de gangster op straat, maar tegelijkertijd pas ik nooit echt ergens helemaal bij.

Slechtste gewoonte
Sigaretten en koffie. Oh, en ik vergeet vaak te eten. Soms eet ik pas mijn ontbijt om 9 uur ’s avonds. Dan ben ik zo druk met allemaal dingen, dat ik het gewoon vergeet.

Voor welke actie in je leven schaam je je het meest?
Ten eerste geloof ik niet in spijt, omdat het impliceert dat je iets beter had kunnen doen. Maar nu ik er zo over nadenk, is dat misschien wel het moment waarop ik wat video’s in een winkel heb gestolen en weg ben gesprint op mijn inline skates.

Het tweede moment was toen ik een keer aan het liften was in Corsica. Ik was met een vriend uit Mongolië en we waren allebei heel erg blut. Toen hebben we een keer om 3 uur ’s nachts een kano gestolen. Het was prachtig: er waren zoveel sterren en het water glinsterde. Toen werden we bang dat de eigenaren erachter zouden komen. Uiteindelijk hebben we hem aan wat kinderen gegeven en zijn we terug de weg op gegaan.

Wat laat je het liefst bezorgen?
Als we al eens iets bestellen, is het iets wat we zelf niet kunnen koken. Sushi, Indisch of Afrikaans bijvoorbeeld.

Wat is het eerste dat je doet als je opstaat?
Ik ben gek op die vraag! Die vraag ik zelf ook wel eens aan mensen, wist je dat? Zelf ren ik zo snel mogelijk naar het koffiezetapparaat om op de knop te drukken. Zonder koffie kan ik namelijk niks. En jij?

Favoriete plek in Den Haag
Er zijn er zoveel! Vooral de parken. Meijendel bijvoorbeeld. En dat ene mooie park naast Scheveningen. Daarvan ben ik de naam even vergeten.

"Ik ben altijd blij om iedereen te zien, maar tegelijkertijd hoor ik nergens echt bij"

© Judith Zandwijk

De hond van Paul Istance

© Judith Zandwijk

Wat zou je willen veranderen aan Den Haag?
Je zou de wijken wat meer kunnen mixen. Het is best een grote fail dat alle mensen uit een bepaald land in één buurt wonen. Juist als culturen gemixt zijn, kunnen we allemaal van elkaar leren. Dat is juist het mooie. Ik heb bijvoorbeeld Nederlands geleerd van mijn Turkse buren, als ik weer eens thee kwam drinken.

Stamkroeg
Vroeger was dat ‘De Kikker.’ Man, dat was wild. Wat daar gebeurde, stond vér boven jazz. We dansten en sloegen op de muren, het was geweldig. Ik leerde jazz spelen met oude mensen op straat. Daar heb ik voor het eerst met jonge mensen gespeeld. Ik zag er voor het eerst mensen dansen op jazz. De Kikker ging ten onder met de komst van de anti-rook regelgeving, net zoals vele andere mooie kleine café’s.

Beste Haagse initiatief
The Magic Mumble Jumble, want we maken niet alleen muziek. We proberen mensen en hun harten te bereiken. Dat bands muziek maken met een boodschap, is tegenwoordig zeldzaam. Dat snap ik wel; mensen willen geen zware boodschap horen na een lange dag werken. Daarom gaat het erom hoe je die boodschap brengt. Het is lastig voor bands die dat proberen, maar ik denk dat we het tot nu toe goed voor elkaar krijgen.

"Wat in De Kikker gebeurde, stond vér boven jazz. Het was geweldig"

© Judith Zandwijk

Paul Istance

Waar we elkaar hebben ontmoet? Eigenlijk op het conservatorium. Het was daar zó theoretisch en perfectionistisch. Ik denk dat we allemaal wisten dat imperfectie juist meer ruimte biedt voor creativiteit. Enfin, we regelden een anti-kraakgebouw in de Pijlstraat – wat later de Sunflower zou worden – en we vormden een gemeenschap waar we de kunsten met elkaar verbonden. Iedereen hoorde erbij en de evenementen waren waanzinnig.

Vanzelfsprekend werden we er na een halfjaar uitgegooid, omdat we alles deden wat we wilden. Wat eruit is voortgekomen, is de Magic Mumble Jumble. Een groep mensen die de muziek echt voelde. Aanvankelijk wisselde de groep ook wel eens. Zo speelden er eens twee mensen mee die ik vijf minuten ervoor had ontmoet. Het was magisch.

Haagse band van het moment
Heel vreemd eigenlijk, maar ik luister eigenlijk niet veel naar muziek. Als ik vrije tijd heb, geniet ik juist van stilte en vrede. Veel van de muziek waar ik wél naar luister, is die muziek die van binnen mijzelf komt.

Overschat in de Haagse scene?
Ik vind het zonde dat er veel concurrentie is tussen bands. Dat terwijl bands door de geschiedenis heen juist veel samenwerkten om samen een boodschap te brengen. Ik mag al verklappen dat we dit najaar op tour gaan met The Cosmic Carnival om een aantal shows weg te geven. Daar zit Den Haag ook tussen! Het zijn prachtige mensen, dus het wordt vast geweldig.

Onderschat in de Haagse scene?
Ik denk eigenlijk dat de Haagse muziekscene het juist erg goed doet, al zijn de wat meer alternatieve artiesten en de alternatieve platforms naar mijn mening een beetje onderschat. Er zijn zoveel goede artiesten, maar Nederland heeft een kleine markt en er is maar zo’n kleine groep mensen die bepaalt wat gedraaid wordt en wat niet.

Tegelijkertijd zijn er veel artiesten die een groot bereik en grote invloed hebben en niet de verantwoordelijkheid nemen die hierbij komt kijken. Kunst zou een reflectie op de samenleving en een aandrijver voor verandering moeten zijn. Het gaat niet alleen maar om jezelf.

Welke Haagse band had nooit uit elkaar mogen gaan?
Ik had ooit een LP van The Cats, die band was tof. Ze komen uit Volendam?! Oh shit. Dan weet ik het eigenlijk niet precies.

Met wie zou je een dag willen ruilen?
Iemand die naar een concert van ons komt kijken. Ik ben er namelijk gek op om met de band op het podium te staan, we hebben zo’n goede energie. Ik ben gewoon benieuwd hoe dit overkomt op het publiek.

© Judith Zandwijk

Paul Istance

Waar kun je ‘s nachts wakker van liggen?
Muziek en teksten. Die malen dan rond in mijn hoofd. Dan moet ik opstaan om het ergens op te schrijven, alleen dan kan ik weer slapen.

Waar luister je de laatste dagen naar?
Zoals ik zei, luister ik niet erg veel naar muziek, maar ik ben opgegroeid met The Beatles. Ik weet nog dat mijn vader met ons door de keuken danste. Dat is iets wat altijd in mijn hart zal blijven.

© Judith Zandwijk

Wat is je grootste guilty pleasure?
Ik ben best open over mijn pleasures. Ik slaap in de bus, ik ga kamperen en maak kampvuur. Ik doe alles wat ik wil. Dus ik denk niet dat er echt dingen zijn waarvan ik geniet, maar niet over praat.

Eerste plaat die je ooit kocht of kreeg?
Een van Bob Marley en een van Louis Armstrong. Twee CD’s waar ik echt versteld van stond.

Welke band moet voor altijd zwijgen?
De bands die niet meer spelen. Daar heb ik me goed uitgeluld zo, toch?

Bron van inspiratie
Het leven en mensen in het algemeen. Voor mijn jonge leeftijd heb ik best veel gelift. Veel mensen met wie ik tijdens mijn reizen heb gepraat hebben geweldige verhalen. Want weet je, je kunt naast iemand zitten die in Afrika met leeuwen heeft gevochten, maar dat weet je niet zolang je niet met diegene praat.

Door al deze mensen heb ik al vroeg geleerd dat er geen goed of kwaad is, geen eenzijdige realiteit. Ik leerde dingen vanuit verschillende perspectieven te zien. Wat is dan het juiste? Wie ben ik om te zeggen wat juist is? Aanvankelijk viel ik daardoor in een groot gat, ik miste een soort houvast. Toen realiseerde ik me dat ik dan ook mijn éigen realiteit kon hebben en dat is geweldig.

Verwacht je over tien jaar nog in Den Haag te wonen?
Misschien, al gaat het nu wel heel goed met de band. Mijn ultieme doel is om over een paar jaar alleen maar te touren en in Italië te wonen, of zo. Als je veel tourt, maakt het toch niet zoveel uit waar je woont.

Ik krijg er zoveel energie van als ik optreed! Afgelopen zomer kwam er na de show een koppel naar ons toe dat letterlijk aan het huilen was. Zo dankbaar waren ze voor wat we ze gegeven hadden. Toen had ik voor het eerst het gevoel dat ik iets had gemaakt wat dichtbij kunst kwam. Al met al houd ik van Den Haag en ik ben ik gek op de ervaringen die ik hier heb opgedaan.

Vraag van Robin Dirksen: Wat zou je doen als er nooit meer een morgen zou zijn?
Ik denk dat ik mijn familie zou bezoeken. En alle andere mensen van wie ik zoveel houd. Dan ga ik weer weg. Ik ken een gedichtje dat daarbij past: ‘Zij kuste me alsof er geen morgen was, ik kuste haar alsof gisteren nooit was gekomen.’

Wat zou je aan de volgende gast willen vragen?
Wat denk je dat kunst tot kunst maakt?

"Zij kuste me alsof er geen morgen was, ik kuste haar alsof gisteren nooit was gekomen"

© Judith Zandwijk

Paul Istance