Interview: Sniester 2016

Marco Bijsterbosch: "Ik wil dat Sniester voor iedereen is en iedereen zich welkom voelt."

Tekst: Megan Lloyd ,

Zorg er dit weekend maar voor dat je een programmaboekje en pen bij je hebt, want het is weer tijd om een hele waslijst aan nieuwe bandjes te gaan ontdekken tijdens het driedaagse Sniester festival. Want Sniester is voor iedereen. Van foute disco in een gay-café tot EDM in de Rootz, van singer-songwriters tot heavy metal. We spraken af met Marco Bijsterbosch, programmeur van de Grote Markt en het brein achter Sniester. Wat kunnen we verwachten? Waarom is Sniester van iedereen? Uiteraard vroegen wij hem ook naar zijn pareltjes in de programmering.

Sniester is slim in elkaar gezet. Door de variatie in het programma weet het festival zich te onderscheiden, maar wel een breed publiek te trekken. Ook kleinere acts krijgen de kans om te laten zien wat ze waard zijn. Marco Bijsterbosch: “Twee jaar geleden stond ik in het Paard bij een singer-songwriter die het publiek tot tranen toe ontroerde. Ik liep daarna door naar de Zwarte Ruiter waar mensen uit hun dak gingen in een pit bij een heavy metal act. De emotie is precies hetzelfde. Ze raken je en dat is wat elke act moet doen.”

“Hiervoor organiseerde ik de PopHotSpot met grote en dure acts” Helaas bleken niet alle acts altijd de juiste mentaliteit te hebben. “Dan dacht ik, ja dag, ik betaal onwijs veel geld voor deze band, maar ze hebben er niet genoeg plezier in! Dan zag ik in de Supermarkt of in de Zwarte Ruiter bandjes spelen die veel kleiner zijn, maar die echt alles gaven en enorm veel passie hadden. Hoe goed zou het zijn als we dan een festival zouden maken met alléén maar dat soort bandjes!”

Vanuit die insteek is het festival steeds verder gegroeid. “Het leuke van Sniester is dat we zoveel mogelijk bandjes neerzetten in een zo breed mogelijk genre. Van singer-songwriter tot snoeiharde metal. Maar we gaan ook aparte samenwerkingen aan met een atletiekvereniging en een breakdance groep. Daarnaast gaan we werken met geestelijk gehandicapten. Dat is supertof, omdat het gewoon helemaal uit de bocht is!”

’s Avonds begint het binnenprogramma. Overdag is het festival voor iedereen toegankelijk, ook voor kinderen. Van een grote zandbak tot Sniester knuffels maken. “Ik heb zelf ook kinderen, dus ik weet dat het heel relaxed is om naar bandjes te kijken wetende dat er ook nog iets te doen is voor de kinderen.”

De variatie blijkt ook wel uit de omdoping van de September naar ‘Gay Café de Pink’ inclusief drag queens en foute discomuziek. “Vorig jaar werkte dat heel goed. Ik wil dat Sniester voor iedereen is en iedereen zich welkom voelt. Ik denk dat je zo een hele mooie kruisbestuiving gaat krijgen."

Zoveel bandjes, zoveel verschillende opties. Wat mogen we volgens Marco echt niet missen? “Natuurlijk de Bökkers. Een band uit de achterhoek, waar ik ook vandaan kom. Ze spelen boeren-rock, op z’n ‘normaals’. Ze staan op grote festivals als Dauwpop en Appelpop. Iedereen kent ze daar, waardoor het juist leuk is dat ze naar Den Haag komen, waar niemand ze kent of verstaat. Ik heb nog nooit gezien dat het geen feest bij ze was en dat gaat in Den Haag ook zeker lukken.”

Ik ben ook blij verrast door Dr.Meraki. Haags bandje, hele jongen gasten. Ik zag ze op Winterfest in het HPC en ze spelen eigenlijk een soort fusion jazz. Ik ben dol op gitaarmuziek, maar ik was blij dat ik die jonge gasten eens wat anders zag spelen. De liedjes bouwen zich op tot een soort van groove en nemen je echt mee. Ze doen iets met je. Ze hebben nadat ik ze geboekt had ook ‘Road to Parkpop’ gewonnen. Oaktree in de Rootz wil ik ook niet missen. Een elektronische act met onwijs veel instrumenten; harpen, elektronische drums. Een beetje hypnotiserende muziek, dus daar ben ik ook heel benieuwd naar."

The Rage Against The Machine Tribute, een samenstelling van gasten uit allemaal Haagse bandjes, is ook wel heel bijzonder. Vorig jaar stonden ze éénmalig in de Zwarte Ruiter. Het was echt de hardste avond die ik hier ooit heb gezien. Ze waren klaar en heb ze direct proberen over te halen om het nog een keer met Sniester te doen, het was zo gaaf! Ik heb ze daarna zo lang lopen stalken dat ze het uiteindelijk toch nog één keertje gaan doen, haha”

Tot slot willen we nog weten wat de toekomstplannen zijn voor het festival. “Ik hoop en wil gewoon dat de ‘Sniester-vlek’ zich de komende jaren nog meer gaat uitbreiden door de binnenstad. Eerst was het alleen de Grote Markt en het Paard en daarom ben ik blij dat locaties als het Koorenhuis, de Rootz en de Uno nu ook mee doen. Ik wil ook meer van die geheime leuke locaties waar je niet zo snel komt en waar je dan ook nog leuke bandjes kan ontdekken. De intimiteit moet komen van de act en niet de grootte van het festival of locatie.”