Pieter van Vliet, want zo heet Port Of Call eigenlijk, zit op een kleine 6000 kilometer verderop in een kamer. We spreken hem namelijk tegen het einde van zijn tour door Canada met de Folk Roadshow. Pieter vertelt: “Vorig jaar ben ik ook al met deze mensen door Canada en Europa wezen touren. Het gezelschap bestaat uit een Canadees, een Australische jongen en twee Nederlandse jongens waaronder ik. En sinds kort zit er ook een Canadese drummer bij, het begon als een collectief waar iedereen toch wel individueel handelde maar is nu uitgegroeid tot een echte band waar we ook voor de band nummers schrijven. Verder zingt iedereen wel gewoon zijn eigen liedjes maar iedereen voegt iets toe aan het uiteindelijke nummer, dus uiteindelijk spelen we met elkaar elkaars liedjes.”
Interview: Port of Call
“Ik weet niet wat het grote doel in het leven is, maar dit voelt goed”
Zaterdag 17 september zal alweer de 46e editie van Club 3VOOR12 in het Paardcafé plaatsvinden. Drie lokale artiesten zullen zich deze avond van hun beste kant laten zien, een van die artiesten is Port Of Call. Deze van origine Leidse singer-songwriter bevindt zich nu nog in Canada maar dat was voor ons geen reden om niet met hem te Skypen om meer te weten te komen over alles waar hij zich zoal mee bezig houdt. En dat is nogal wat.
“We zijn ook vrij random bij elkaar gekomen, de één kende de ander dan weer via zijn ex en die kende op zijn beurt weer iemand anders. We kwamen elkaar ook weleens tegen op tournee en toen op een gegeven moment bij een van die anderen de band er mee stopte kwam hij met het idee om dit te beginnen. Het is eigenlijk een roadshow waarmee wij met vier songwriters van stad tot stad en overal waar we komen laten we horen wie we zijn en wat wij kunnen.”
Van Vliet gaat verder: “Het begon als iets amateuristisch maar het begint steeds meer vorm aan te nemen. We zijn nu ook bezig met het opnemen van nummers en albums onder de naam ‘Folk Road Show’. Er is nu ook een Amerikaans label dat dit een paar weken geleden heeft uitgebracht en nu zijn we aan het kijken wat we willen met ons volgende album. We komen eind oktober ook naar Nederland, dan spelen we onze releaseshow in de Gebroeders de Nobel in Leiden. Daarna treden we ongeveer een week in Nederland op om vervolgens door te gaan naar Zwitserland, Frankrijk en Duitsland. Dan zijn we ongeveer een maand op pad en als het goed is duiken we daarna opnieuw de studio in. We hebben net een deel opgenomen in Canada en dan willen we een ander deel opnemen in Europa. Het plan is dat het dan mooi op plaat wordt uitgebracht.”
Van origine is Pieter trombonist, dat is hij nog steeds, maar later maakte hij de overstap van trombone in een harmoniekapel naar singer-songwriter met een gitaar. “Op een gegeven moment was ik heel erg moe van trombone want het was geen cool instrument, toen ben ik gitaar gaan spelen. Ik heb toen heel crappy demootjes van mijzelf naar een klein label in Leiden gestuurd en die waren heel enthousiast, zo is dat balletje een beetje gaan rollen.”
Met Port Of Call maakt Pieter eerlijke folk/singer-songwriter muziek maar zijn invloeden komen uit alle muzikale uithoeken. “Ik ben best wel klassiek opgevoed en vanuit mijn studie (muziekwetenschap) krijg je dat ook heel erg mee. Maar ik heb ook een tijdje bij Rewire gewerkt, wat daar geprogrammeerd wordt is ook waanzinnig. Verder luister ik ook veel naar folkmuziek. Dat is voor Port Of Call een erg belangrijke invloed, met name artiesten als Jason Molina en Bonnie 'Prince' Billy maar ook Nederlandse artiesten. Maar er zijn ook zat singer-songwriters die ik totaal niet trek. In Den Haag vind ik met name de elektronische muziekscene erg sterk maar ook acts als JARA vind ik erg tof. In Den Haag is alles net wat minder voor de hand liggend, dat vind ik zo tof er aan.”
“Sowieso is Den Haag een heel fijne stad, ik kom daar echt tot rust. Nu op tour bijvoorbeeld is het allemaal zo druk. Je hebt nooit echt de mogelijkheid om even een momentje te nemen tussen alle optredens en shows van vrienden door. Ik zie mezelf nog wel een tijd in Den Haag verblijven. We hebben het er met de Folk Roadshow ook over om ons in Europa te gaan vestigen, misschien wel in Den Haag. We hebben het de laatste tijd erg vaak over de toekomst, zeker nu we steeds meer nummers als band aan het schrijven zijn en we merken dat het ook best eens zou kunnen werken. Aan de andere kant vind ik het ook leuk om andere artiesten te helpen. Ik merk bijvoorbeeld dat, ook al bestaat karma niet, je karma tijdens een tour heel snel opraakt. Je wordt namelijk aan alle kanten geholpen dus is het fijn als je ook iets terug kunt doen. Als ik over een jaar of tien nog steeds een beetje mijn eigen ding kan doen en tegelijkertijd andere acts kan helpen zou ik dat heel leuk vinden. Ik weet niet wat het grote doel in het leven is maar dit voelt goed. Ik weet niet waar het heengaat ik hoop gewoon dat datgeen wat ik doe een soort van tevredenheid brengt bij anderen.”