3voor12 Den Haag op Parkpop 2017 3voor12 Den Haag op Parkpop 2017

In 'Lloverá Y Yo Veré' zingt La Pegatina "Cuando se cierra una puerta, siempre se abre una ventana", wat zoiets betekend als: als er een deur sluit gaat er altijd een raam open. De organisatie van Parkpop heeft dit credo gevolgd toen Bootsy Collins door gezondheidsproblemen af moest zeggen. La Pegatina werd als vervanger opgetrommeld en moest de Jupiler Stage afsluiten; een taak die rustig door de Catalanen kon worden uitgevoerd. De cumbiapunk die de heren uit Barcelona spelen ligt makkelijk in het gehoor en brengt hele volksstammen in extase. .... LEES VERDER. 

De jongens van GLOWINTHEDARK komen het podium op met zaklampen en robotachtige bewegingen. Ze lijken naar iets te zoeken en tijdens de show wordt duidelijk naar wat. GLOWINTHEDARK is op zoek naar sexy dames en gestoorde mannen. Het publiek reageert levendig: missie geslaagd..... LEES VERDER. 

Alsof we nog niet genoeg covers gehoord hebben dit weekend, gieten The Baseballs min of meer recente hits in een jaren vijftig rock 'n' roll jasje. Dat doen ze in spijkerjackies en jeans en voorzien van kapsels waar Johnny Bravo jaloers op zou zijn..... LEES VERDER. 

Mocht je Tears & Marble twee jaar geleden met Chris Kuhlen hebben gezien dan valt op dat er weinig is veranderd. Behalve de bezetting, de werklast is verdeeld onder de drie mannen: Maurizio Pinna, Joris van der Poel en Arend Lakke. Het oogt voller, maar zowel muzikaal als showtechnisch gebeurt er niets nieuws...... LEES VERDER. 

Er breekt een gekte aan, zowel backstage als op het veld. Het loopt aan alle kanten vol. Backstage verzamelt zich een groep jongeren en kinderen met telefoontjes in de hand. Een gedeelte van de straat wordt afgezet en twee bussen komen aangereden: Broederliefde is binnen..... LEES VERDER. 

Een vleugje reggae, wat Caraïbische ritmes en af en toe een stevige gitaar om het geheel wat ballen te geven. Jon Tarifa is niet de eerste die het doet en ook zeker niet de slechtste. Met een paar goede muzikanten om zich heen speelt hij een vrolijke maar verder weinig spannende set.... LEES VERDER. 

Stevige elektropop van de jaren '80 tot aan nu komt voorbij op het podium bij Alison Moyet. Ondanks dat haar carrière al begon in de jaren '80 is de zangeres vocaal nog steeds heel sterk.... LEES VERDER. 

Aan de vooravond van Parkpop stond de Britse zanger annex voormalig tieneridool Paul Young als zichzelf op het podium met een set vol hits uit de jaren tachtig. Young is in Den Haag blijven hangen voor Parkpop, waar hij met zijn nieuwe band Los Pacaminos een hele andere kant van zichzelf laat zien... LEES VERDER. 

Niko wordt aangekondigd als “boyband-deluxe”. Of dat waar is, valt te betwijfelen. De zwoele zang van het eerste nummer slaat al direct aan. Het zonnetje komt door en summerfeelings komen naar boven. Het publiek springt gezellig met de band mee. Zanger Nik van den Berg is moe, maar dat weerhoudt de jongens niet er volledige voor te gaan.... LEES VERDER.

Henk & Melle beginnen zonder aankondiging met 'Pancake Face' als soundcheck. Een handvol Parkpoppers verzamelt zich bij het podium. Dit voorproefje zet de toon voor de rest van de set. Het optreden is klein en ingetogen, zo ingetogen dat het lastig is om de twee te verstaan... LEES VERDER.

Voor het steviger werk verplaatsen wij ons naar het Haags podium waar G.O.D. een muur van geluid optrekt. Justin Verkijk kondigt het trio aan als ‘hard, vies en snel’ en daar is geen woord van gelogen.... LEES VERDER.

Joanne Shaw Taylor had zichzelf al aangekondigd voordat Parkpop de eerste namen überhaupt naar buiten had gebracht. De Britse bluesartieste kwam met een volledige band naar het Zuiderpark om het publiek een vakkundig lesje blues te geven. Echt boeien doet de show niet, maar aan kwaliteit geen gebrek..... LEES VERDER.

Omdat het optreden van Friends of the Family vorig jaar op Parkpop bijna in het water viel door hevige regen voorafgaand aan het festival, mag de band het dit jaar opnieuw proberen. Met een welgemeend “Kut hé, die regen”, lijken de weergoden wederom roet in het eten te gooien. Maar na een minuutje of tien kunnen de poncho’s uit en paraplu’s worden ingeklapt..... LEES VERDER.

Na het Haagse de Règâhs wordt Causes ontvangen op het Jupiler podium. Wat waarschijnlijk maar weinig weten in het publiek is dat ook deze band een Haags tintje heeft. Robert, de bassist van de band, blijkt namelijk te zijn geboren en getogen in Den Haag...LEES VERDER.

Pas tijdens het tweede nummer merkt het festivalvolk dat er ook op het podium aan het randje van het terrein een band staat te spelen. Zonde, want een groter publiek had The Stangs goed gedaan. Zodra ze het nummer Abacadabra spelen beginnen de toeschouwers te bewegen. De muziek brengt een hoognodige strandsfeer en neemt ons mee terug naar The Summer of Love... LEES VERDER.

Als VXUY op de bühne stapt wordt het wat drukker op het veld. De band lijkt vooral jonge dames met buiktruitjes aan te spreken en dus komen deze al dansend deze kant op. Het viertal speelt popliedjes vol synthesizer, samples en galm op de gitaren.. LEES VERDER.

Gisteravond waren wij ook aanwezig bij Night at the Park. Lees daar DEZE RECENSIE van terug. 

Aandacht is een verplichting bij Parkpop stage opener Dool. De band heeft de ondankbare taak om de vroege festivalgangers wakker te schudden. En dat lossen de heren en dame met gemak in. De gitaargedreven band heeft de intensiteit van een metalband en de opbouw van een post-rock act... LEES VERDER.

De openingsact van het Haagse Podium bestaat uit een viertal jonge gasten. Als we aankomen staat Runaway Boys elkaar backstage op te peppen. Ze stralen geen spanning uit maar vooral plezier.....  LEES VERDER.

Het eerste optreden op de Jupiler Stage wordt verzorgd door Haagse flamencosensatie De Règâhs. De heren vieren dit jaar hun 10-jarig jubileum en dat wordt gevierd met een larger-than-life-show inclusief achtergrondzangeressen/danseressen en een uitbreiding van de band.... LEES VERDER.

Toots and the Maytals hebben vanwege logistieke problemen hun optreden op Parkpop af moeten zeggen, zij worden vervangen door de Nederlandse akoestische parodie-coverband Blaas of Glory.