Na twee intense festivaldagen, met overweldigende muziek, jazz, ruis, techno en alles wat daar tussen in zit gunt Rewire haar bezoekers een aantal acts die het wat rustiger aan doen.
Tom Rogerson is zo’n act. Hij wordt na dit optreden vader, en hoopt daarom dat het eeuwig zal duren. En zo klinkt het ook, want door de eentonige aard van de song is het een lange zit. Het is maar goed dat het Koorenhuis vandaag geplaceerd is. Wat mooi om te zien is dat Tom ingaat op muziek als een dirigent. De act past in het straatje slaapkamermuzikanten die populair zijn geworden door de study-playlists van Spotify; kalmerende noten die bijgestaan worden door elektronische samples.
Tom Rogerson @ Rewire
Nadah el Shazly @ Rewire
Tom Rogerson @ Rewire
Nadah El Shazly is de rust zelve op het podium. Ze voorziet de progressieve ritmes en jazzy instrumentatie van haar band, hier en daar ruw onderbroken door ruwe noise-samples, van haar zuivere stemgeluid. Het is luistermuziek, om bij stil te staan en bij weg te dromen, als perfecte voorjaarsmuziek.
De kalme zondag gaat verder bij Park Jiha in de Korzo zaal. Opener ‘Communion’ is opvallend door het schelle geluid van de piri, een traditioneel koreaans instrument. Verder een bloedmooie en kalme compositie. Het is een folk-optreden dat door de combinatie van eeuwenoude instrumenten met jazz juist heel uniek overkomt. Dat en het feit dat Park Jiha wonderlijke melodieën weet te componeren.
Een zondag is geen zondag zonder kerkbezoek, en daartoe heeft Rewire twee acts de Grote Kerk als speeltuin toegewezen. De eerste van twee is Juliana Huxtable, die het podium pakt om haar urgente boodschap via spoken word te prediken. “I always choose girls in video game character selections” spreekt ze, om daarna uit te leggen dat dat uit protest is tegen de nadelige manier waarop dames in videogames worden neergezet. Ze noemt de reddeloze Princess Peach. Huxtable’s preek is inhoudelijk raak, maar weet muzikaal weinig te boeien.
Juliana Huxtable @ Rewire
Tegelijkertijd neemt de experimentele Barcelonese act Za! het niet zo nauw met de zondagsrust. Het energieke duo combineert sample-gebaseerde muziek met mathrock en doen dat zo aanstekelijk dat ze de gunfactor van het publiek meteen binnen hebben. De Iniesta en Messi (in Haagse termen; de Spaanse Wesley Verhoek) van de muziek staan al 1-0 voor en blijken onuitputtelijke scoringsdrift te hebben.
“When you can’t find your face when you wake up.” wordt een van de songs ingeluid. Het klinkt erg heftig, maar de muziek van Maryam Saleh, Maurice Louca & Tamer Abu Ghazaleh is alles behalve treurig. Waarschijnlijk is er een een kleine taalbarrière, want de muzikanten hebben erg veel moeite om de songs in het Engels toe te lichten. Zo is één compositie “to be or not to be”, het wordt door het publiek grappig opgevat door de ongemakkelijke manier. De Arabische act heeft er vandaag duidelijk zin in en dat maakt de serene aard van de songs een stuk gemoedelijker.
Miryam Saleh @ Rewire
“As a musician you have this irrational fear that when you come back after a soundcheck that it doesn’t work.” Daar hebben Matt Carlson & Jonathan Sielaff vanavond last van. En zo spontaan is het onduidelijke technische probleem weer opgelost. Opeens werkt de modulaire synthesizer wel. Dan gaat de act, of eerder expeditie die Golden Retriever heet de ruimte in. Doordat de songs erg op elkaar lijken is het voor het duo gemakkelijk om een doorlopend optreden te geven. De basclarinet heeft zoveel effectpedalen dat het op momenten zelfs als een keyboard klinkt. Het is als een wonderschone ruimtevlucht in zowel beeld (er worden sterren geprojecteerd), geluid en sfeer. Een slotoptreden die de luisteraar langzaam in een zondagsslaapje sust.
Aan het slapen komt het publiek niet toe tot de laatste kerkdienst geweest is; die eer is aan 'artist in focus' Laurie Anderson. Drie minuten voor het begin staat de rij voor de kerk nog tot voorbij het Nutshuis. Bezoekers kijken nerveus op hun horloge. Tot nu toe heeft de rij alleen bewogen als lijn 16 langs kwam rijden.
Anderson begint iets later, maar begint intens. Ze vertelt haar publiek dat ze elke dag wakker wordt met een schreeuwende stem in haar hoofd, en als ze naar de wereld kijkt is ze blij dat er íemand schreeuwt. Ze vraagt haar publiek om een minuut lang te schreeuwen, omdat de “doomsday clock” bijna middernacht slaat. Heel veel mensen gaan in op haar verzoek wat een hels kabaal creëert, versterkt door de akoestiek van de Grote Kerk.
Laurie Anderson is naar Den Haag gekomen om te vertellen. Haar uitgangspunt is: de verkiezing van Donald Trump. "Het westerse rijk is aan het afbrokkelen" is de boodschap. De weinige muziekstukken waarmee Anderson haar verhalen afwisselt zijn Brian Eno-esque, en vermoedelijk wil de Rewire-bezoeker daar veel meer van horen. Na een luid applaus is het over, de laatste zin van de performance, 'goodbye', echoot nog steeds in ons hoofd. Die had net zo goed 'goodnight' kunnen zijn.
De redactie van 3voor12 Den Haag – hét online platform voor muziek uit Den Haag – breidt uit en is op zoek naar nieuw talent. Er is plek voor o.a (aspirant) journalisten, fotografen, interviewers, social media-redacteuren, planners, coördinatoren, filmers, radiomakers. Kortom: iedereen die vrijwillig een media-steentje bij wil dragen aan de Haagse muziekscene is welkom.
De eerste stappen van je (muziek-)journalistieke carrière zetten? Ervaring opdoen tijdens je studie? Altijd al willen schrijven voor een publiek? Op zoek naar een nieuwe uitdaging of hobby? Gewoon interesse? Stuur een mailtje naar vacature@3voor12denhaag.nl
Golden Retreiver @ Rewire
Laurie Anderson @ Rewire 2018
Laurie Anderson @ Rewire 2018
Golden Retreiver @ Rewire